Yarım Kalanlar - SerNis

2. Bölüm (N)

Nisa, on dakikadır yumurtasını didiklediğini farkında değildi. Kafası sürekli başka konularla doluydu ve hiçbir şeye odaklanamıyordu.

"Bebeğim, kahvaltını bir an önce etmezsen antrenmanına geç kalacaksın." Nisa'nın annesi sevecen bir sesle kızına seslendi fakat Nisa bunu bile duymamıştı.

"Abla?" Sema sertçe ablasının kolunu dürtükledi.

"Ha?" Şimdi Nisa ona bakan aile bireyleriyle göz gözeydi.

"Aklını kurcalayan bir şey mi var? Eğer yorgun hissediyorsan yat dinlen bugün." Bekir Bey için çocuklarının duygu durumu her şeyden önce geliyordu. 

Nisa'nın annesi kaşlarını çatmış eşine bakıyordu ama kızı bunu neyse ki görmemişti.

"Ben Türkiye'ye tatile gitmek istiyorum."

"Asla!" Nisa daha cümlesini yeni bitirmişti ki annesinden sert bir yanıt geldi. Bekir Bey eşine uyarıcı bir bakış atıp kızına döndü.

"Şu an okulun var ve antrenmanların çok önemli. Neden böyle bir şey istiyorsun?" Nisa omuz silkti.

"Sıkıldım ve arkadaşlarımı özledim." Babası yavaşça kafasını salladı.

"Annenle bu konuyu konuşacağız ama sen şimdi kahvaltını bitir ve hazırlan." Nisa çayından bir yudum içti.

***

"Ben asla böyle bir şeye izin vermiyorum. Bilseydim bu duruma geleceğini o yarışmaya bile yollamazdım! O insanlar onun arkadaşı değil, arkadaşları burada Prag'da!" Bekir Bey eşini çok iyi anlıyordu.

Nisa, Survivor'dan döndüğü günden itibaren içine kapanık bir kız olmuştu. Yarışmada yaşadıkları kolay değildi buna herkes hak veriyordu ama Nisa olumsuzluklar karşısında hırslanabilecek biriydi,pes etmezdi. 

"Jana.. Kızımızın ruh sağlığının kötüye gittiğini farkında değil misin? Neredeyse her gün arkadaşlarıyla dışarı çıkan Nisa'mız okul ve antrenman dışında bir yere gitmiyor. Eğer Türkiye'de kendine gelecekse ona oradan ev almaya bile razıyım."

Jana Hanım eşine hüzünlü gözlerle bakıyordu. Nisa, ilk bebeği.. Onu böyle görmeye hiç alışık değildi. En zor günlerinde bile Nisa hep pozitif bakarak ailesini ayakta tutmaya çalışmıştı,tek zararı kendisineydi. Evet aşırı duygusal bir kızdı ama bunu hırsa çevirmeyi çok iyi bilirdi,yarışmaya kadar..

"Ya daha kötü olursa? Ya istemediği kişilerle karşılaşırsa?" İkisi de kimden bahsettiklerini çok iyi biliyorlardı. Bekir Bey tam konuşacakken Nisa odaya girdi.

"Ben hazırım." Bekir Bey eşine telkin edici bir bakış yollayıp elini kızının omzuna attı. 

"Gidelim öyleyse." Annesiyle vedalaşıp voleybol antrenmanı yapılacak salona gitmek için arabaya ilerlediler.

İkisi de yol boyunca pek fazla konuşmuyordu. Nisa usb'den hep dinlediği şarkılardan birini açmış, dışarıyı izliyordu. Bugün diğer günlere oranla hava biraz daha serindi hatta yağmur yağma olasılığı bile vardı. Nisa ansızın yağan bahar yağmurlarını küçüklüğünden beri izlemeyi severdi fakat ıslanmak korkulu rüyasıydı.

Babası voleybol salonuna giden yoldan farklı bir sapağa saptığında oturuşunu bozmadan ona döndü.

"Yanlış yöne gidiyorsun?" Sorarcasına babasına bakıyordu.

"Bugün biraz baba-kız günü yapalım diye düşündüm." Nisa bunun ne demek olduğunu biliyordu fakat sesini çıkarmadan önüne döndü.

Onun veya kardeşinin ne zaman morali bozulsa babası, annelerinden gizli onları küçük bir göl kenarına götürürdü. Burada oturur,sohbet ederler ve moralleri düzelene kadar eve dönmezlerdi. Arabanın bagajında her zaman gizli bölmede abur cubur paketleri olurdu. Kusana kadar bunları yer ve babasına dert yanardı. Fakat bu seferki derdi farklıydı. Ne olduğunu daha tam kavrayamasa da her zaman ki gibi hissettirmiyordu. 

Geçmeyecek gibi, sanki göğüs kafesinin ortasında bir sürü karınca vardı. Nisa nefes aldıkça o karıncalar etrafa saçılıyor ve sürekli hareket ediyorlardı. Hayatında neredeyse ilk defa bu yaşananlara anlam veremez hale gelmişti. Neyin eksik olduğunu bilmiyordu.

Ailesi yanındaydı. En yakın arkadaşları vardı, okulu ve antrenmanları çok iyi gidiyordu. Yarışmadaki yakın arkadaşı Cemal Can ile sürekli iletişim halindeydi fakat farklı bir şeyin onu üzdüğünü düşünüyordu. Ne olduğunu bilmeden ve hayatı bu kadar güzelken sürekli üzülmekten dolayı kendine kızıyordu. Bu kadar bencil olmamasını hatırlatıp dursa da kendine daha fazla içinde tutamayacağını ve o şeyin ne olduğunu bulması gerektiğini biliyordu.

Ne pahasına olursa olsun bulacak ve eski haline dönecekti.

MERHABA! İKİNCİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM. İLK BÖLÜMLER BİRAZ KISA VE İKİSİNİN HAYATINI AYRI AYRI ELE ALIYOR. AMA MERAK ETMEYİN BİRKAÇ BÖLÜME KAVUŞACAKLAR.. UMARIM:) 

HİKAYEMİ BEĞENDİYSENİZ YILDIZ BIRAKMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.EĞER OKUNMASINI VE YENİ BÖLÜMLERİN HIZLI, UZUN ŞEKİLDE GELMESİNİ İSTİYORSANIZ LÜTFEN TWİTTER ADRESİNİZDEN PAYLAŞIR MISINIZ? DAHA FAZLA KİTLE OKURSA ÇOK MUTLU OLURUM xox