Kisses' POV
"Hello manong? Asan ka na po?"
"Nako ma'am pasensya na po traffic po kasi ngayon."
Napabuntong hininga na lang ako ng malalim out of frustration.
Imagine I've been here for almost 1 hour now!
"Sige po manong hihintayin ko po kayo dito sa waiting shed sa labas ng school. Tawag na lang po kayo if ever na diko kayo makita."
"Sige po ma'am."
While waiting for manong I decided na magbabasa na lang ako ng lessons namin kanina para maging productive parin tayo. Pero laking gulat ko ng wala ito sa bag ko.
"Oh my gosh san ko kaya nalagay yun? May assignment pa naman kami don sa subject na yon."
Pinagtitinginan nako dito sigurado kasi naiiyak nako, bat ang malas malas ko ngayong araw?
Busy ako sa pagkalkal sa bag ko habang naglalakad pabalik sa classroom namin ng bigla na lang may mabangga ako at matumba.
Aray ko po yung balakang ko ang sakit! Mukang pangit yong pagkakabagsak ko ah.
Hindi pa ako nakakabawi ng biglang may sumigaw sa harapan ko.
"Hey are you blind or just plain stupid?"
My eyes grew wide and look at him intensely, did he just shout at me and call me stupid?
Hindi ko inalintana ang sakit ng balakang ko at pinulot lahat ng gamit kong sumabog sa lupa at hinarap ang lalaking nagpapagpag pa sa harapan ko.
I was about to explode when i saw who he was with.
Oh my gosh,......
...it's Edward for Pete's sake!!!
"Hey miss you okay? I'm sorry about what happened and sorry for my brother."
Apologetic niyang sabi saka ako tinulungang magpulot at makatayo.
Hayst his so bait and gentleman talaga.
"Miss? Miss asshsdjdbfncjfjdksjkgsjfhks"
Hindi ko na alam kung ano pa ang mga sinasabi niya basta ang alam ko na lang is nalunod nako sa thoughts ko about him.
His thick eyebrows, long eyelashes, pointed nose, pinkish and kissable lips and his angelic features that compliments his character. Mr. Perfect.
Hindi ko alam kung gano na ko katagal nakatulala sa anghel na nasa harapan ko ng bigla na lang may tumabig sakin at nakita ko ulit ang impaktong lalaki na sinabihan akong stupid.
"Miss close your mouth you're drooling."
Nang makabawi na ay binigyan ko naman siya ng pamatay kong death glare. Panira ng moment pasalamat siya kasama niya si Ed.
"A-ahm o-okay lang ako. K-kasalanan ko din naman."
Bat parang ang pabebe ng pagkakasabi ko? Oh my gosh..
"Yeah right pabayaan mo na yan dude, okay naman daw siya. And excuse me it's her fault na nagkabanggaan kami kaya hayaan mo na."
Pagkasabi nun ay nagpatiuna na sa paglalakad kaya ang nagawa ko na lang ay tignan siya ulit ng masama.
" Hey dude wait for me. Again miss sorry. By the way it's Kisses right?"
Oh my gosh kilala niya kooooo!!!
"Uhm y-yeah.."
As usual pabebe ulit. Remind me later na kailangan kong pagsabihan si self.
"Edward nga pala, bye Kisses!☺️
Hey I said wait for me!"Pahabol pa niya saka hinabol ang impaktong kasama niya.
Waaaahhh kinikig ako!!
Pero hindi ako nakaganti sa epal na impaktong yun ah.
"Impaktitong yun huh, hindi naman kagwapuhan agahshsnsbhsnsns..."
I am murmuring something when..
"A talaga ba miss hindi ako kagwapuhan? Kaya pala naglalaway ka sakin kanina." Sabay smirk niyang sabi
"Excuse me.."
"Oh bakit dadaan ka?"
"Arrrgh!! Excuse me lang no wag kang masyadong assuming, hindi ikaw ang tinitignan ko kanina no."
"Sabi mo eh." At nagsmirk na naman sabay pinulot yung notebook na nasa lapag
At bago siya tumalikod kinindatan pa niya ko.
"Tsss, conceited."
BINABASA MO ANG
Hanggang Ala-ala na lang Ba?
FanfictionNagsimula ang lahat sa isang barya at nagtapos din ng dahil sa isang barya. This is your not so typical story. Their friendship is like a rollercoaster ride. Magulo at nakakahilo. Hanggang saan kaya sila dadalhin ng isang barya. Ito ba ang magdidikt...