NEDENİNİ BİLMEDİĞİM BİR SORUN YÜZÜNDEN KİTABIM KENDİ KENDİNİ ARŞİVLEDİ . SINAVLARIM OLDUĞU İÇİN TEKRAR YAYINLAMAYA VAKİT BULAMAMIŞTIM LÜTFEN KUSURA BAKMAYIN BÖLÜMLER TEKRAR YAYINLANACAK VE YENİ BÖLÜM EKLENECEKTİR .
***
18 yaşıma bir hafta önce basmıştım . Bir haftadır acım...Ama neye acım ne istiyorum hiçbir fikrim yok. Duygularım güçlendi , acıyı , hüznü , sevinci , dolu dolu yaşıyorum. Hah, bunlar bana cidden şaka gibi geliyor izlediğim dizilerdeki - The vampire diaries - gibi aynı. Saçmalık cidden , vampir filan değilim ve kafamdaki saçma fikri atıp kan filan içmiyicem.
Nerdeyse iki gündür bu durumu düşünüyorum ve odamdan neredeyse hiç çıkmadım . Şans ki okulumuz tadilatta olduğu için yaklaşık bir ay kadar evdeyim , aslında arkadaşlarımla bir şeyler yapabilirim ama saçma sapan düşüncelerim yüzünden doğum günümden beri neredeyse hiç birisiyle konuşmadım.
Ah, o gece bir harikaydı ailem , arkadaşlarım unutamayacağım bir gece yaşattılar bana. Doğum günümü kutlamayı normalde sevmem , bence insanlar her yıl yaşlandıkları günü kutlamamalı. 18. yaş , hım artık reşitim aslında pek bir şey düşünmedim reşit olmamla ilgili ama herkesin baktığı acıdan bakınca özgür hisettiriyor. Ne saçmalıyorum , ben zaten özgürüm. Ailem bana pek karışmaz daha doğrusu onların felsefesi her doğruyu her yanlışı kendim bulmalı onlarla yüzleşmeli hayata karşı kendim direnmeliymişim , çok saçma ahaha cidden böyle düşünüyorlarsa bence beni sokağa filan atmalılar nede olsa hayatla kendim yüzleşicem. Bence bu onların bahanesi işlerinde o kadar iyiler ve dahada iyisi olmak için çok çalışıyorlar bazen beni unuttuklarını sanıyorum . Uyumadan önce sadece 2 saat onları görebiliyorum , ha bide akşam yemeklerinde...
Akşam yemeği demişken bugün Pazar, annem evde ve birlikte yemek hazırlamak için anlaşmıştık oysaki odamdan hala çıkasım yok.
Sanırım baya şom ağızlıyım , annem beni çağırıyor. Bilgisayarımın kapağını kapatıp , panduflarımı ayağıma geçiriyorum ve yatağımdan iniyorum . Yavaş adımlarla merdivenleri inerken burnuma o koku geliyor...
Kan. Başım dönücek gibi oluyor , dengemi kaybedip merdivenin bir basamağını atlıyorum ve ayağımı burkuyorum. Annem hemen yanıma gelip
'' İklim! İyimisin canım ? '' diyor.
Ve ben sadece kafamı olumlu anlamda sallamakla yetiniyorum.
'' Hasta filanmısın canım ? Kaç gündür odandan çıkmıyorsun ? ''
''Ah, tabikide iyiyim . Sadece bilirsin işte 18 yaşıma girdim ve düşünüyorum .'' Bunu söylerken cidden zorlanmıştım ve yalan söylemiştim 18. yaşımın nesini düşünebilirim ki ?
'' Pekala tatlım, etleri doğramamda bana yardımcı ol o halde. '' Etmi ? Cidden mi ? Ah hadi ama. '' Tamam.'' Diyip mutfağa girdiğim anda o tabakta duran yarısı iri iri yarısı küçük doğranmış kanlı etlere bakıyordum. Annem hadi ama dermişcesine bir bakış atınca ilerlemeye başladım. Derin bir nefes alıp kendimi tutuyordum , ama bu kan isteğimi bastırmıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blood
VampireBütün masumluğuyla kötülüğünün içine düşen bir kız... Aşkta şansı olmayan yeterince umursamaz bir kız... Değişken bir kız... Hayatını düzene sokması çok zaman , hayatının bir anda değişmesi bir gün sürdü.
