Love Me Like The Way [Completed]

Part 3

[Zawgyi]

Munich : Germany

" ဖိုးဖိုးေရ့ ... သားႏိုးၿပီ "

မနက္စာစားေနတုန္း အေနာက္ကေန လာသိုင္းဖက္သၫ့္ လူဆိုးေလးေၾကာင့္ Mr.Leibelt ၿပံဳးလိုက္မိသည္။ အဆိုးေကာင္ေလးက အိမ္ျပန္ေနာက္က်ေနလည္း စည္းကမ္းအတိုင္း မနက္စာအတူစားဖို႔ အိပ္ယာကေန မရမက ထလာေတာ့လည္း ဒီအဖိုးႀကီးက အခ်စ္ပိုရျပန္သည္။

" ထိုင္ထိုင္ ... ဘာစားခ်င္လဲ ... သား မႏိုးေသးဘူးမွတ္လို႔ ဖိုးက မႏိႈးခိုင္းေတာ့တာ "

" ႏိုးပါတယ္ေနာ္ ... သားက ေရခ်ိဳးေနလို႔ကို "

" ဟုတ္ပါၿပီ "

မနက္စာကိုေတာ့ အိမ္မွာမ်က္ႏွာစံုၿပီး စားရမယ္လို႔ စည္းကမ္းရိွထားတာေၾကာင့္ Daniel က အဖိုးျဖစ္သူႏွင့္ ေန့တိုင္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မနက္စာကို မပ်က္မကြက္စားရေအာင္ မျဖစ္မေန ေစာေစာထတတ္သည္။ အဖိုးျဖစ္သူေဘးမွာ ဝင္ထိုင္ရင္း ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ငွဲ႔ထၫ့္လိုက္သည္။ ေကာ္ဖီက ေမႊးေနတဲ့အနံ႔နဲ႔တင္ Daniel ေကာင္း အႀကိဳက္။

" ေအာ္ ... ဖိုး ေျပာဦးမယ္ ... ဒီႏွစ္ေတာ့ သားဒယ္ဒီက Munich ကို မလာႏိုင္ဘူးတဲ့ သား ... ပေရာဂ်က္အသစ္က ဒီကိုလာမယ့္အခ်ိန္က်မွ တိုက္ဆိုင္သြားလို႔တဲ့ "

Mr.Leibelt စကားေၾကာင့္ ေပါင္မုန႔္ကို ေထာပတ္သုတ္ေနသၫ့္ Daniel ရဲ့ လက္ကေလးေတြက ရပ္တန႔္သြားသည္။ ေပါင္မုန႔္ေလးကို ေဘးနားခ်လိုက္ရင္း ေမာ့ၾကၫ့္လာသၫ့္ မ်က္ႏွာေလးက သားလည္း ဘာမွ မသိရပါလားဆိုသၫ့္ အရိုးခံမ်က္ႏွာကေလးႏွင့္။

" အဲ့တာဆိုရင္ သားက ဒီႏွစ္ ဒယ္ဒီနဲ႔မေတြ့ရေတာ့ဘူးေပါ့ "

Daniel က ဆူပုပ္ပုပ္နဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ဖိုးဖိုးက ေခါင္းကဆံပင္ေတြကို လာဖြသည္။ ႏွစ္စဉ္ ေနြရာသီ‌ေရာက္ၿပီတိုင္း ဒယ္ဒီက Daniel ကို လာေတြ့တတ္သည္။ Munich ကို ေရာက္လာသၫ့္ ေျခာက္ႏွစ္သားအရြယ္ကတည္းက ျမန္မာျပည္ကို ျပန္မလာေစပဲ အနည္းဆံုး တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ ဒယ္ဒီကပဲ လာေတြ့ခဲ့တာမလို႔ ဒီႏွစ္မလာျဖစ္ဘူးဆိုေတာ့ Daniel စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။

" မလာျဖစ္ဘူးေျပာတာေလ သားရဲ့ ... မင္းဒယ္ဒီက ေမးေနေသးတယ္ ျမန္မာျပည္ကို လာခဲ့ခ်င္လားတဲ့ ... Munich မွာ ေနကတည္းက တစ္ေခါက္မွ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္မေရာက္ေသးဘူးေလ "