သူငယ်ချင်းချစ်သူ

အပိုင်း🍓၁၇🍓

""သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူ""🌈BL🌈
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
🌈အပိုင္း(၁၇)🌈
❤❤❤❤❤❤
               ""ႏြေခ်ိဳ..ကိုယ့္ကို.ထားမသြားပါနဲ႕ေနာ္..​ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..ႏြေခ်ိဳ..ႏြေခ်ိဳ..မသြားပါနဲ႕..မသြားပါနဲ႕.""
မိုးရိပ္.အိမ္မက္ေယာင္ရင္း...ငိုရွိုက္ေနေလသည္။
""မိုးရိပ္..မိုးရိပ္..ငါဒီမွာ.ရွိတယ္ေလ..မိုးရိပ္..""
ႏြေခ်ိဳ..မိုးရိပ္ရဲ႕ကိုယ္ေလးကို
.အသာလႈပ္နိုးရင္း..ပါးျပင္ေပၚမွာ.မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္႐ြဲေနေလၿပီ..။
""ႏြေခ်ိဳ..​ကိုယ္.အိမ္မက္ဆိုးေတြ.မက္တယ္..မင္းက.ကိုယ့္ကို.ခြင့္မလႊတ္နိုင္လို႔..အေဝးကိုထြက္သြားတယ္တဲ့..ကိုယ္..ကိုယ္......""
""အဲ့ဒါက.အိမ္မက္ေလ..အ႐ူးရဲ႕..အျပင္မွာ.တကယ္မွ.မဟုတ္တာကို...""
ႏြေခ်ိဳ.ေျပာရင္း.ရွိုက္​ငိုေနမိ၏။
မိုးရိပ္.ကပ်ာကယာ ထထိုင္လိုက္ၿပီး..
""မငိုပါနဲ႕..ႏြေခ်ိဳရယ္..ကိုယ္.
ေတာင္းပန္ပါတယ္...""
မိုးရိပ္..မ်က္ရည္ေတြကို.သုတ္ေပးလိုက္ၿပီး.ႏြေခ်ိဳကိုယ္ေလးကို.တင္းၾကပ္ေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္၏။
""ႏြေခ်ိဳေလး...ကိုယ့္ရဲ႕
.summer(ဆမ္းမား)ေလး..ကိုယ့္ကို.ထားမသြားပါနဲ႕ေနာ္.ဘယ္လိုအဆိုးေတြနဲ႕ဘဲ.ႀကဳံႀကဳံ..ကိုယ့္​ရဲ႕ေဘးနားမွာ..ရွိေနေပးပါေနာ္..""
""စိတ္ခ်ပါမိုးရိပ္. ငါ့ရဲ႕.Rain(ရိန္း)
ေလး..ငါ.တစ္သက္လုံး.မင္းရဲ႕ေဘးနားမွာဘဲ..ရွိေနမွာပါ..ခ်စ္တယ္..Rain(ရိန္း)...""
""ငါလည္း.မင္းလိုပါဘဲ.. summer(ဆမ္းမား)ေလး""
မိုးရိပ္ရဲ႕..စကားေၾကာင့္..ႏြေခ်ိဳ.မခ်ိၿပဳံးေလးၿပဳံးလိုက္မိ၏။ဒီလိုအေျခေနမ်ိဳးေတာင္.ေရာက္ေနၿပီ..မိုးရိပ္ရယ္..မင္းႏုတ္ခမ္းဖ်ားကေန..ငါ့ကို.ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့.စကားကို.ေျပာမထြက္ေသးပါလား.ေနာ္..။
         အသာ.ပင့္သက္တစ္ခ်က္ကို ရွိုက္ရင္း..
""ဒါဆို..မင္းက.လူလိမ္ဘဲ..""
႐ုတ္တရက္..ေကာက္ကာငင္ကာ.ရန္ေတြ႕စကားဆိုလာသည့္.ႏြေခ်ိဳေၾကာင့္..မိုးရိပ္..ေၾကာင္အသြားေလသည္။
""ဟမ္..ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ..""
""ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ..ဟုတ္လား..မင္း..ငါ့ေၾကာင့္.လူပ်ိဳဘဝပ်က္သြားၿပီဆိုၿပီး..ငါ့ဆီကေန..ေလ်ာ္ေၾကးေတာင္းေနတာကို.ေျပာတာ...""
""ေၾသာ္..အဲ့ဒါက..အဲ့ဒါက..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္မင္းေၾကာင့္ဘဲေလ..""
""ဘာ..မင္းကေလ.လူလိမ္တင္မဟုတ္ဘူး..ကလိမ္ကက်စ္ ပါက်တတ္ေသးတယ္ေနာ္..""
ႏြေခ်ိဳ..ေျပာၿပီး မိုးရိပ္ ရင္ခြင္ထဲကေန.အတင္း႐ုန္းထြက္လိုက္၏။
"""ေတာင္းပန္ပါတယ္..ႏြေခ်ိဳ..မင္း.ကိုငါ့အနားမွာ.ရွိေနေစခ်င္လို႔..
တမင္..ကလိမ္ကက်စ္က်ခဲ့တာပါ.
စြဲမက္ရွင္နဲ႕.ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥကလည္း..ငါလုံးဝမသိခဲ့တာ.အမွန္ပါ..အဲတုန္းကအရက္ေတြမူးေနလို႔..မမွတ္မိေတာ့ဘူး..ယုံေပးပါေနာ္..ကိုယ့္ရဲ႕summer(ဆမ္းမား)ေလး..""
တစ္လုံးခ်င္း.ေလးနက္စြာ.ေျပာ​ေနသည့္..မိုးရိပ္ကို ၾကည့္ၿပီး..ႏြေခ်ိဳ..ခပ္ရဲ႕ရဲ႕ေလးၿပဳံးလိုက္မိသည္။
""အင္း...ဒီ​တ​စ္ေလာကလုံး.လူေတြအားလုံး..မင္းကိုမယုံၾကည္ၾကရင္ေတာင္...ငါကေတာ့
.အၿမဲတမ္း.မင္းကိုယုံၾကည္ေနမွာပါ..မင္းဘက္ကေန.
အၿမဲတမ္း.ရပ္တည္ေပးသြားမွာပါ...""
ႏြေခ်ိဳဆိုလိုက္ေတာ့.မိုးရိပ္.ရင္ထဲ.ႏြေးေထြးသြားသလို.ခံစားလိုက္ရ၏။
ဟုတ္တယ္..မိုးရိပ္..ငါအၿမဲတမ္း.မင္းကိုဘဲမ်က္စိစုံမွိတ္.ယုံၾကည္ေနမွာပါ..။မင္းငါ့ကို.လိမ္ညာေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ..ငါမင္းကို.ယုံၾကည္ေနဦးမွာပါ..။မင္းလိုအပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ထိ..ငါ.မင္းေဘးနားမွာ.ရွိေနေပးမွာပါ..။မင္းမလိုအပ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္လည္း..ငါတိတ္တဆိတ္နဲ႕.ေပ်ာက္ကြယ္ေပးသြားမွာပါ..မိုးရိပ္..။.ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္..။
❤❤❤
           ""စြဲမက္ရွင္..မင္းဒီကို.ဘာလာလုပ္တာလဲ..သူ႕ကို.ဘယ္သူအိမ္ထဲ.ဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္တာလဲ..""
ဧည့္ခန္းထဲမွာ.အခန့္သားထိုင္ေနသည့္.စြဲမက္ရွင္ကို.ျမင္လိုက္ရေတာ့.မိုးရိပ္.ေဒါသေတြေထာင္းခနဲ႕ထြက္သြားေလသည္။ေတာ္ေသးသည္။သူ.ႏြေခ်ိဳကိုပါသူ႕အတူ.ေခၚသြားေပလို႔သာ.ဟု.ေတြးၿပီး.မိုရိပ္.သူ႕ေဘးနားက.ႏြေခ်ိဳလက္ေလးကိုတင္းေနေအာင္.ဆုပ္ကိုင္လိုက္၏။
""သူက.မၾကာခင္..ဒီအိမ္ရဲ႕အိမ္ႀကီးရွင္သခင္မ.ျဖစ္လာေတာ့သူေလ..ဘယ္သူ႕တားျမစ္ရဲမွာလား.."
အသံနဲ႕အတူ...ခပ္ေခ်ာေခ်ာ
..မိန္းမႀကီးတစ္ဦး..မီးဖိုေဆာင္ဘက္ကေန.ထြက္လာေလသည္။
""မာမီ...မာမီကပါ..ဒီကို..ဘာကိစၥနဲ႕ေရာက္ေနရတာလဲ..""
""အမယ္ေလး..ကိုယ့္သားရင္း..အိမ္ကိုေတာင္..အေၾကာင္းကိစၥရွိမွ..လာရမွာလား..""
""အဟက္..မာမီကေရာ..ဘယ္အခ်ိန္တုန္းကမ်ား..သား.ဆိုၿပီး..သတိတရနဲ႕..ဂ႐ုစိုက္ေပးဖူးလို႔လဲ..""
မိုးရိပ္စိတ္ရႈပ္ေထြးစြာ.ဆိုလိုက္ေတာ့..မိုးရိပ္..အေမက..ဟက္ခနဲ႕.တစ္ခ်က္ထရယ္လိုက္ၿပီး..
"""တစ္ခါလာလဲ..မင္းက..ဒီအေၾကာင္းနဲ႕ကိုင္ေပါက္ေနေတာ့တာဘဲ.ငါဒီကို.လာတာ..မိဘတစ္ဦးအေနနဲ႕.ကိုယ့္သားသမီး.လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ.ေရာက္ေအာင္..လာဆြဲတင္ေပးတာ..မိုးရိပ္..မင္းက.မင္းအေဖလိုဘဲ..မုန္းစရာေကာင္းေနေပမယ့္..မင္းအေဖကေတာ့...တာဝန္ယူလိုစိတ္​အျပည့္ရွိခဲ့တယ္..ငါ..ရွည္ရွည္ေဝးေဝးေတြ..ေျပာမေနခ်င္ဘူးမိုးရိပ္.မင္းလည္း.မၾကာခင္..အေဖတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေတာ့မွာ....ေနာက္ၿပီး..သမီးေလး.စြဲမက္က..မင္းရဲ႕ရင္ေသြး​ေလး
ကို.လြယ္ထားေနရတာ..မင္းအေနနဲ႕ဂ႐ုစိုက္ေပးသင့္တယ္..မင္းေဘးနားက..အဲ့ေကာင္စုတ္ေလးနားမွာဘဲ.ကပ္မေနနဲ႕..""
မိုးရိပ္အေမက.ရွည္လ်ားစြာ.ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္.ေမာဟိုက္သည့္ဟန္ႏွင့္...
""ဟဲ..ဟိုေကာင္စုတ္ေလး..ငါ့အတြက္..ေရေအးေအးေလးတစ္ခြက္.သြားခပ္ေပးစမ္း..""
ႏြေခ်ိဳကို.လက္ညိုးထိုးၿပီး..ခိုင္းလိုက္တာေၾကာင့္..မိုးရိပ္မ်က္ႏွာ.တင္းမာသြားေလသည္။
"အန္တီေမတင္...ေရတစ္ခြက္.ခပ္လာေပးပါ..""
ထမင္းခ်က္.ေဒၚေမတင္ကို.ေအာ္ၿပီး.ခိုင္းလိုက္ေတာ့..မိုးရိပ္..အေမက.စိတ္တိုင္းမက်ဟန္ႏွင့္..
""ဟဲ့...ဟိုအေကာင္..နင္နားေလးေနလား..ငါကနင့္ကို.ေရတစ္ခြက္သြားခပ္ခိုင္းေနတာေလ...သြားမခပ္ေသးဘဲနဲ႕..ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ...""
ထိုအခ်ိန္..မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေန..ေရခြက္ေလးကိုင္ၿပီး..ေဒၚေမတင္..ထြက္လာေလသည္။
""အဲ့မယ္..မာမီ.ေသာက္ခ်င္ေနတဲ့.ေရတစ္ခြက္..မဆိုင္တဲ့.လူကို..ပတ္ၿပီး.ရမ္းမေနပါနဲ႕...""
မိုးရိပ္..ေျပာလိုက္ေတာ့..မိုးရိပ္၏အေမ.စိတ္တိုသြားကာ..သူ႕ေရွ႕.လာခ်ေပးသြားသည့္.ေရခြက္ကို..ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔..ပစ္ေပါက္ကြဲလိုက္သည္။
""ခြမ္း...""
​ေရခြက္ၾကမ္းျပင္.မိတ္ဆက္သြားသည့္..အသံက..က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚသြားၿပီးေနာက္...
""မိုးရိပ္.နင္တစ္ခုသိထားရမွာက..
နင့္ရဲ႕အေကာင္ကို..နင့္ေဘးနားမွာထားခ်င္ရင္..အခိုင္းေစတစ္ေယာက္လိုဘဲ..ထားခြင့္.ျပဳနိုင္မယ္..
သူ႕က..ဘာအေရးမွမပါတဲ့..အခိုင္းေစတစ္ဦးဘဲ...ဟဲ့..ဟိုအေကာင္.နင္နားေလးေနလား...ငါ့အတြက္.ေရတစ္ခြက္ခပ္ေပးၿပီး..ဒီၾကမ္းျပင္ေပၚက.ဟာေတြကို..ရွင္းလိုက္..""
အမိန့္သံဆန္ဆန္.ေစခိုင္းမႈေၾကာင့္..ႏြေခ်ိဳ..မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္မည္အျပဳ..မိုးရိပ္က..ႏြေခ်ိဳ.လက္ကိုဆြဲထားလိုက္သည္။
""ဒါ..ဘယ္လဲ..ႏြေခ်ိဳ..မင္းလုပ္ေပးစရာမလိုဘူး...ဒီမွာ.မာမီ..အိမ္ႀကီးရွင္မ.တစ္ေယာက္လို.အာဏာရွင္ဆန္ခ်င္ရင္..ကိုယ့္အိမ္မွာဘဲ..သြားဆန္ပါ..ဒါ..ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အိမ္..ကြၽန္ေတာ္ပိုင္တဲ့.အိမ္...မာမီလာၿပီး..ျခယ္လွယ္ခ်င္သလို..ျခယ္လွယ္လို႔မရဘူး..""
မိုးရိပ္က..ျပတ္သားစြာ.တစ္လုံးခ်င္းေျပာလိုက္၏။
""မိုးရိပ္..မင္း...""
မိုးရိပ္အေမ..ေဒါသထြက္သြားကာ..အသားမ်ားတဆတ္ဆတ္တုန္လာၿပီး..မိုးရိပ္.ပါးကိိုရိုက္ဖို႔ရန္.လက္တစ္ဖက္ကို.အျမႇောက္..ထိုျမႇောက္တက္လာသည့္..လက္ကို..ဦးမာန္ကို.ဖမ္းဆီးဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး...
""ပစ္ထားတုန္းက..ပစ္ထားၿပီးေတာ့..အခုက်မွ..အမိန့္ေတြ..အာဏာေတြ.လာေပးေနတာ.မေကာင္းဘူးထင္တယ္..""
         မာသည္လဲမဟုတ္..ေပ်ာ့သည္လဲမဟုတ္ေသာ.ေလသံႏွင့္..ဦးမာန္ဆိုလိုက္သည္။
""ေတာက္..အခိုင္းေစတစ္ဦးက.အခိုင္းေစတစ္ဦးလိုဘဲ.ေနပါ..ရွင့္ကိုယ္ရွင္.ဘာထင္ေနတာလဲ..မာန္ခ.""
မိုးရိပ္အေမက..ဦးမာန္ကို.ေဒါသအမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထေနသည့္..အၾကည့္နဲ႕.စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး.ဆိုလိုက္ေတာ့..ဦးမာန္က.မခို႔တရို႔ေလး.ၿပဳံးလိုက္ေလသည္။
""ဒီမွာ..ေဒၚျမေကဇင္..ခင္ဗ်ားဒီထက္ပိုၿပီး..မလြန္လာပါနဲ႕...""
မိုးရိပ္အေမကို..ဦးမာန္က.ခင္ဗ်ားဟု.နာမ္စားသုံးလိုက္တာေၾကာင့္.မိုးရိပ္အေမအပါဝင္..က်န္သည့္သူေတြအကုန္လုံး..အံ့အားသင့္သြားရေလ၏။
""ဘာ..ဟဲ့.အေကာင္.ကြၽန္ပါးဝလို႔.နင္လို.အဆင့္မရွိတဲ့ေကာင္ကမ်ား..ငါ့ကို..ခင္ဗ်ားေလး.ဘာေလးနဲ႕.""
မိုးရိပ္အေမ အႀကီးက်ယ္ေဒါသထြက္သြားရသလို.စြဲမက္ရွင္ကလည္း.ဦးမာန္ကို.႐ြံ႕ရွာသလို.မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။
         ဦးမာန္ကေတာ့..ထိုအရာကိုေတြကို.မမူ႕သည့္ပုံမ်ိဳးႏွင့္..မိုးရိပ္နဲ႕.ႏြေခ်ိဳအနားကို..တိုးကပ္သြားၿပီး..
""ခင္ဗ်ား.ေမ့ေနတာလား..ေဒၚျမေကဇင္..ခင္ဗ်ားနဲ႕..ခင္ဗ်ားရဲ႕.ေယာကၡထီး.ဦးမိုးထက္(မိုးရိပ္ရဲ႕အဘိုး)တို႔ႏွစ္ေယာက္..မိုးရိပ္ကို..မိုးရိပ္အေဖလက္ထဲ.ပါမသြားေအာင္.နည္းမ်ိဳးစုံသုံးၿပီး..တားဆီးခဲ့ၾကတယ္ေလ..ေနာက္ဆုံးေတာ့..မိုးရိပ္အေဖကို.သူ႕သားနဲ႕ေတြ႕ခြင့္မရေအာင္ထိ..ဥပေဒနဲ႕.လက္တစ္လုံးျခား.လုပ္ခဲ့ၿပီး..မိုးရိပ္နဲ႕သူ႕အေဖကို.ခင္ဗ်ားတို႔ခြဲခဲ့ၾကတယ္ေလ..
ေနာက္ေတာ့.မိုးရိပ္ေလးကိုလဲ.ခင္ဗ်ားတို႔က.ဂ႐ုမစိုက္ၾကဘူး..ငယ္႐ြယ္ေသးတဲ့.ကေလးေလးတစ္ဦးကို..ဒီလိုအိမ္ႀကီးမွာ.တစ္ေယာက္တည္း..အေဖာ္မဲ့စြာနဲ႕.ပစ္ထားခဲ့ၾကတယ္ေလ..ပတ္ဝန္းက်င္က.ဝိုင္းၿပီး.ကဲ့ရဲ႕ေျပာဆိုမွာကို..ေၾကာက္လို႔သာ..ကေလးထိန္းတစ္ဦးငွားေပးထားခဲ့တာေလ..အဲ့တုန္းက..ကေလးထိန္းအသုံးမက်ခဲ့လို႔..မိုးရိပ္ေလး.ေလွကားထိပ္ေပၚက.ျပဳတ္က်ၿပီး.လက္က်ိဳးခဲ့ရေသးတယ္..မိုးရိပ္ရဲ႕အေဖက..ခင္​ဗ်ားတို႔အေၾကာင္းကို..​ေကာင္းေကာင္းသိေနေတာ့.သူ႕ရဲ႕သားကို.စိတ္မခ်ခဲ့ဘူး..
သူ႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းအရင္း​ႀကီး
ျဖစ္တဲ့..ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာ..အကူညီေတာင္းခဲ့လို႔..ကြၽန္ေတာ္..ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ.ကေလးထိန္းအျဖစ္နဲ႕.လာေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့တာပါ..""
ရွည္လ်ားစြာေျပာဆိုေနသည့္.ဦးမာန္စကားမ်ားကို..အကုန္လုံး.အံ့ၾသတႀကီးနဲ႕.နားစိုက္ေထာင္ေနၾကေလသည္။
       ""အဲတုန္းက..ကြၽန္ေတာ္.ခင္ဗ်ားတို႔ကို..လက္မွတ္ထိုးခိုင္းခဲ့တဲ့.စာခ်ဳပ္တစ္ခုရွိခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေတာ့..ခင္ဗ်ား.မွတ္မိေနဦးမယ္ထင္ပါတယ္...""
ဦးမာန္..ၿပဳံးစစေလးနဲ႕.ေမးလိုက္ေတာ့.မိုးရိပ္အေမက..မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္လိုက္ၿပီး...
""ဘာလဲ..အဲ့တုန္းက.ရွင္လက္မွတ္ထိုးခိုင္းခဲ့တာ..အလုပ္ခန့္တဲ့စာခ်ဳပ္.တစ္ခုဘဲ.မဟုတ္ဘူးလား..""
"အဟက္..မဟုတ္ဘူး..အဲ့ဒါ.အလုပ္ခန့္တဲ့စာခ်ဳပ္မဟုတ္ဘူး..မိုးရိပ္ေလးကို..ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕.ေမြးစားသားအျဖစ္..
ေမြးစားခြင့္ျပဳတဲ့စာခ်ဳပ္ေလ..""
""ဘာ..""
""ဟင္..""
ဦးမာန္စကားေၾကာင့္..အခန္းထဲမွာ.ရွိၾကတဲ့..လူေတြအကုန္လုံး..ဟာခနဲ႕.ဟင္ခနဲ႕ျဖစ္သြားရေလသည္။
""ဒါ..ဒါဆိုရင္.ရွင္က..လူလိမ္ဘဲ..""
""အဟက္..လူလိမ္ဟုတ္လား.
..မဟုတ္ပါဘူး..အဲ့တုန္းက..
မိုးရိပ္ရဲ႕.အဘြား
..ခင္ဗ်ား.ေယာကၡမ.ႀကီးကိုယ္တိုင္က.သူ႕မေသခင္..သူပိုင္တဲ့.ပစၥည္းေတြကို..မိုးရိပ္နာမည္နဲ႕လြဲေပးခဲ့တယ္ေလ..သူက..ခင္ဗ်ားကိုေရာ..သူ႕ရဲ႕ေယာက်္ားကိုပါ..မယုံၾကည္ခဲ့ဘူး..ေရာဂါေၾကာင့္..အိပ္ရာထဲဗုန္းဗုန္း..လဲေနခဲ့ရလို႔သာ..သူ႕ရဲ႕သားကို.သူကာကြယ္မေပးနိုင္ခဲ့တာပါ.ဒါေပမယ့္...ကြၽန္ေတာ့္ကို.တိိတ္တဆိတ္နဲ႕ေခၚေတြ႕ၿပီး.မိုးရိပ္ေလးကို..ကြၽန္ေတာ္ဆီမွာေမြးစားခြင့္ျပဳေပးခဲ့ၿပီး..မိုးရိပ္ရမဲ့..အေမြပစၥည္းေတြကို..ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခိုင္းခဲ့တာပါ..အဲ့ဆိုရင္ေတာ့..ခင္ဗ်ား..သေဘာေပါက္သင့္ၿပီ.ထင္တာဘဲ..မိုးရိပ္ကို...ဘာလုပ္ပါ.ညာလုပ္ပါဆိုၿပီး..ခင္ဗ်ားဆီမွာ.ေျပာပိုင္ခြင့္လုံးဝ.မရွိဘူးလို႔..ထင္ပါတယ္..""
ဦးမာန္က..ေအးေအးတည္ၿငိမ္စြာနဲ႕ေျပာလိုက္ေတာ့..မိုးရိပ္အေမ..တစ္ေယာက္..အရွိူက္တည့္တည့္ကို.လက္သီးနဲ႕ထိုးခ်ခံလိုက္ရသလိုမ်ိဳး..ခံစားလိုက္ေလသည္။
""ကလိမ္ကက်စ္ေတြ..ဒါဆို..ရွင္က..မိုးရိပ္ရဲ႕အေဖ.ေယာက်္ားမပီသတဲ့အေကာင္နဲ႕..သူ႕ရဲ႕အေမလူမမာ.အဘြားႀကီးနဲ႕ေပါင္းၿပီး..ကြၽန္မတို႔ကို..မလိမ့္တပတ္လုပ္လိုက္တာေပါ့ေလ..ဟုတ္လား..ယုတ္မာလိုက္ၾကတာ..အႀကံပက္စက္လိုက္ၾကတာ..""
မိုးရိပ္အေမက..ဦးမာန္ကို.လက္ညိုးေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီး..ဆိုသည္။
      စြဲမက္ရွင္လဲ..မ်က္စိ.မ်က္ႏွာပ်က္ယြင္းသြားကာ..အံ့ကိုတင္းတင္းႀကိတ္လိုက္ၿပီး...
""ထားလိုက္ပါေတာ့..ဦးမာန္..ကြၽန္မကိုေရာ..ဘယ္လိုလုပ္ေပးမွာလဲ..ကြၽန္မဗိုက္ထဲက..အျပစ္မရွိတဲ့ကေလးကိုေရာ..ဘယ္လိုလုပ္ေပးၾကမွာလဲ..""
စြဲမက္ရွင္က..ဦးမာန္ကိုေရာ.မိုး​ရိပ္ကိုပါ.စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး.ေျပာလာေလသည္။
""စိတ္ေအးေအးထားပါ..ကေလးမ.မင္းအတြက္.မနစ္နာေအာင္..ဦးစီစဥ္ေပးပါ့မယ္. ""
""ရပါတယ္..ကြၽန္မက..ကြၽန္မအတြက္.မပူပါဘူး..ကြၽန္မ.ဗိုက္ထဲက..ကေလးေလး..အတြက္ဘဲ.ပူတာပါ...ဒီမွာရိပ္..စြဲမက္ကိုလက္ထပ္ေပးပါ..စြဲမက္ဗိုက္ထဲက..ကေလးေလးရဲ႕..တရားဝင္အေဖအျဖစ္.အမည္ခံေပးပါ..ရိပ္နဲ႕ႏြေခ်ိဳကို..စြဲမက္မခြဲပါဘူး..အခ်ိန္အတိုင္းတာေလးတစ္ခုထိ.ဘဲ..စြဲမက္.ရဲ႕ခင္ပြန္းအျဖစ္တည္ရွ္ိေနေပးဖို႔ကိုဘဲ..စြဲမက္က.ေတာင္းဆိုေနတာပါ..အခ်ိန္တန္ရင္..စြဲမက္ေလ ရိပ္ကို..ကြာရွင္းေပးမွာပါ..ရိပ္ရယ္.စြဲမက္ဗိုက္ထဲက..ရိပ္ရဲ႕.ရင္ေသြးေလးကို..နည္းနည္းေလာက္ေလးဘဲျဖစ္ျဖစ္.ငဲ့ညွာေပးပါေနာ္..""
စြဲမက္ရွင္က.မ်က္ရည္လည္႐ြဲ..
ေျပာဆိုလိုက္ေတာ့..မိုးရိပ္..ေတြေဝသြားေလသည္။ထိုအတူ..ႏြေခ်ိဳရင္ထဲ၌လည္း.စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရေခ်၏။ဂ႐ုဏာသက္​သည့္.မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္..စြဲမက္ရွင္ကို.ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိ၏။
""ဒီမွာ..သမီး.စြဲမက္ရွင္..သားမိုးရိပ္ကို..စဥ္းစားခ်ိန္ေလးေတာ့.ေပးပါဦးလားကြယ္.အခုေတာ့..ေဒၚျမေကဇင္နဲ႕အတူ..ျပန္လိုက္ၾကပါဦး..""
ဦးမာန္က..ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့..မိုးရိပ္အေမ..မ်က္ႏွာက.တင္းမာသြားသလို..စြဲမက္ရွင္၏မ်က္ႏွာသည္လည္း..တစ္ခ်က္မွ်.မဲ့က်သြားေလသည္။သို႔ေပမယ့္..ဟန္ေဆာင္ေကာင္းသူပီပီ.ခ်က္ခ်င္း.မ်က္ႏွာငယ္ေလးအသြင္ေျပာင္းလိုက္ၿပီး..
""ဟုတ္ကဲ့ပါ...ဦးမာန္..အေမ..သမီးတို႔သြားၾကရေအာင္ေနာ္..""
ဆိုၿပီး.မိုးရိပ္အေမ.လက္ကိုဆြဲၿပီး.ထိုေနရာကေန.ထြက္လာခဲ့ေလေတာ့၏။
❤❤❤❤
အပိုင္း🍓၁၈🍓ဆက္ဖတ္ပါလို႔😁😁😁။
        🍉ညွို႔စက္ကြင္း🍉