BÖLÜM 3 KORKU 💨

276 150 45
                                    

Güzel kokularla uyanmıştım. bu kadın beni inşallah yanıltmazdı çünkü Annemin getirdiği çalışanlar Annemin hareketlerinden evden ayrılırlardı, Annem artık evde yok ama emin ki uzaktanda sıkıntı yaratabilir elimi yüzümü yıkayıp giyime odasına gidip üstümü gidikten sonra aşağıya indim .

güzel bir manzaraydı bu evde olduğum günden beri güzel birbi manzara görmüştüm güzel bir kahvaltı masası

-Günaydın

-sanada Abla

Masaya oturduğumda tek oturmak istemezdim çayımı masaya getirdiğinde

-Hadi Abla

- yok ya ben sonra yaparım

- ya olmaz

Onu Israrlarımla masaya oturturmuştum mahçup bir şekilde ben

-onca evde çalıştım senin kadar ilgili değilerdi birde hiç Annenize benzemiyorsun,

yüzüme ince bir tebesüm yerleştirerek

-öyledir siz Annemi nerden tanıyosunuz ?

-Patron beyin evinden gözüm

fal taşı gibi açılarak yeni bilgiler Öğrenecektim

- Patronu tanıyomusunuz

- Ooo onu tanımayanmı var

, Nasıl biri ne işle uğraşır Mafya uyuşturucu, kırahathane sahibi birazda acılı hayat

- nasıl yani

- beş yaşında bir Oğlu vardı Efe gece nöbet geçirerek öldü karısıda terk edip İngiltereye giti çocuğu bırakıp. hayla kundaktaydı çocukcazım öyle gitti Anesiz...

- sen ordamı çalışıyordun.

-Evet Annende gelince buraya geldim

şaşırmıştım yerimden kalkıp ben kaçar İşlerim var

-Tamam Güzelim Akşam ne yapayım ne istersin

bu soruyu hep Annelerin kızlarına sorduğunu düşünürdüm. okadar mutlu olmuştum ki sanki bu kadının geldiği günden beri mutsuz değildim .acılarım hafiflememiş ama sakinleşmemişti ben dışardan bir şeyler alırım.

-Tamam kuzum diyişi benim ona tuhaf bakmam heralde sinirlendiğimi düşünmüştü

-Ama şey ben

-yanına gidip yanağına küçük bir buse kondurarak gülümsemesine sebep olmuştum . odama çıkıp sigaram ve çakmağımı Arka cebime koyup telefonumuda alıp aşağıya geri döndüm. kapıya geldiğimde ben çıktım diyip kapıyı kapatım bir an aklıma dün pencereden baktığım çocukla elimi tutup beni yerden kaldıran çocukmuydu yoksa beni o gece ağzımı kapatanmıydı bir yandan  yolda yürürken bir anda aklımdaki soruların cevaplarını aramam gerekirdi Sigara' mı çıkarıp çakmağımla yakıp yoluma devam etim.

sanki uzun zamandır ilacımı almamış gibiydim ama ne kadar zararlı olduğundanda bi haberdim. ilk işim Melisanın evine gidip ondan sonrada çılgınca gezmekti telefonumu elime alıp melisayı aradım açtığında son ses şarkı ve eminimki hazırlanıyordur

-geliyorum Melisa

- Arabaylamı?

-yok yürüyerek

-iyi tamam eğer Arabanla geliyorsan dedim otoparka bırakıp yürüyerek gidelim

- yok ya geldim zaten

-hadi kapat sen hazırlan tamam by...

telefonu kapatıktan sonra sigaramdan son yudumu aldıktan sonra yere atıp her zamanki gibi ayağımla ezip yoluma devam etim. Melisanın evi gözükmüştü biraz yorulmuştum ama bu daha başlangıçtı kapının önüne geldiğimde kapıyı üç kez çalışımda açmıştı

-hoş geldin balım

- hoş buldum.

- hadi çıkıyormuyuz?

- Telefonumu alıp geliyorum

- Tamam dışarda bekliyorum.

dışarıyı izlemem çok sürmemiş melis gelmişti  her genç kızlar olarak kolkola girip yolumuza devam etmiştik .

yolda olanları Melise anlatmıştım ama o gece olan hiç bir şeyi anlatmadım. çünkü Melis biraz aceleci ve telaşlıdır onu merakalndırmak istemezdim . En son yorulduğmuzu analyıp bir kafeteryada oturduk günün sonuna gelmiştik Avm gezerken baya gülmüş ve yorulmuştuk , hayatımda ikinci kez dolmuşla eve gidecektim Melisle vadalaşıp dolmuşa bindim melisin İstanbul kartını ödünç alıp ters bastığım için sırada bekliyenler beni yanlış anlamış  olamlılarki arkamdan birde kızsın ya paran yoksa binme, dolmuş şöförönün kızım arka taraf bastığımda ses vermiştiki Mahcup bir şekilde koltuğa oturum bir an aklıma şeyma ablaya yemek getiricem diye söz vermiştim . bu saatede bir lokanta açık bulmam zordu Eve gidip ona yardım ederek güzel şeyler hazırlıya bilirdik Mavinin son durak diyişiyle geldiğimi anlamıştım. bizim evin oralara pek dolmuş gitmez az daha yürüyecektim.

Akşam karanlığı çökmüştü hava gitikce soğuyordu içimden bir ses o adamla yine gözgöze gelecektim olamazdı evin önüne geldiğimde çığlıklar yükseliyordu, karşı vilanın bahçesinden bu bir çocuk çığlığıydı karşı vilanın kapısına doğru yürümekte kararzız değildim kapıyı açtığımda bahçeye doğru yürüdüm ses gitikce daha çok çoğalıyor kulakları çınlatıyordu tırsarak arkaya doğru yürüdüğümde

-Pişt sesi beni korkutmuştu bir anda arkmadan böö sesi arkamda küçük bir çocuk önümde elini bana uzatan çocuk

- bir şeymi var

- yok şey ben gerçekten kötü bir niyetim yoktu gerçekten küçük Cocuğun sorusuyla ona dönmüştüm

-Abi bu Abla kim ?

-Bilmem Uğurcum soralım bakalım.

-Ablası kimsin ?

-şey ben sesleri duyunca hani...

Telaşlandığımı anlamıştı ki

- şşş Tamam korkmana gerek yok ama unutma ki kimsenin bahçesine izinsiz girmek yakışmaz. hadi şimdi gidebilirsin bir sıkıntı yok sadece küçük kardeşimle göz kapatmaca oynuyorduk beli ki fazla gürültü olmuş

Gözlerim dolmuş eminim ki rengim Süt gibi olmuştur elerim ve yüreğim tirtir titriyordu kendi kapımıza geldiğimde kapıyı çalmamla şeyma Ablanın telaşlanması

-Nerdeydin kuzum sen?

- şey uykum var özür dilerim

Uyumam gerek , ona bu hareketle davranmam hoş olmamıştı biliyorum ama korkumu yenmem imkansızdı üstümü değiştirerek uykuya dalmıştım yarın sabah güzel şeyler olacağına inanıyordum...

SİYAH ADAM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin