LİSE DEFTERİM

Başlangıç

Arkadaşlar tanıtımı okuyup " Lise Defterim " e başlamanızı tavsiye ederiz. Biz bu hikayeyi iki kişi yazıyoruz. Ilk bölümler biraz sıkıcı gelebilir ama ileriki zamanlarda sizi daha heyecanlı bolümler bekliyor. İyi okumalar !
18 Şubat 2004

Sabah uyandığımda heryer bembeyazdı. Koşarak annemlerin odasına gittim. Yatağın üstüne çıktım ve zıplayarak onları uyandırdım.

"Kar yağmış. Hadi kalkın !!!

Babam kısık bir gözle saate baktı ve " saat daha 6.00 Deniz " dedi.

"Yaa baba hadi kalk. Hem bugün çok özel bir gün "

Annem bana doğru dönerek " evet bugün Denizin doğum günü ve onu kocaman bir sürpriz bekliyor " dedi.

Evet bugün benim doğum günümdü. Annem ve babamı onları kaldırdım. Kahvaltımızı yaptıktan sonra annem "Benim dışarda bir kaç işim var. Siz evi süslemeye başlayın " dedi. Halbuki bana hediye almaya gidiyordu. Annem gittikten sonra bizde babamla evi süslemeye başladık. Çok heyecanlıydım. Doğum günü partime arkadaşlarım gelecekti. Akşam olmak üzereydi. Arkadaşlarım teker teker gelmeye başladı. Fakat annem hala gelmedi. Babama dönerek " Annem nerde kaldı baba ?

" Birazdan gelir herhalde Deniz "

Herkes gelmişti birtek annem yoktu. Ve bir anda telefon çaldı. Acaba arayan annemiydi ? Hala gelmemişti ve artık endiselenmeye başlamıştım. Babamın yüzündeki gülümseme anında kayboldu.Yoksa anneme birsey mi olmuştu? Parti iptal oldu ve babamla birlikte hastaneye gittik. Annem trafik kazası geçirmişti. Yollar kaygan olduğundan annem kaza yaptı ve hayatını kaybetti. O gün benim hem doğum günüm hem de ölüm günüm olmuştu ...

15 Eylül 2014

Yeni bir okul , yeni bir şehir , ve yeni bir hayat ...

Alarm çalmaya başladı. Ama benim hala çok uykum vardı. Alarmı kapattım ve geri yattım. Babam odaya girdi ve "Hadi Deniz kalk artık. Ilk günden okula geç kalmak istemezsin herhalde. "

"Ama benim çok uykum var baba . Lütfen 5 dk daha! " Canım okula gitmeyi hiç istemiyordu. Yeni bir okula nasıl alışacaktım ? Yeni bir çevre ve yeni hocalar ...

Zar zor yataktan kalktım. Elimi yüzümü yıkamak için banyoya doğru yöneldim. Aynaya baktığımda bu kişi ben değildim. Yeni okulumdaki ilk günümde keşke annem de yanımda olsaydı , bana moral verseydi , sarılsaydı ... Onu çok özledim. Annemden bana kalan tek hatıra ben küçükken ikimizin çekildiği ilk ve son fotoğraftı.

Babam mutfaktan "Deniz hadi !! " diye seslendi. Dolabıma doğru yöneldim. Ve formamı giymek için dolabın kapağını açtım. Okul formamız beyaz, yakası yeşil çizgili bir t-shirt ve altına vizyon rengi etekti ama isteyen pantolon da giyebiliyordu. Üstümü giyindim ve mutfağa gittim.

"Günaydın baba"

"Günaydın Deniz. Heyecanlı mısın bakalım? Bugün okulda ilk günün."

"Aslında gitmek istemiyorum baba. Nasıl alışıcam ben? Keşke İzmir den hiç gelmeseydik."

"Aaa hadi nazlanma artık. İlk günden geç kalacaksın. Bugün seni ben bırakıyım okula. "

Okul geldiğimizde tabelada " ÇETİN KOLEJİ " yazıyordu. İçeri girmeyi hiç istemiyorum. Sanki ayaklarım geri geri gidiyor. Babam ile vedalaştıktan sonra okulun bahçesine girdim. Çok büyük bir bahçesi vardı ve grup grup birçok insan. Herkes bana bakıyordu. Bir an önce okula girmek için hızlı hızlı yürüdüm. Merdivenlerden çıkarken bir çocuk bana ıslık çaldı. İlk başta dönmedim. Sonra bana seslendi ve "sen yenisini galiba ilk defa görüyorum seni güzellik " dedi.