Valknut

4

Güneş yeryüzünde yeni yeni işini yapmaya başlamış etrafı ısıtırken Tuğkan'da sessice evinin kapısını açıp annesinin ve kardeşinin uyuyup uyumadığını kontrol etti. Evden herhangi bir ses gelmediğinden emin olunca odasına doğru giden koridora yöneldi.

Koridorun başına geldiğinde koridorun sonunda kardeşinin sırtı dönük bir şekilde durduğunu fark etti. Tuğkan kardeşinin onun yokluğunu fark etmediğini umarak nefesini dahi tutarak bildiği bütün duaları okumaya başladı. Kardeşi yavaş adımlarla kendi odasına girdiğinde Tuğkan derin bir nefes alıp ayaklarının ucunda yavaş yavaş odasına doğru yürümeye başladı.

Tam elini kapısının koluna attığında kapı bir anda açıldı ve kardeşi yüksek bir sesle '' 50 lira nakit artı 1 ay boyunca varlığımı unutacaksın!'' dedi.
Tuğkan aniden gelen yüksek sesin şaşkınlığıyla kardeşinin ağzını kapatmak için odasına girip kapısını kapatsada kardeşi çoktan söyleyeceğini söylemişti. '' Yarın Buğra'dan borç alır paranı getiririm, varlığını unutmak konusuna gelirsekte seni zaten bir türlü kabullenememiştim süreyi uzatmak istersen görüşebiliriz.'' dedi kısık bir sesle. '' Ulan milletin ağabeyi kardeşi için canını verir bizimki varlığımızı kabullenme sorunları yaşıyor ya!'' dedi sinirli bir yandanda umursamaz bir şekilde.
'' Ya kızım bağırmaya devam edersen benim varlığım yeryüzünden silinecek, az sakin ol. Yat uyu hadi.'' dedi Tuğkan anlaşmayı kabul etmenin yeterli olacağını umarak.
'' Annemin seni öldürmesine sebebiyet verip bütün odanın bana kalması daha kârlı bir seçenek olur mu diye düşünüyordumda. Yarın bir gün evlenip kocamla baş başa vakit geçirmek istediğimde çocukları bırakacak birinin olması işime yarar sanırım.''

Tuğkan kardeşinin düşündüğü şeyin inceliğinden dolayı etkilendiğini saklamaya çalışarak '' Zeynep parti kur oy verelim ne kadar ileri görüşlü bir kız oldun sen ya. Hak ettiğin değeri göstereceğim bundan sonra söz.'' dedi.
Zeynep yatağına girip yorganını üstüne çekerken ''Dövmen güzelmiş aslan parçası, paramı getir yarın.'' deyip sırtını döndü.
Tuğkan bir yandan tebessüm edip bir yandan kafasını iki yana doğru sallarken yatağına doğru ilerledi. Yatağına oturduğunda geçirdiği gecenin 1 ile 10 arasında kaç puan olduğunu düşündü.

Sonrasında kendi yaşanmışlık klasmanında mı yoksa genel hayat klasmanında mı kıyaslayacağına karar veremeyip pijamalarını giyip yatağına uzandı. Gözlerini kapatmadan önce tavana doğru bakıp gecenin en güzel anının güneşin doğuşu sırasında Rümeysa'nın saçlarını parlattığı an olduğuna karar verdi. Güneş hiç bu kadar güzel doğmamıştı dedi kendi kendine.

************* 
Buğra'nın yanına doğru ilerlerken çoğu zaman hissetmedi bir hissin vücudunu kapladığını fark etti. Yaşama sevinci böyle bir şey mi diye düşündü.
Arabaya biner binmez bir eliyle emniyet kemerini takarken diğer elini arkadaşına doğru uzattı. ''Dün gece şantajlandım 50 lira versene.'' dedi 
''Tamam oğlum ne acelen var şimdi hallederiz.'' dedi Buğra. ''Kahvaltı yapmadım sabah Kule'ye gidelim bir şeyler yemem lazım.'' dedi Buğra.

Tuğkan pek sevmiyordu gidecekleri yeri. Buğra durumu çok iyi olsa bile varoş yerlerde takılmayı daha çok seviyordu. Öyle yerlerde daha çok ilgi odağı oluyordu çünkü.

Yol boyunca Buğra Tuğkan'la dalga geçti. ''Aşk kalpsizlerede nasip oluyormuş demek ki bak gözüne ışık geldi kanka.'' dedi keyifli keyifli gülerken. ''Ne aşkı lan konuyu nereye getirdin hemen. Tamam hoş kız yani inkar etmiyorum.'' dedi Tuğkan. Arkadaşı tarafından kalpsiz görülmesinin neden rahatsız etmediği kafasına takıldı bir yandanda.
Kule'nin önüne geldiklerinde cadde üzerine arabayı park edip kapıya doğru yürümeye başladılar. ''Bir gün buradan ya yürüyerek geri döneceğiz yada o kadar ile şanslı olamayacağız.'' dedi Tuğkan.
''Aman be ne abarttın, buradakilerde normal insan nihayetinde.'' derken Buğra'nın sesinde kendine inanmadığını kanıtlayan bir ton vardı.
Kasaya gelip siparişlerin parasını ödemek için Buğra cebinde ki bir tomar parayı çıkartıp '' Kanka şu Zeynep'in maaşı'' diyerek 50 lirayı Tuğkan'a uzattı.