Muhallebi Dükkanı

Buluşma Günü

...
Sabah uyandığımda kulağıma kuş cıvıltıları geliyodu. Sanki kuşların içindeymişim gibi. Bi yandan da köpeklerin havlama sesi.Çok huzur vericiydi. Biraz dinlendikten sonra yüzümü yıkamak için lavaboya gittim.Yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladıktan sonra üstümü giyindim. Saçımı taradım ve üsten dağınık topuz yaptım .5-10 dk sonrası eşyalarımı alıp evden çıktım.

Okula doğru ilerledim. Kulağımda huzurlu bi ses vardı. Okula varmıştım. Eşyalarımı sıramıj üstüne koyup arkadaşımın yanına gidiyodum. Birden karşıma Hira çıkıverdi. Acayip olan şu ki hiç bi şey demedi sadece omusuma çarpıp geçti. Ne anlatmaya çalıştığını anlamamıştım. Çok anlamsız gelmişti.

(Derse girer...)

Ders fizikti. Çok sıkılmıştım ve bir an önce dersin bitmesini bekliyodum.Doruk bana bakıyodu. Abi sevgilisi olan biri bi kıza neden böyle bakıyordu anlam veremiyordum.Her şey anlamsızdı .
Dersin bitmesine saniyeler kalmıştı.Çok şükür.

(Zil çalar..)

Hemen çıkıp lavaboya gittim. Çünkü derste çok ama çok sıkılmıştım.Lavaboda Hira ile karşılaştım. Yanında ise Asya vardı . Bana çok sert bi biçimde bakıyordu. Sanki öldürcek gibi .Asya yanıma doğru geldi. Ben ne yapacağını merakla bekliyordum. O da salak gibi sadece omuzuma vurdu . Neden ?
Omuzuma vurunca ölüyom mu?
Benim aklıma ki tek düşünce bunların bana bi şey yapcak cesareti olmadığı.
Bende artık içimdeki merhameti öldürdüm ve yerine hiç karşı gelemeyeceklerı ,ona karşı olamıcakları ,kendini ezdiremiyecekleri birini çıkardım. Artık fazla oluyolardı. Sabır sabır bi yere kadardı.

Merak ettim şu omuza vurunca ne olduğunu bu yüzden de Asya ya gidip omuz attım. Ne yani onlar atabilirde ben atamaz mıyım?
Asya nın o anki yüz tüpini gördüm ya abi okkadar şaşırdı ki anlatamam.Nedensiz yere üzülmüştüm .Kendimi onların yaptıklarını yaptırdığım için. İşte o an , kendimi sorguladım. Ders bitmişti ve eve dönüyodum. Sürekli
düşünüyordum.

Eve geldiğimde anneme selam verip odama çıktım. Annem yatalak olduğundan cvp veremedi.Ama bakışı ne oldu der gibiydi. Nasıl diyebilirdim, nasıl anlatabilirim olanları?
Evet yapamam çünkü ben korkağın tekiyim. Biri beni ne kadar çok kırsada yapamam ki ben. Ona zarar gelcek diye korkarım. Canıma kıysalar da zarar veremem. Çünkü bi duygu var adı vefa . Hah işte onlarda o yok
Saygı yok. Sevgi yok. Sadece bencillik ve kendini beğenmişlik başka bi sey degıl . İnsanda ufacık da olsa olmalı.
Akşam oldu. Anneme yemek yedirdim ve karnını doyurdum .
Yarın onunla konuşmam gerektiğini düşündüm ve bu düşünce ile yatağıma yattım .

(kısa oldu biliyorum .
İnşallah güzel ve keyifli bi şekilde okursunuz. Bu bölüm baya geç geldi kb
Sizleri çokkk seviyorum keyifli okumalar
Sabahçılar Günaydınnnnn☀️
Gececiler İyi Gecelerrrr🌜)