Love Me Like The Way [Completed]

Part 14

[Zawgyi]

ေခ်ာင္းေဘးနားက ကမ္းစပ္ေလးကို ေရာက္သၫ့္တိုင္ေအာင္ စစ္မင္းက မ်က္လံုးေတြကို တင္းေနေအာင္မိွတ္ထားၿပီး မ်က္ရည္ေတြက စီးက်ေနတုန္းျဖစ္သည္။ ရုတ္တရက္ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ထိခိုက္သြားသၫ့္ ေျခေထာက္ဒဏ္ရာက ေတာ္ေတာ္နာေနသည္။

Daniel က သူ႔အေသးေလးရဲ့ မ်က္ရည္ေတြကိုျမင္ရေတာ့ ေဘးကေန လိပ္ျပာလြင့္ေနသူလို ငုတ္တုပ္ထိုင္ၾကၫ့္ေနမိသည္။

" ဒီဘက္ကမ္းေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ တံတားေအာက္ေရာက္ဖို႔ ခဏလမ္းေလ်ွာက္ရမယ္ ... တံတားေအာက္နားေလးမွာ တစ္ခါတစ္ေလ ထင္းေခြ၊ ငါးဖမ္းတဲ့လူေတြနားဖို႔ ေဆာက္ထားတဲ့ တဲေလးေတာ့ရိွတယ္ ... အဲ့ကိုေရာက္ေအာင္ က်ဳပ္တို႔အရင္သြားၾကတာေပါ့ ... ဒီကေျခေထာက္ထိသြားတဲ့ ဆရာေလးကို က်ဳပ္ထမ္းေပးမယ္ "

" ေန ေနပါဦး ... ကိုယ္ . ကိုယ္ေက်ာပိုးခဲ့ေပးမယ္ ... အစ္ကိုတို႔ ေရ႔ွကေနလမ္းျပေပးပါ ... ျမန္ျမန္ျပေပးပါဗ်ာ "

တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ ေျပာေနသၫ့္ Daniel ရဲ့ ပံုစံက ဘယ္လိုေတျြဖစ္ေနလဲေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဂရုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့။ ေျပာရင္းဆိုရင္း အေသးေလးရဲ့ ေရ႔ွမွာငုတ္တုပ္ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ လမ္းျပႏွစ္ေယာက္က အေသးေလးကို ထိန္းမေပးကာ Daniel ရဲ့ ေက်ာေပၚကို တင္ေပးသည္။

Daniel က အေသးေလးရဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး လည္ပင္းမွာ ေသခ်ာသိုင္းဖက္ခိုင္းလိုက္ၿပီးမွ ေျဖးေျဖးခ်င္း မတ္တပ္ရပ္သည္။ ၿပီးကာမွ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို  ခါးမွာေသခ်ာခ်ိတ္ထားေစလိုက္သည္။

" Baby baby ~ အရမ္းနာေနလား ... ခဏပဲေနာ္ ခဏေန ကိုယ္ေဆးလိမ္းေပးမယ္ေနာ္ ... ကိုယ့္အိတ္ထဲမွာ ေဆးပါတယ္ "

" အင္း ... အင့္ ~ "

အေသးေလးက Daniel ရဲ့ လည္ပင္းနဲ႔ပုခံုးၾကားကို မ်က္ႏွာအပ္ကာ ခပ္တိုးတိုးေလး အေျဖျပန္ေပးလာသည္။ မ်က္ရည္ေတြက်ရင္းကေန ျပန္ေျဖလာတာမလို႔ ရိႈက္သံပါၿပီး အသံေလးက တုန္ရင္ေနသည္။ Daniel က သူ႔ရဲ့အေသးေလးကို ေက်ာပိုးထားရၿပီး ႏွစ္ေယာက္လံုးမွာ ေရေတြစိုရႊဲေနတာေၾကာင့္ ပံုမွန္ထက္လမ္းေလ်ွာက္ရတာ ေလးပင္ေနေပမယ့္ အားတင္းထားတာ လိုရာကိုေရာက္ဖို႔ စိတ္ေစာေနေတာ့သည္။