Bölüm 2

40 3 4
                                    

Aramızda 5 santim fark vardı. Nefes alıp verşini hissedebiliyordum. Bana iyice yaklaştı ve...

Onun gözlerinin içine baktım. Çimen yeşili gözleri... Çok korkuyordum aslında neden korktuğumu bile anlayamamış durumdaydım. Ne yapacaktım? Kollarımı çok sıkıyordu. Canım çok acıyordu. Gözlerinde boş ve anlamsız karma karışık duyguları görebiliyordum. Kollarımı çekmeye çalıştım. Ama o kadar sıkı tutuyordu ki hareket bile ettiremedim. O an aklıma bir fikir geldi. Ve Kuzey' in karın boşluğuna dizimi çarptım ve kaçtım. Ama kapı kilitliydi. Bu nasıl aklıma gelmemişti? Biran duraksamış olsamda Kuzey beni kolumdan tutup geri çekti. Anlaşılan vurmam pek işe yaramamıştı. Kolum çok acıyordu. Artık bu durum canımı sıkmaya başlamıştı.

"Bırak kolumu Kuzey ! " dedim.

" Burada sadece benim kurallarım geçer. Senin ne yaptığının ne söylediğinin bi önemi yok. Ama bunu sen anlamamakta ısrar ediyorsun ufaklık ." derken kapının kilidi açıldı.

İçeriye orta yaşta, hafif saçları beyazlamış, orta boylu, kendi halinde üzerinde mavi diz kapağının kadar gelen hizmetli kıyafeti olan bir adam girdi. Şaşkın gözlerle bize bakıyordu. Ama kuzey biranda elini belime sardı ve beni kendine çekti sonrada " Hadi çıkalım canım " dedi ve konferans salonundan sarmaş dolaş çıkarken...

Adam oldukça normal karşılamış olacak ki bize gülümsedi. Zaten normal karşılamasının sebebini etrafıma baktığımda bir sürü sevgiliden anlamıştım. Kuzey' in yaptığı bu şey ...

Bu çocuk kendini ne sanıyordu? İlk önce bağırıp çağırıp sonra hiç birşey olmamış gibi sarılıp " Canım cicim " diyordu. Bir akıllıda beni bulsun ya!!! Ama sarıldığı zaman ki parfüm kokusunu hissettim. Çok güzel kokuyordu.

Yukarı çıktığımız da hala bana sarılmış haldeydi. Ve bizi 11. sınıflardan 2 kız gördü. Aralarında fısıldaşarak konuşuyorlardı. Onları gördüğümü fark edince hızla gittiler. Kuzeye dönüp :

" Çek elini üstümden " dedim.

" Bende sana çok meraklıydım zaten ." dedi ve elini çekti. Kuzey 'den ayrıldıktan sonra koridorun sağ tarafında ki lavaboya yöneldim. İçeri girdiğim de kimse yoktu ve kabinin bir tanesine girdim. Tam çıkacakken bir kaç kız içeri girdi ve konuşmaya başladı .

"Kızlar biliyor musunuz yeni gelen kız Kuzey ile sarmaş dolaşmış. Bence çıkıyorlar."

"Bence Kuzey diğerleri gibi kullanıp atacağı bir kız buldu."

Niye herkes bana yeni gelen kız diyor? Benim adım DENİZ!!! Sonuçta benim Kuzey gibi züppeler ile işim olmaz. Dışarı çıktım ve lavaboya yöneldim. Beni gören kızlar biranda sustular ve gözlerini üzerimden çektiler. Ellerimi yıkadım. Aynaya bakıp saçlarımı düzelttim ve kapıyı sertçe çarpıp dışarı çıktım. Koridordaki herkes bana bakıp konuşuyorlardı. Bu duruma çok sinir olmuştum. Anlaşılan bu okulda dedikodular çabuk yayılıyordu. Bu duruma ben bile anlam veremezken...

Sınıfa gitmek için merdivenlere yöneldim ve inmeye başladım ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Sınıfın önüne geldim yavaşça kapıyı açıp içeriye girdim. Bakışlarım sırama doğru yönelirken Kuzey'in yanında yani benim yerimde oturan bir çocuk vardı. Herkes susup biranda beni izlemeye başladı. Bu bakışlardan oldukça rahatsız olmuştum; çünkü pek alışık bir durum değildi benim açımdan öyle pek fazla herkesle muhatap olmayan ve dikkat çekmeye çalışan biri değildim. Sırama doğru yöneldim ve çocuğun kalkmasını söylenmişcesine bir bakış attım. Çocuk ise Kuzey'e baktı ve Kuzey' de kalkmasını onaylarmış gibi kafasını sallayınca kalktı. Sanki onaylamasa ben kaldırmayacaktım! Yerime oturdum ve kulaklıklarımı taktım. Tam müzik açacaktım ki konuşmaya başladılar. 

LİSE DEFTERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin