HEALING OF TIME

Chapter 1

A/N: Hello! 🥰 I want to say thank you sa 9 person nakabasa na nito. 😅😉 Sana dumami pa po kayo. ❣🤍

Chapter 1 -- Lotus

Naglalakad na ko papasok sa eskwelahan ng may tuwamag ng pangalan ko kaya napahinto ako at napatingin sa humintong sasakyan. "Agafyaaaaa!" ulit nito. Kaya hinintay ko na lang ito.

"Good morning Agafyaaaaa!" masiglang bati nito sa akin ng makalapit sa akin. Naglakad na kami ulit papasok ng batiin ko ito.

"Good morning Astrid. Himala yatang maaga ka ngayon?" nakangiti kong sabi dito na nagising sanghi ng pag-ngiwi nito.

"Parang sinabi mo naman na lagi akong late Fya." (Fi-ya) Medyo nakangiwing saad nito, na ikinatawa ko.

"Haha. Hindi naman palagi ee." lalong ikinalukot ng mukha nito kaya hindi ko talaga pagilan na tumawa sa reaction niya.

"Tawa pa Fya. At mukang nahiya ka pa." sagot nito na natatawa na din. Nang makarating kami sa classroom, ay umupo kami sa gawing dulo dahil ayaw namin parehas sa harap. Last year na namin ngayon sa Edelweiss University at gagraduate na kami sa kursong Business Administration. Hindi man halata samin pero parehas kami ni Astrid na nasa Dean lister pero kahit ganoon hindi naman kami nerd style looking.

"Fya!" napalingon ako kagad kay Astrid ng tawagin niya ko. "Bakit?" sagot ko naman dito.

"Tulala ka Fya. Kanina pa ko daldal ng daldal dito." sabi nito na nakapout pa. Isip bata talaga to kahit kailan.

"Wala, may naisip lang. Haha. Ano nanaman ba iyang chismis mo ah? Rose?" ayaw na ayaw niyang tinatawag siya sa second name niya kasi feel daw niya ay bulaklak siya. Hahaha. Both of her names are a flowers name anyway.

"Hays. Fya naman ee! I told you to stop calling me in that name." saad nito. Pero umani lamang ng tawa sa akin.

"Well, nevermind." dugtong nito kaya natawa lang ulit ako. Pero nagsalita siya ulit so I tried my best to stop laughing. "Fya, makinig kang mabuti." she smiled mysteriously. "My cousin will be transferring here at magiging classmate natin siya." sabi nito na todo ngiti sa akin.

"Cousin? Iyong nasa ibang school?" saad ko naman na ikinailing niya kaya lalo naman akong nagtaka. Meron pa ba siyang pinsan na hindi ko kilala? Baka meron nga kasi hindi naman ako sinasama ni papa kapag may mga business gathering na hindi naman na nakakapagtaka sa akin. Nasanay na siguro ako.

"Hindi! Galing iyon ng ibang bansa Fya. Well, may pagkamasungit at rude iyon pero mabait naman. Isa siya sa mga kaclose ko." Sagot nito sa akin na may malalapad na ngiti. To assure me na may mabuti ngang katangian ang pinsan niyang sinasabi niya pero bakit parang bigla akong kinakabahan?

"MALIGAYANG pagbabalik anak" May bahid ngiting sabi ng lalaking ayaw kong makita pero ano ba ang choice ko? Nasa harapan ko na siya. Tumango na lamang ako sa kanya at nilagpasan ito. Tuloy-tuloy ako sa paglalakad papunta sa sasakyan ng may humawak sa may braso na nagpatigil sa akin.

"Anak, sa bahay ka na tumuloy, may hinihanda kami ng mommy mo." ani nito na nagpainit ng ulo ko. Tinanggal ko kagad iyong kamay niya bago ko ito sinagot.

"Kina Grandma ako tutuloy at hindi ko mommy ang nasa bahay na iyon." pagkasabi noon at naglakad na ko ulit papunta sa sasakyan.

"Hello po, Mang Rolly. Sa Sarmiento's Mansion po tayo." Ani ko kagad pagkasakay ko pa lang ng sasakyan. Tumingin na lang ito sa akin na may ngiti sa mga labi sabay pinausad na ang sasakyan.

Pagkababang-pagkababa ko pa lang ng sasakyan ay nakikita ko ng tumatakbo si Astrid papalapit sa akin. "Akala ko hindi ka dito didiretso." Sabi nito pagkatapos yumakap sa akin. Astrid is one of cousin na sobrang malapit sakin, she's like a sister to me. Since that day, Astrid helps me to cope up together with my grandparents. I may be rude to others but not to my family well expect to my father, I guess.

"Puwede ba namang hindi? Ee dito ako nakatira di ba?" ani ko habang nakangiti sa kanya.

"Sabi kasi ni tito Fred siya ang susundo sayo ee kaya akala ko." She answered with a pout. Napatingin ako sa kanya. Naglalakad na kasi kami papasok ng bahay. Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niyang iyon. Pagdating naman sa hapagkainan ay nandoon na sila lola at lolo pati na din ang iba pa naming pinsan. Ito pala ang hindi ready ah? Haha. They really know na hindi ako sasama sa ama ko.

"Halina kayong dalawa't magsiupo na. Nang makakain na at makapagpahinga na yang si Chaos." Ani ni lola Melinda. Sumunod naman kami pareho ni Astrid. Pagkatapos namin kumain ay agad akong nagpaalam na magpapahinga. Pero wala pang ilang minuto simula ng makarating ako dito sa kwarto ng may biglang kumatok. "Pasok" sabi ko.

"Kuya Chaos?" Ani ni Astrid habang nakasilip sa may pinto.

"Bakit? May kailangan ka?" tanong ko naman dito.

"Wala naman kuya, tatanong ko lang naman kung kailan ka papasok sa E.U.?" Saad nito na parang may gusto pang sabihin.

"Baka mga next week na. Nag-uumpisa pa lang namang ang semester ee. May gusto ka pa bang sabihin?"  Well, alam ko naman na naayos na ang mga papers ko bago pa ko makauwi and thanks to her and grandma kaya wala na kong iniintindi. 

"Wala na. Ha-ha-ha. Pahinga ka na, alam kong pagod ka. Good night!" she said bago sinarado ang pinto ng kwarto ko.

It's been years since that accident happened, pero hindi ko pa din makalimutan specially that girl. The day that I run away from home, especially to that cheater bastard father of mine. He is the reason why my mother got crazy and decided to kill herself; he is the reason why I'm sick. I'm blaming him for what happened but I know it's my fault. Once I see her, I hope I can utter at least a sorry to her and I fall asleep due to tiredness; physically and emotionally.