SİYAH ADAM

BÖLÜM 1 ACI GERÇEKLER 🖤

Gözümü açtğımda sabah güneşiyle buluşmuş olması bu
günümün güzel geçeceği anlamına geliyordu. yatağımdan kalkıp lavaboya doğru yürüdüm. aynayla bakışmam bi saati bulmuşdur ki Annemin sesiyle sona ermişti , her zamanki gibi sarhoş ve mide bulandırıcı kahkahasını Atarak lavabonun önünden geçiyordu ,

güneş bu gün etki etmemişti. güçlü bir of çekerek yüzümü yıkayıp giyime Odasına gitim
siyah dar pantolonomu ve beyaz, t-shört üstüme geçirdikten sonra sacımıda Salaş bıraktım. aşağıya inmemekte kararzızdım Annemele göz göze gelmeden güzel bir kahvalti yapmam gerekirdi ta ki , son basamağa ayağımı basmadan arkamdaki tanıdık o ses annem dün gece eve gelmemiş ve yine birileri tarafından sabah eve bırakılmıştı. mira Annene günaydın demeden nereye, Annemle konusmaktan ne zaman kaçınsam yolarımız birbirine kesişiyordu
yüzündeki o sahte gülüş ve acimatasyon bakışları beni kendinden soğutuyordu yok Anne aşağıda olduğunu düşünmüştüm.
basamakları inerek yanıma geldi sana sunduğum teklife ne cevap vereceksin, akşam çevap veririm tamam O zaman akşam Görüşürüz hadi By , diyerek çalışma Odasına girdi arkasından bi süre onu izledikten sonra kahvaltı yapmaktan vaz geçip dış kapıya doğru yürüdüm . çantamı alıp dışarı çıktım. Arabanının kapısını açtığımda karşı vilaya birilerinin taşınması dikatimi çekmişti, çünkü o eve gelen ya ölü olarak çıkar ya da yaralı Arabanın içine girdikten sonra kafamdaki ilk plan sahil kenarına gidip biraz kafa dinlemekti Annemin saçma sapan düşüncelerine karşlık biraz kafa dinlemem gerekirdi .
aklımda sadece o gereksiz soru vardı Babam bizi terk etiği günden beri hayat daha çook zorlaşmış ve beni yoruyordu bir genç kız olarak gençken güzel anılarım olması gerekirken hayat şimdiden yükünü omuzlarıma koymuştu sahil kenarına geldiğimde çantamdan sigara ve çakmağımı alarak indim güneşin tam vurduğu banka doğru yürüdüm bir süre gözlerimi kapatıp içimin ferahlaması için güzel bir nefes almaya çalıştım ama içim bi buruktu fayda etmiyordu banka oturduğumda sigaramı yakıp bir yudum aldım . dümanımı üflediğimde sanki içimdeki çığlıklar çıkıyordu Annemle akşam konuşucam ve ona bi cevap vermek zorundayım ona uyuşturucu mafyası olan Patron denilen adamla evlenmesi için onay verecektim . sanki beni dinleyecek ve kararlarımı onaylayacaktı üveyde olsa uyuşturucu mafyası olan Patron denilen adam gündemde benim babam olacaktı babamın gidişinden sonra annemde pek farklılıklar görememiş daha çok farklılıklaşmıştı, küçüklüğümden beri Babamın Anneme
şidet uygulaması annemi bana bağlatması gerekiyorken benden daha çok nefret etmişti babama ne kadar engel olsamda hep kötü ben olurdum. ne bu zamana kadar çocukluğumu yaşaya bilmiştim nede gençliğimi yani küçüken arkamda bıraktığım güzel günlerim yoktu eminm'ki yetişkin olduktan sonrada gençken yaşaya bieleceğim güzel günler gözükmüyordu, liseyi bitirdikten sonra yaşadığım şeyler sayesinde Ünüversite hayalerim yok olmuş ve istemsizce baba parası yiyerek büyüyen zengin cocuklarına benzetirdim kendimi hayatı akışına bırakmıştım . bedenim ne kadar rahat olsada vicdanım pek rahat değildi sigaramdan son yudumumu aldıktan sonra yere atıp ayağımla ezdim telefonumun çalışı benim çok dikatimi çekmemiş ve ısrarla çaldığı için cevaplamak zorunda kaldım. telefonumu pantolonumun arka cebinden çıkardıktan sonra arıyan Melisdi aklıma direk ona yarın sana Kahvaltı ya geleceğim diye söz vermiştim. açıp açmamakta kararsızdım. açıp bahane uyduracaktım ama bunu Melise yapamazdım açtığımda halimi
hatrımı sormadan geliyorsun dimi geldinmi yoksa saymaya nefesim dayanamayacak kadar melis demiştim ama o beni duymamıştı sadece sustuğunu anladım ki geliyorum Melis tamam balım diyip kapatı oturduğum yerden kalkıp arabaya doğru yürüdüm arabaya bindiğimde melisanının yanına şöyle yüzüm asık gidemezdim.
aklıma güzel şeyler getiriyordum çünkü çevremdeki insanlara mutsuzluğumu yansıtmak asla istemezdim onalrın mutsuz olmasını asla istemezdim bunları düşünürken gelmiştim bile arabadan indikten sonra Melisa'nın evi gerçekten mükemeldi reklam çalışmaları için İstanbula gelmişti . Liseyi beraber okumuştuk ve Ailesi'nin işleri için Şehir dışına çıkmışlardı Melisa mükemel bir insandı ve Aileside aynen öyleydi kapıyı çaldığımda bi anda açtı sanki beni bekliyordu deli kız bi an boynuma sarılması ve tatlı itifatları , oy Benim ponçiğim gelmiş melisanın şu itifatları bana olan ilgisi beni nasıl mutsuz edebilirdi ki ? hadi gel sana mükemel bir masa hazırladım gerçekten masa muhteşemdi çok saol bu arada evin muhteşem Aşkım melisaya çok özenirdim çünkü arkasına bakmadan hayalerine doğru yürüye biliyordu çünkü arkasında Ailesi vardı güçlü bir kalkan vardı Aile en Muhteşem hediye...

masaya oturduğumuzda masamızda kahkahalarla doluyken O benim Gözlerimin kırgınlığından anlamıştı'ki tabağıma ikinci salamımı alırken söyle bakalım benim minoşumu Kim üzdü yoo üzgün değilim Annenmi demesiyle yüzümün asılması bir olmuştu isterdimki bi kız olarak annemle Alış veriş yapmak yada Arkadaşlarımı eve çağırmayı ve annemin onları tanımasını çook isterdim ama hayat bana annemin hep ters yanını gösterdi ve bunları öz annemle yaşayamasam'da melisa bunları bana yaşatıyordu uzakta da olsa her şeyi
her şeyden önce bana Aile oldu ve hep çevremdekilerine şunu söylüyorum güzel dostluklar edinin. konuyu değiştirmek için eee reklam için aradılarmı haftaya süper o zaman Melisin dikatini dağıtmıştım ki kahvaltıdan sonra çay faslına geçmirk ve melisin aya kalktıktan sonra hadi kalk çayını al balkona geç ben geliyorum.
bari buraları toplasaydım ya lütfen Mira beni kırma ah deli kız nolur yardım etsem masada kalkıp köşeli koltuğun üzerindeki çantamdan sigara paketimi alıp balkona geçtim. ikinci yudumumu aldığım an Melisin bi yandan masayı topluyor bi yandanda bana laf atıyor mira şu güzeliğine şu iğrenç şeyi nasıl yakıştırıyosun be tavsiye etmem ama güzel ooo bak Sen diyerek çayınıda alıp yanıma geldi, koyu bir sohbet ortamı oluşmuşken havanın esmesiyle içeri girdik. hava kararmak üzereydi ama hala Melisin yanında durabilirdim koltuğun üzerine oturmuştum ve melisde bize kahve yapıyordu , Annemin aramasıyla balkona doğru yürüyüp telefonu açtım evet Okeymiyiz Mira Anne buyur tamam eve geç kalma Cevap vermeden telefonu kapatıp içeri girdim. girdiğimde Melis kahvelerimiz yapmış ve ona çaktırmadan kahkaha atarak içeri girdim. kimdi bi arkadaş hıı Melisin yanına otuduktan sonra okul meseleleri eskiler derken Saat baya geç olmuştu, hadi balım Benim artık kalkmam gerekiyor biraz daha kalmama ısrar etsede kalamazdım son vedalarımızı yaparak ayrıldım , Arabaya bindiğimde ısrarla iç sesim bir Aksyon yaşamak istiyordu ama bir tarafımda yok der gibiybiydi biraz daha yola devam ederek yolun boş olmasını fırsat bilerek suratlanmıştım
eve gelmiştim bile gözüme çarptı gibi heralde Kırmızıda geçtim diye cezada yemiş olabilirim. arabadan inip eve doğru yürüyecek'en karşı Vilanın Işıklarının yanıp sönmesi beni ürkütmüştü kendimi güçlü ve cesaretli olarak Vila'nın kapısına doğru yürüdüm.

ufaktan ufaktan sesler geliyordu ama hiç bir şey merakıma Engel olamazdı, kapının tam önüne geldiğimde yeni açılmış beyaz eşya poşetleri dikatimi pek fazla çekmemişti , çünkü sabah evden çıkarken yeni birisinin taşındığını biliyordum . açık kapıdan içeriye girdiğimde ağzımı kalın bir el ve saniyeler önce sigara tutmuş parmaklar çığlık atmaya çalışsamda kimsenin duyacağımdan umudum yoktu , sadece ağzımı eliyle kapatıktan sonra neyin etkisiyle olduğunu bilmiyorum ama
Kendimden geçip düştükten sonra kafamın sert bir zemine çarptığımın farkındaydım . ama gözlerimi açacağımdan umudum yoktu...