lala: mükemmeldin!
J: daha video yayınlanmadı
mükemmel olup olmadığını
nerden biliyorsun?
lala: tahmin ediyorum, sadece
lala: bunun şerefine, sizi kahve içmeye
davet ediyorum?
J: aslında şu an bir kahve
yorgunluğumu ve stresimi
üzerimden atacak en iyi içecek,
o yüzden yanlış
anlamamanızı göz önünde
bulundurarak,
teklifinizi kabul
ediyorum.
lala: berceste
adlı kafeyi biliyor musun?
J: evet,
çok az bir işim kaldı.
bittikten sonra mutlaka orada olacağım!
---
"
Harika, işti!"
Herkese teşekkür ederek, eğilerek selam verdi.
Kolundaki küçük saate baktı ve dudağını dişledi.
İlk buluşmasına şimdiden geç kalmıştı.
Sevgili olayları gibi bir buluşma değildi, arkadaşça bir buluşmaydı yani en azından Jennie böyle umuyordu...
_
Ayağındaki spor ayakkabıları değiştirmeden, merdivenlerden hızla indi.
Kafasından başlayarak yanaklarına inen küçük ter damlaları, soğuk hava karşısında kötü etki yaratıyordu.
İnce ceketiyle karşıdan karşıya geçti.
Küçük ter damlalarını elinin tersiyle silerek, Lalisa'nın adını söylediği kafeyi bulmaya çalışıyordu.
Evet, kafeyi bildiğini söylemişti ama gözlüğünü yanına almadığı için etraftı görmek zorlanıyor ve her mağazanın önünde durarak, mağazanın adına bakıyor ve berceste adlı kafenin nerede olduğunu hesaplamaya çalışıyordu.
__
Sonunda kafeyi bulduğunda, bir süre bekledi ve olanları düşündü.
Sürekli dans teklifi eden birinin onu kahve içmeye bir an da davet etmesi, ne kadar mantıklıydı?
Sadece zararsız bir kahve teklifi için, aklından geçirdiği kötü düşüncelere bakarak, kendini ayıpladı ve kafeden içeri girdi.
Bu kadın hakkında kötü şeyler düşünmeyi bırakmalıydı...
Çünkü Lalisa hayatı boyunca gördüğü tüm insanlardan daha kibar ve nazikti arada kendisine hakaret etsede, 'balım vb.' kelimeleri söylemesi Jennie'yi gülümsetiyor ve az önce ettiği lafları ona unutturmaya yetiyordu.
Etrafa göz gezdirerek, siyah kâkülleri olan herhangi bir kadını aramaya başladı.
Kendisine gülümseyerek bakan kadını gördüğünde, Lalisa olduğunu anladı ve yuvarlak, uzun, camın hemen yanında olduğu için masaya vuran güneş ışığı ile ne kadar iyi bir fotoğraf çekebileceklerini düşündü, burada böylece durmak yerine siyah masaya ilerledi.
Eğilerek selam verdi ve sandalyeye oturdu.
Lalisa'ya bakmamaya özen gösterek, görememesine rağmen ve sanki ilk defa geliyormuşcasına kafeyi inceledi ama tek gördüğü şey bulanık renklerdi. Gözlük kullanmayanların anlamadığı ve asla anlayamacağı bu cümle..
Kaç yıldır buraya gelmesine rağmen asla göremediği ve gözlerini kısmasının verdiği görüş açısı ve netliği ile, kare olduğunu düşündüğü zemine odaklandı.
Ne olduğunu anlayamadığı için Lalisa'yı ardında bırakarak kare zemine yürüdü.
İnsanların çalan şarkıya göre dans etmesi ve çocukların çılgınca kimseyi umursamadan insanlara çarparak dans etmesi ve içlerinden diğerlerine göre daha asi ama bir o kadae tatlı çocuğa gelen şikayetler yüzünden, çocuğun pistten mutsuz ve insanlara kızgın bakışlarla oradan ayrılışı..
Bunları üzgün bir şekilde izleyen, Jennie hemen yanında diz çöken ve ona bir teklifte bulunacak olan Lalisa'dan habersizdi..
"Bu dansı bana lütfeder misiniz?"
