hoofdstuk 5

45 4 8
                                    

Louis pov
Ik hoor geluiden... maar ze zijn heel vaag. Alsof de persoon die praat heel ver van me vandaan staat. Ik heb geen idee waar ik ben, welke dag het is of wie er bij me staan. Want hun aanwezigheid voel ik wél. Iemand zegt mijn naam.
'Louis...'
Ik herken de stem maar kan hem niet plaatsen. Er schiet plots een herinnering door mijn hoofd.
'Louis...'
Het is dezelfde stem. Alleen, deze keer lijkt de persoon die het zegt wel te huilen. Ik wil mijn ogen open doen om te zien wie het zegt. Maar het lukt me niet. Het voelt alsof er sloten aan mijn oogleden hangen die ze dicht houden.
Voor ik het weet val ik weer weg in de zwarte leegte.

Harry pov
Ik dacht dat hij wakker werd. Het zou eens tijd worden. Don't ask me why, maar het was pijnlijk hem zo te zien. Hij lijdde pijn, dat was duidelijk. Toch ben ik de hele tijd hier gebleven. Tijdens "the changing" waren er een paar momenten dat ik Liam nodig had om Louis rustig te houden. Toen dat gedaan was, konden we hem eigenlijk alleen laten tot hij wakker werd. Maar dat kon ik gewoonweg niet. Ik ben moe, maar wijk niet van zijn zijde. Dat voelt niet goed. Dan komt Newt binnen. Hij werpt een snelle blik op Louis. 'Nog steeds niet?' 'Bijna.' Hij knikt. 'Newt, zou het kunnen dat Louis en ik elkaar hiervoor goed kenden?' 'Ja natuurlijk, maar ik denk niet dat we het snel zullen weten. Gladers zouden ook andere gladers als familie kunnen hebben en het niet meer weten. Maar, ooit komt dat goed. I swear!' Ik glimlach en knik. 'Ik moet helaas weer verder met, dingen. Maar ik zie je vanavond.' Hij staat op en loopt weg. Terwijl hij denkt: die twee hebben elkaar duidelijk eerder gekend!

Louis pov
Weer hoor ik mensen praten. Maar dit keer is het anders. Het is niet vaag maar heel duidelijk. Ik dwing mezelf mijn ogen open te doen. Het gaat langzaam. Ik probeer iets te zeggen maar krijg er alleen maar een nietszeggend geluid uit. Toch lijkt het genoeg want ik hoor weer mijn naam.
'Louis.'
Ogen open. Ik wil weten wie mijn naam zegt.
'Je kunt het Louis. Wordt wakker, alsjeblieft!'
Net wat ik nodig had. Ik open langzaam mijn ogen. Iemand hangt een beetje over me heen en kijkt naar mijn ogen. Het beeld wordt scherper.
Twee groene ogen. Een bos krullen.
De greenie.
Hij glimlacht. 'Welkom terug Louis!' 'Hey,' mijn stem klinkt beboorlijk schor. 'I'll get you some water,' zegt hij en staat op.
Zat de greenie de hele tijd hier? Waarom? Ik denk aan die groene ogen. En opeens heeft de greenie een naam.
'Harry...' fluister ik zacht.
Dat is onmogelijk! Hoe zou ik zijn naam moeten kennen? Of ik kende hem voor dit allemaal en de changing heeft me geholpen iets te herinneren. Van het idee alleen al krijg ik kippenvel. Het is zo frustrerend! Ik wil weten wie hij is! Wie ik ben!

Even later is hij weer terug. Ik drink het water gulzig op en zet dan het glas weg. Het uistrekken van mijn arm doet pijn. Als ik erover na ga denken doet alles pijn. 'Hoelang heb ik hier gelegen?' Vraag ik. '4 dagen ofzo,' zegt hij. Hij heeft wallen onder zijn ogen. Die rood zijn trouwens. 'En, hoelang heb je hier gezeten?' Hij wordt een beetje rood. 'Je hebt hier toch niet 4 dagen achter elkaar gezeten hè?' Vraag ik bezorgd. Ik zou echt niet willen dat hij dat voor mij zou doen. 'Ik heb een keer geslapen!' Zegt hij verdedigend. Het is stil. Ik moet bet controleren.
'Hoe heet je eigenlijk?'
'Harry.'
Shit. Hoe kan dit. Het maakt me alleen maar meer verward.
'Nou, bedankt Harry. Dat waardeer ik.' Hij glimlacht.
'Zal ik Zayn gaan halen?' Vraagt hij dan. Ik knik. 'Graag!' Hij staat op en loopt weg.

'Zo, jij bent ook weer terug op aarde.' Grijnst hij. 'Ach, houd je mond! Jij zou eens een keer moeten worden aangevallen door een Griever.' Hij lacht even kort maar kijkt dan serieus. 'Ik was echt bang toen ik je vond Lou...' ik glimlach. 'Dat weet ik ook wel Zaynie.' We grijnzen. 'Trouwens. Die Harry is wel een goede med-jack.' 'Hoezo?' 'Hij heeft hier vier dagen gezeten. Zelfs toen het ergste over was en Liam hem vertelde dat hij je alleen kon laten wilde hij dat niet.' Wow. 'Waarom zou hij dat in hemelsnaam doen? Ik was best rude tegenover hem.' 'Misschien had hij medelijden ofzo. Of hij wilde gewoon niet dat je zo zou worden als die andere jongen. Ik hoorde hem dat vragen aan Liam die andere dag.' 'Ja, dat zou het wel zijn.' 'Ik laat je rusten nu.' Ik knik en hij loopt weg.

Die avond komt Liam de ruimte in. 'Hoe gaat het?' Vraagt hij. 'Prima.' 'Kan ik iets voor je doen?' Ik knik. 'Kan je Newt voor me halen? Ik moet met hem praten.' Hij knikt. Ik wil dit met iemand bespreken. Niet met Zayn, hij zou het niet begrijpen. Het gaat over Harry, dus ook niet met hem. Newt is het begripvolst.
'Hey mate,' 'hi.' 'Oké, ik kan zien dat je ergens mee zit. Dus brandt los.' Ik vertel hem over de rare dingen die ik heb gezien tijdens the changing. 'En toen ik wakker werd wist ik opeens Harry's naam. En die heb ik nog nooit gehoord of gevraagd.' Hij fronst zijn wenkbrauwen. 'Louis. We weten dat de changing bij iedereen herinneringen opbrengt. Zoals je weet worden sommige gladers daar helemaal gek van. Misschien kende je hem voor dit. Misschien kende je hem heel goed voor dit. Ze kunnen herinneringen wissen. Niet je gevoelens. En af en toe gebeurt dit.'
'Newt, het maakt me angstig en gefrustreerd.' Hij knikt. 'Enig advies?' 'Ja, probeer hechter te worden met Harry. Dan weet je of je gevoel right was of niet.'

(Ondertussen op een mysterieuze locatie)

De bruineharige jongen keek naar het scherm. 'Dit is ongelooflijk,' mompelt hij zacht. 'Wat is er?' Het meisje stond op van haar stoel en liep naar de jongen toe. 'De gladers. Door de changing zien ze dingen.' 'Ik snap niet wat je bedoelt!' Zei ze geïrriteerd. 'Je kent Louis toch wel?' 'Ik ken iedereen. Wat is er met hem?' 'Hij kende Harry's naam voor hij hem had gehoord.' Verschrikt kijkt ze hem aan. 'En nu?' Hij denkt even na. 'We vertellen nog even niets aan, hen. Ik wil weten waar dit heengaat voordat zij iets doen om het te verhinderen.' Ze knikt. 'Uiteindelijk zullen we moeten vertellen dat er een kleine zwakke schakeling in hun constructie.' Hij zucht. 'Ik weet het.'

Larry Stylinson/ Maze RunnerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu