KILIKSIZ

Tanıtım

" Efendim, beni duyabiliyor musunuz efendim." Alabildiği tek cevap cızırtı dolu sesti. Bu durum canını çok sıkmış olmalıydı ki sessiz konuşmasına nazaran sesinde çığlıklar yer alıyordu.

"Lanet cihaz işe yaraman gereken vakitte neden çalışmazsın ki."
Tam cihazı duvara fırlatacağı sırada cızırtı seslerinin arasından kesik kesik gelen bir ses odada yankılandı. Önce algılamaya çalıştı sesi. Sesi birkaç saniye dinledikten sonra tanımıştı sesin sahibini bu patronuydu. Biten umutları yeniden yeşermeye başladı. Hiç vakit kaybetmeden yeniden seslenmeye başladı.

" Efendim beni duyuyorsanız bana bir cevap verin. İstihbarat bir yalanmış. Kandırılmışız. Size Tilki'ye güvenmemiz gerektiğini söylemiştim." Diye isyan ederken, cihazdan gelen cızırtı içerisindeki ses odayı doldurdu.

" Kılıksız bunları sonra konuşucağız. Şuan ortadan kaybolman gerek, bir yıkımın eşiğindeyiz. Hangi cehenemdeysen ordan burnunun ucunu bile çıkarma. Ben sana ulaşana kadar beni arama anlıyor musun?"

" Efendim, efendim anlayamıyorum ne demek yıkımın eşiğindeyiz. " Bir cevap bekleti fakat cihazın yeniden sinir bozucu cızırtısı odada yükseldi. Son bir kez daha seslendi cihaza sesini duyuramayacağını bile bile. " Bana açıklama yapmak zorundasınız."

Sinirle ağzından sarf edilen sözlerin karşılığı yine o sinir bozucu cızırtı oldu. O içten içe sinir krizi geçirirken kilitli olduğu odanın dışından gelen seslerle gerilmişti. Hemen bu cihazdan kurtulmalıydı. Cihazdan nasıl kurtulacağını düşünürken, odanın aydınlanmasını sağlayan boyunun yetişemeyeceği yükseklikteki tek gözlü pencere gözüne çarptı. Üstüne çıkabileceği bir şey arayan gözleri üzerinde eski görünümlü döşeklerin bulunduğu sandık çarptı. Hızlı hareket etmeliydi bu yüzden aceleyle yerinden sandığa doğru adımladı. Yatakları yere attıktan sonra sandığı iterek pencerenin olduğu duvara doğru dayadı. Sandığın üzerine çıkıp zorla yetiştiği pencerenin kolunu çevirerek açtı. Elindeki önceden ayağıyla ezdiği cihazı olabildiğince uzağa atmaya çalıştı.

Kaçmasın diye kilitledikleri eski püskü kapının ardından tıkırtı seslerinin kulağına ilişince aceleyle sandığın üzerinden indi ve sandığı eski yerine zorlansada yerleştirdi aceleyle yerdeki döşekleri gelişigüzel sandığın üzerine yerleştirdi.

Anahtar kilidine kavuşmuştu ki kapı birkaç saniye içerisinde aralanmıştı.
Genç kızın hemen bir role bürünmesi gerekiyordu aceleyle kendine bir kılıf dikti.
Yeni bir kişilik yarattı düş hazinesiyle.

Kapı sonuna kadar açıldı ve içeriye ilk olarak yirmililerin sonunda bir adam girdi ardından içeriye üç dört kişi daha girdi, ikisi kendisiyle yaşıt görünümlü genç kızdı. Gözleri hepsinin üzerinde gezdirdi, kendi çaplarında küçük hırsızlıklar yapan bir çeteye benzerliklerini geçirdi aklından.

Sessizliği bozma vakti gelmişti. Sessini korku ve endişe barındıran aciz bir genç kız gibi tutmaya çalışarak, karşısında onu inceleyen insanlara seslendi.

" Sssiz kiki-kimsssiniz? Ben ned-en bu-radayım."