YOU ARE SPECIAL - SEN ÖZELSİN

4.BÖLÜM - KAVGA

*....* karakterlerin düşünceleri ...

Kağıdı evire çevire 3 kez okudu, bunun Kai'ye ait olduğuna emindi. Hayatında yazısı bu kadar bozuk birini daha tanımıyordu iyide Kai ne zamandan beri kavgayı kağıtla haber verir olmuştuki. Eğer Chen veya Tao onlara bulaşmazsa canı sıkıldığı zaman ya eşek şakası yapar yada laf kavgası başlatırdı. Kağıt yazmak hiç onun adeti değildi. Telefonuyla arkadaşlarına toplu mesaj gönderdi, hepsinden 'biliyoruz' cevabı almayı beklemesede umursamadı kağıdı buruşturup sıranın altına attı.

*****

"tatlım geldin demek ilk günün nasıldı ? arkadaşlarınla görüştünmü ? yoruldunmu ?"

Xiumin annesinin arka arkası gelmeyen sorularına bir bir yanıt verdi.

"evet omma hepsiyle görüştüm ve" duraksadı.

"ve ?" bayan Kim oğlunu taklit ederek dudaklarını sarkıttı.

en iyisi şimdi söylemekti "ve bu arada okulun yönetmeliği değişmiş seçtiğimiz derslere göre sınıflara dağıldık" muftak masasının çiçekli desenlerinin üzerine parmağıyla hayali çizgiler çizmeye başladı göz teması kurmaktan kaçınıyordu.

"nasıl yani" bayan Kim'in yüzündeki tatlı heyecan yerini şaşkın bakışlara bırakırken Min devam etti

"yanisi annecim Sulli için endişelendiğini biliyorum saklamana gerek yok artık sadece coğrafya ve geometri dersini ortak alıyoruz"

Bayan Kim neşesini saklamaya gerek bile duymadı "tatlım bu harika"

"hııııı harika ama ben açım yemek yokmu ?" bu konudan sıkılmıştı

"sanırım oğlumun midesi tahmin ettiğimden daha büyük" bayan Kim'in bu lafı üzerine ikiside bol neşeli kahkaha patlattılar

*******
(okulda)
"Xiumin oppa uyuyormusun" canlı ve neşeli bi ses Min'i daldığı hayal aleminden hızla çıkardı sırtını yasladığı duvardan doğrultup dik oturdu, sesin sahibine baktı. Kısa kahverengi saçlı büyük gözlü bi kız elindeki test kitabıyla sırasının önünde dikiliyordu yüzündeki capcanlı gülümseme oldukça şirindi.

"hayır bişeymi oldu" kızı biyerlerden hatırlamaya çalıştı ama berbat hafızası çalışmıyor gibiydi.

"matematikle ilgili bikaç sorum var yardımcı olabilirmisin"

*lütfen lütfen lütfen*

"tabi hangi sorular" kızın elindeki kitabı alıp kırmızı kalemle işaretlenen ilk soruya baktı. Karşısındaki kız ise hala ayaktaydı oturuşunu toplayıp duvara büzüldü. "otursana"

Kız yüzündeki canlı gülümsemeyi hiç bozmadı komuta edilmiş bi robot gibiydi. Sessizce Min'in yanına otururken yüzüne değil sorulara odaklanmaya çalıştı. Sessizce soruları ustalıkla çözüşünü izledi ilk iki sorudan sonra dayanamayıp Min'in yüzüne baktı neyseki o sorularla meşguldü. Pürüzsüz tenini incelemeye başladı. Yuvarlak sayılabilecek bi yüzü vardı, saçları siyah ve uzun denemeyecek kadar kısaydı yine saçları gibi siyah bi bandana katlanarak saç diplerine sarılmıştı. kirpikleri uzun ve parlaktı içinden gelen ani bi dürtmeyle kirpiklerini öpmek istesede kendini çabuk toparladı dişlerini dudaklarına acımadan geçirip kusursuz yüzün geri kalanını inceledi. Dudakları dolgun olmasada biçimliydi üst dudağı kalemle çizilmişe benziyordu çene yapısı belirgin değildi burnu gibi yuvarlak ve şirindi.

Min soruları önce kendisi çözdükten sonra anlatmaya başladı.
"bak şimdi asdfdsfghj.... Hyeri her ne kadar kafasını toplamaya çalışasada midesinde uçan kelebekler ona rahat vermiyor kalbi ağzında atıyordu.