သူငယ်ချင်းချစ်သူ

အပိုင်း🍓၂၄🍓

""သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူ""🌈BL🌈
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
🌈အပိုင္း(၂၄)🌈
❤❤❤❤❤❤
       ထိုအခ်ိန္..​စြဲမက္ရွင္က.ဓားျမႇောင္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး..ထလာကာ.မိုးရိပ္ဆီသို႔ တရွိန္ထိုး ေျပးသြားေလသည္။
""မိုးရိပ္..""
ဝိုင္ အထိတ္တလန့္ လွမ္းေအာ္လိုက္ေတာ့...မိုးရိပ္..လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။.ထိုအခ်ိန္..ဝိုင္ကလည္း..မိုးရိပ္တို႔ကို.စိုးရိမ္ပူပင္ေနသည့္.စိတ္ေတြ.ျပည့္ႏွက္ေနတာေၾကာင့္..ဘယ္က ေနဘယ္လို စြဲမက္ရွင္ အနားေရာက္သြားသည္မသိ..။မိုးရိပ္ဆီကို.ဦးတည္ေနသည့္...ဓားျမႇောင္ကိုင္ထားသည့္ လက္ကို..ေဘ့စ္ေဘာ.တုတ္တံနဲ႕..အားကုန္လြဲၿပီး.ရိုက္ခ်လိဳက္သည္။.အားပါလား.မပါလား.မသိ.။အရိုက္ခံလိုက္ရသည့္..စြဲမက္ရွင္၏.လက္ရိုးက်ိဳးသည့္အသံ..ဂြၽတ္ခနဲ႕ေတာင္.မည္သြားသည္ဟုေတာင္..မိုးရိပ္ထင္လိုက္မိသည္။
""အား...!!!""
နာက်င္မႈေၾကာင့္.စြဲမက္ရွင္..ေအာ္ဟစ္.ညည္းၫူေနေလသည္။ၾကမ္းျပင္ေပၚ.ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိဳက္ၿပီး..ငိုေႂကြးေနေသာ..စြဲမက္ရွင္ကိုၾကည့္ရင္း..ဝိုင္.စိတ္ထဲ.အျပစ္မကင္းသလို...။
""မိုးရိပ္..သြား..သြားေတာ့ေလ..ဘာရပ္​ၾကည့္ေနတာလဲ..ႏြေခ်ိဳ​ကို..ေဆး႐ုံသြားပို႔လိုက္ပါ...""
ဝိုင္က ေျပာလိုက္ေတာ့ မိုးရိပ္ကၿပဳံးသည္။
""ဝိုင္..ေက်းဇူးပါ..နင့္က.ငါနဲ႕ႏြေခ်ိဳကို..ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့အတြက္..ေက်းဇူးပါ..""
မိုးရိပ္စကားေၾကာင့္..ဝိုင္ပီတိၿပဳံးေလးၿပဳံးလိုက္မိသည္။ထိုအခ်ိန္..ကားသံေတြနဲ႕အတူ..ၿခံထဲကို..ဦးမာန္နဲ႕ရဲမ်ား.ေရာက္လာၾကသည္။
""ေဟာ..ဦးမာန္တို႔ေတာင္..ေရာက္လာၾကၿပီ..""
ထိုအခ်ိန္...
""ရဲေတြေရာက္လာ​ၾကၿပီ..ဟုတ္လား..
ငါဆိုတဲ့..စြဲမက္ရွင္က..ေထာင္ေတာ့အက်မခံနိုင္ဘူး...ငါေထာင္မက်ခ်င္ဘူး..""
အ႐ူးတစ္​ေယာက္လို..တီးတိုးစြာ.ေရ႐ြတ္ၿပီး..ၾကမ္းျပင္ေပၚ က..ဓားျမႇောင္ကို..ဘက္လက္နဲ႕ေကာက္ကိုက္လိုက္ၿပီး..သူ႕ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ထဲသို႔.ထိုးစိုက္လိုက္ေလသည္။
""ဟာ...ေဟ့..အ႐ူးမ..မလုပ္နဲ႕ေလ.."
ဝိုင္လွမ္းတားလိုက္ေသာ္လည္း..မမွီေတာ့..။ၾကမ္းျပင္ေပၚ..လဲက်သြားသည့္.ခႏၶာကိုယ္နဲ႕အတူ..စီးက်လာသည့္..ေသြးေတြ...။ေနာက္ေတာ့ ၿငိမ္က်သြားေလသည္။
""သား..မိုးရိပ္..ဘာျဖစ္​သြားေသးလဲ..""
""ဟင့္အင္း..ကြၽန္ေတာ္က ဘာမွ မျဖစ္ဘူး..ႏြေခ်ိဳ.""
""လာ..သား..ဦးမာန္တို႔..ႏြေခ်ိိုကို..ေဆး႐ုံသြားပို႔မွ.ျဖစ္မယ္..အခု..ရဲေတြလဲ..ေရာက္ေနၿပီဘဲ.သူတို႔အလုပ္သူတို႔လုပ္ၾကပါလိမ့္မယ္..""
""ဟုတ္တယ္..မိုးရိပ္.နင္တို႔သြားႏွင့္ၾက..ငါဒီမွာ..ရဲအရာရွ္ိေတြေမးျမန္းတာေတြကို..ေျဖထားလိုက္မယ္..""
မိုးရိပ္..သူ႕ရင္ခြင္ထဲက.ႏြေခ်ိဳကို ငုံ႕ၾကည့္ၿပီး..ေခါင္းည္ိတ္လိုက္သည္။ေနာက္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ၿငိမ္သက္သြားသည့္ စြဲမက္ရွင္ကို ဂ႐ုဏာသက္စြာ ​ၾကည့္လိုက္ၿပီး..ထိုေနရာကေန ထြက္လာခဲ့ေတာ့၏။
❤❤❤
       ""လူနာရဲ႕အေျခေနက တည္​ၿငိမ္သြားပါၿပီ...ဒါေပမယ့္..ဒီထက္နည္းနည္းေလးသာ..ဒဏ္ရာက.နက္သြားရင္ေတာ့..မေတြးရဲစရာေပါ့..""
""ဟုတ္ကဲ့..ေက်းဇူးပါ.
.ေဒါက္တာ..ေနာက္ၿပီး..ဗိုက္ထဲက..ကေလးေလးလဲ..ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေနာ္.."
"ဟုတ္ကဲ့..ဗိုက္ထဲက.ကေလးလဲ.ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..စစ္ေဆးၾကည့္ရသေလာက္ကေတာ့..က်န္းမာပါတယ္..လူနာကို.​အားေဆးနဲ႕.အိပ္ေဆး.ထိုးေပးထားလို႔.သူ.အခ်ိန္​အေတာ္ၾကာၾကာအိပ္ေနပါလိမ့္ဦးမယ္..""
""ဟုတ္ကဲ့..ေက်းဇူးပါ..ေဒါက္တာ..""
ေဒါက္တာ ထြက္သြားေတာ့ မိုးရိပ္ ႏြေခ်ိဳေဘးနား ထိုင္လိုက္သည္။
ေဆးပိုက္ေတြသြင္းထားသည့္.လက္ေလးကိုၾကည့္ရင္..ရင္ထဲမခ်ိ..။အသာ.နဖူးကို.ငုံ႕နမ္းလိုက္ၿပီး..
""ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ႏြေခ်ိဳ..မင္း.ေဘးရန္အႏၱာရယ္.ကင္းကင္းနဲ႕.ငါ့ရဲ႕ေဘးနားကို.ေရာက္လာလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ႏြေခ်ိဳ..""
တီးတိုးစြာ ေရ႐ြတ္ၿပီး..အသံတိတ္ ငိုရွိုက္ေနမိ၏။ထိုအခ်ိန္.အခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္သည့္.အသံေၾကာင့္.မိုးရိပ္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
""ဝိုင္..""
""ႏြေခ်ိဳ..သက္သာရဲ႕လား..မိုးရိပ္..""
""အင္း..သက္သာတယ္..ဝိုင္..
နင္အခ်ိန္မွီ.ေရာက္လာလို႔.ႏြေခ်ိဳ.အသက္ရွင္သြားတာ..
ဝိုင္..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...."".
မိုးရိပ္ဆိုရင္း..ဝိုင္ကိုတင္းၾကပ္ေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္၏။
""ေက်းဇူးတင္စရာ မလိုပါဘူး.မိုးရိပ္ရယ္..နင္နဲ႕ႏြေခ်ိဳက..ငါ့အတြက္.တန္ဖိုးျဖတ္လို႔.မရတဲ့..ငါ့အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းေတြဘဲေလ..
နင္လဲ..တျခားအေတြး.မေတြးနဲ႕ေတာ့..
ေလာကႀကီး ေပးအပ္လာတဲ့..လက္ေဆာင္မြန္ကို..ေက်းဇူးတင္စြာနဲ႕လက္ခံလိုက္ပါ..,""
""ေအးပါ..ငါလဲ.အေတြးေျပာင္းသြားပါၿပီ..ငါတို႔ရဲ႕.ရင္ေသြးေလးကို..ဖ်က္ခ်ဖိဳ႕.မႀကိဳးစားေတာ့ပါဘူး..""
""ေကာင္းတယ္..မိုးရိပ္..ႏြေခ်ိဳအတြက္.ပူစရာမလိုပါဘူး.သူ႕ေဘးနားမွာ..သူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့.နင္ေရာ.ငါေရာ.ရွိေနတာဘဲေလ..""
ဝိုင္စကားေၾကာင့္.မိုးရိပ္ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
""စိတ္ပူမေနပါနဲ႕သားရယ္..သားရဲ႕..ရင္ေသြးေလးကို..သူလြယ္ထားေနရတဲ့.ကာလပတ္လုံး..သူ႕ဘာတစ္ခုမွ.မျဖစ္ေစရဘူးလို႔..ေမေမ.အာမခံပါတယ္ကြယ္..""
အခန္းထဲကို..မိုးရိပ္အေမ..ေဒၚျမေကဇင္ ဝင္လာၿပီး ေျပာလာေလသည္။
မိုးရိပ္ သူ႕အေမကို တအံ့တၾသေငးၾကည့္ေနရင္း..
""ေမေမက..ဒီကို.ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးေရာက္လာတာလဲ...""
""အမယ္ေလးေတာ္..သားနဲ႕..ေခြၽးမ.အဲ.သားမက္..ဟာ.မသိေတာ့ဘူး..သားတို႔..​ျပန္ေပးဆြဲခံရၿပီး..အသက္အႏၱာရယ္.နဲ႕​ႀကဳံေတြ႕လာရတာကို..အေမရင္းျဖစ္တဲ့..ဒီအေမက..အိမ္မွာ ေအးေဆးေနနိုင္ပါ့မလား..ေကာင္စုတ္ေလးရဲ႕..""
မ်က္ရည္ေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႕ ဆိုလာတာေၾကာင့္.မိုးရိပ္..သူ႕အေမကို..ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိ၏။
""ေမေမ..သားကို..ငယ္ငယ္က ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ေမေမ ဝန္ခံပါတယ္..အဲတုန္းက ရွက္စိတ္နဲ႕.မာနစိတ္ေတြေၾကာင့္ သားကို..ေမေမပစ္ထားမိသလိုျဖစ္ခဲ့တယ္..အခုေမေမရဲ႕အမွားေတြကို.ျပင္ဆင္ခြင့္ေလးေတာင္ မေပးခ်င္ေတာ့ဘူးလား..""
မိုးရိပ္..ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ သူ႕အေမကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္..။
""ျပင္ဆင္ခြင့္​ေပးတာ.မေပးတာက..မင္းအပိုင္းဘဲ..မိုးရိပ္..မင္းရဲ႕..ခ်စ္သူက..ငါတို႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္ကို.လြယ္ထားေနရၿပီ​ဆိုေတာ့..သူဟာ.ေယာက်္ားျဖစ္ျဖစ္..မိန္းမျဖစ္ျဖစ္..ငါတို႔ဘက္က..သူ႕ကိုလက္ခံေပးဖို႔အသင့္ဘဲ..""
""အဘိုး..""
အခန္းထဲကို.ဝင္ေရာက္လာၿပီး.ေျပာလိုက္သည့္.မိုးရိပ္အဘိုးစကားေၾကာင့္..မိုးရိပ္..ရင္ထဲ..တလွပ္လွပ္ခုန္ေန၏။
""သူေဆး႐ုံက ဆင္းလာရင္..မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္.အသိမွတ္ျပဳ
.မဂၤလာပြဲေလးလုပ္ေပးမယ္
....ေနာက္ၿပီး..ငါမေသခင္..ငါ့အတြက္..ျမစ္ေလးတစ္ေယာက္ရေအာင္.လုပ္ေပးလို႔..တကယ္ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္..""
ေလသံကေတာ့ ခပ္မာမာ ။သို႔ေပမယ့္..သူတို႔ႏွစ္ဦးကို တရားဝင္ ခြင့္ျပဳတယ္ဆိုေတာ့.မိုးရိပ္..ရင္ထဲအတိုင္းအဆမရွိ..ေပ်ာ္ေနမိတာက အမွန္..။.ႏြေခ်ိဳကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႔နဲ႕....
ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ အတြတ္တြတ္မွာၾကားၿပီး.မိုးရိပ္၏အဘိုးနဲ႕အေမ.ျပန္သြားၾကေလသည္။
""ႏြေခ်ိဳ..မင္းသာ.သတိျပန္ရလာရင္..ငါအတြက္.အရာအာလုံးျပည့္စုံပါၿပီကြာ...""
❤❤❤❤
            မုန္တိုင္းၿပီးေတာ့.ေလ​ေျပညွင္းေလး.က်ေရာက္လာသလို..။
စိတ္ကူးထဲမွာေတာင္.ထည့္မယဥ္ဖူးခဲ့တဲ့..မဂၤလာပြဲေလး...။အက်ဥ္း႐ုံး
ေလးဆိုေပမယ့္လဲ..ႏြေခ်ိဳ.ေပ်ာ္​သည္။.သူ႕ဘဝမွာ..မေတာင့္ဖူးတဲ့.အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႕လဲ.အခ်စ္ခံခဲ့ရဖူးၿပီ..။ေနာက္ၿပီး..ကံၾကမၼာက သူ႕ကိုမ်က္ႏွာသာေပးသည့္အေနနဲ႕..ခ်စ္ရသူရဲ႕.ရင္ေသြးေလးကို.လြယ္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။.အခုဆို.အားလုံးရဲ႕ခ်စ္ျခင္းတရားေတြကို..ႏြေခ်ိဳ..ပိုင္ဆိုင္ေနရၿပီေလ..။အရင္က.ခါးခါးသီးသီး..သူ႕ကိုမုန္းတီးခဲ့ၾကတဲ့..မိုးရိပ္အဘိုးနဲ႕အေမကေတာင္..ႏြေခ်ိဳတို႔အေပၚ.နားလည္မႈေတြ ေပးလာခဲ့သည္။
      ""ၿပီးၿပီလား..sunmer(ဆမ္းမား)ေလး..""
မိုးရိပ္..ႏြေခ်ိဳ.ဆီကိုလွမ္းလာၿပီးေမးလိုက္သည္။.အျပာႏုေရာင္..
အေနာက္တိုင္း..သတို႔သားဝတ္စုံ​နဲ႕.မိုးရိပ္က.အလြန္တရာမွကို.ေခ်ာေမာခန့္ညားလြန္းေနသည္။
""အရာအားလုံးအတြက္..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..""
ႏြေခ်ိဳ..တုန္ယင္ေနသည့္ အသံေလးႏွင့္ဆိုလိုက္ေတာ့..မိုးရိပ္..ၿပဳံးလိုက္သည္။
""အ႐ူးေလး..ဒီေန႕က. ကိုယ့္တို႔ႏွစ္ေယာက္..မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန႕ေလ..ငိုစရာလား..""
""ဝမ္းသာလြန္းလို႔..ငိုမိတာပါ..""
""မငိုနဲ႕ေတာ့..အလွေတြပ်က္ကုန္လိမ့္မယ္..သတို႔သားေလးရဲ႕..""
မိုးရိပ္ဆိုရင္း..ႏြေခ်ိဳ..နဖူးေလးကို.ခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္သည္။
"ဟဲ့...ဟဲ့..အမယ္ေလး...နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ေလ..ေနာက္က်မွဘဲ..ခ်စ္ၾကေတာ့..အခုဧည့္သည္ေတြေရာက္လာၾကၿပီ..အျမန္ဆင္းလာၾကေတာ့..""
ဝိုင္က..အခန္းတံခါးေပါက္ကေလးကေန ေခါင္း​ျပဴဝင္လာၿပီး..ေျပာလာေလသည္။ႏြေခ်ိဳ.ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႕.ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး..မိုးရိပ္​လက္ေမာင္းကို.ကိုင္ၿပီး.ထလိုက္၏။
ရင္ထဲမွာလဲ တလွပ္လွပ္နဲ႕..ရင္ဖ္ိုေနမိသည္။.သို႔ေပမယ့္.မိုးရိပ္မ်က္ႏွာေပၚက ေတာက္ပေနသည့္.အၿပဳံးပန္းေလးေတြေၾကာင့္..ႏြေခ်ိဳ.ေၾကာက္စိတ္ေလးေတြေတာ့..ေျပပ်က္သြားခဲ့ရေလသည္။
     ၿခံေလးထဲမွာ က်င္းပေနသည့္..အက်ဥ္း႐ုံး..လက္ထပ္ပါတီပြဲေလး..။
အကၤ်ီ ဆင္တူ..သတို႔သားေလးႏွစ္ဦးတို႔ရဲ႕.အၿပဳံးေလးေတြက.ေကာင္းကင္ေပၚက.ၾကယ္ေတြအလား..လင္းလက္ေတာက္ပလို႔ေန၏။
      ရယ္သံေမာသံေတြနဲ႕.ျပည့္ႏွက္ေနသည့္...ဂုဏ္ပကာသန ကင္းမဲ့လွသည့္.မဂၤလာပြဲေလး..။ျဖဴစင္ရိုးသားၿပီး.အခ်စ္တစ္ခုကိုအခ်စ္တစ္ခုလိုသာ.ျမင္ေပးၾကသည့္..လူေတြၾကား​မွာ..ထိုလူငယ္ေလးႏွစ္ဦး၏ခ်စ္ျခင္းတရားေတြက..ေရာင္ေသြးစုံလင္ေနသည့္.ပန္းခင္းႀကီးအလား..လွပတင့္တယ္ေနလွ်က္..။
       မိုးရိပ္၏အေဖ.ေလးစိုးနဲ႕ေလးႀကိဳင္တို႔မွာလဲ..မိုးရိပ္နဲ႕ႏြေခ်ိဳတို႔ကို..ၾကည့္ရင္း.ပီတီအၿပဳံးမ်ားႏွင့္အတူ.ပီတိမ်က္ရည္မ်ားကလဲမဆဲ.ျဖစ္ေနေလသည္။
       ေနာက္ေတာ့..ႏြေခ်ိဳကို.ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ရန္..တစ္ေယာက္တစ္ခြန္း
ဆူညံ့စြာ.တိုင္ပင္ေျပာဆိုေနၾကသည္ကလည္း..ႏြေခ်ိဳအတြက္..အိမ္မက္ေလအလား..။ဒီကမၻာေပၚမွာ.မိမိေလာက္ကံေကာင္းသည့္လူသား.ရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးဟု.ေတြးရင္း.ပီတိမ်က္ရည္ေလးမ်ား.ခိုးက်ေနမ္ိေတာ့၏။
❤❤❤
          ေန႕တစ္ေန႕ကို မိုးရိပ္၏အနမ္းေလးတစ္ပြင့္နဲ႕ စခဲ့ရသည္။.​မီးဖိုေခ်ာင္အတြင္းထဲက..မိုးရိပ္အေမနဲ႕.ေလးႀကိဳင္တို႔ရဲ႕..ရန္ပြဲကလည္း ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ်ရိုးအီလို႔မသြား​ခဲ့..။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့..မိုးရိပ္ရဲ႕အေမက..ေလးႀကိဳင္ရဲ႕.လက္ရာကို.ဘယ္လိုမွ.လိုက္မမွီေလေသာေၾကာင့္သာ.လက္ေလ်ာ့သြားခဲ့ရေလသည္။သို႔ေပမယ့္ေတာ့..ဆရာလုပ္စြမ္းကေတာ့.တစ္စက္ေလးမွ.မေလ်ာ့..။ေလးႀကိဳင္ရဲ႕.လက္ရာအစြမ္းက..ႏြေခ်ိဳကို.ခံတြင္းလိုက္ေစခဲ့သည္။
     ႏြေခ်ိဳေဘးနားမွာ အၿမဲတမ္း..
ကိုယ္ရံေတာ္လို..ဝိုင္က ေစာင့္ေရွာက္ေပးသည္။.အခုဆို ​သူ႕ကို ဒုကၡေပးမည့္.စြဲမက္ရွင္လဲမရွိေတာ့ေပ..အရာအားလုံးက.အဆင္ေျပလြန္းေနေတာ့၏။မိုးရိပ္ကေတာ့ ႏြေခ်ိဳကိုအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ႏွင့္..မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံ..။နည္းနည္းေလးေနမေကာင္းျဖစ္တာနဲ႕ ဆရာဝန္က ေခၚၿပီးသား..။မိုးရိပ္၏ သဲသဲလႈပ္ ဂ႐ုစိုက္မႈေတြကို ဝိုင္ကႏွာေခါင္းရႈံ႕ကာ.ဟားတိုက္စၿမဲ..။ထိုအခါတိုင္း.ဝိုင္နဲ႕မိုးရိပ္တို႔၏.ရန္ပြဲက.မၿပီးနိုင္မစီးနိုင္.။သိုေပမယ့္..ရယ္ေမာျခင္းႏွင့္အဆုံးသတ္စၿမဲ..။
    တစ္ရက္နဲ႕တစ္ရက္..ႏြေခ်ိဳ.ဗိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးမ်ားကလည္း.ပူလာေလသည္။ဗိုက္ေလးပူလာတဲ့အမွ်..ႏြေခ်ိဳ.၏ပုံစံက.တစ္မ်ိဳး​ေျပာင္းလာလိို႔ခဲ့သည္။.မိုးရိပ္အေပၚ..ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို.ဂ်ီက်တတ္လာသည္။ေနာက္ၿပီး..ခဏခဏလဲ.စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနတတ္သည္။ထိုသို႔လကၡဏာေတြ က ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေတြအၿမဲျဖစ္ေလ့ရွ္ိေၾကာင္း.မိုးရိပ္အေမက..ရွင္းျပေလသည္။
🖤🖤🖤
""မြမြ...ဗိုက္ထဲက.ပူက်ဴးေလးေရ..goid night ပါ.""
ႏြေခ်ိဳ.ဗိုက္ပူပူေလးကို.နမ္းရွိုက္ရင္း.မိုးရိပ္ဆိုလိုက္ေတာ့ ႏြေခ်ိဳ.မ်က္ႏွာေလးစူပုပ္ပုပ္..။
""ေဟာဗ်ာ..မ်က္ႏွာက..ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..summer(ဆမ္းမား).""
""သြားပါ...ဗိုက္ထဲက..ပူက်ဴးေလးကိုဘဲ.ခ်စ္ေနလိုက္ေတာ့..ဘာမွ လာမေျပာနဲ႕..""
""ေဟာဗ်ာ..ဗိုက္ထဲက.ပူက်ဴးေလးနဲ႕အၿပိဳင္..မနာလို.ျဖစ္ေနတာလား..
Summer(ဆမ္းမား)ေလးကလဲ..ကေလးဆန္လိုက္တာကြာ..""
""ဟာ..မသိဘူး..အဟင့္..အဟင့္..
ဗိုက္က.တစ္ေန႕တျခား..ပူ.ပူလာေနတာ..ေနရထိုင္ရလဲခက္တယ္..ေနာက္ၿပီး..ျမင္လား..ေျခေထာက္ေတြလဲ.ေယာင္ေနၿပီ..အဲ့ဒါေတြက..မင္းေၾကာင့္ျဖစ္တာ..အဟင့္..အဟင့္..အက်င့္မေကာင္းတဲ့ေကာင္..မင္းေၾကာင့္..ျဖစ္တာ...အီး..ဟီး..ဟီး..""
ႏြေခ်ိဳ..ဘာကို.စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနမွန္းလဲ.မိမိကိုယ္ကိုမသိ..။မိုးရိပ္ျမင္ရင္.စိတ္တိုသည္။မျမင္ရျပန္ေတာ့လဲ.သူ႕အနားမရွိရေလေကာင္းလားဆိုၿပီး..စိတ္တိုျပန္သည္။အခုလဲ..မိုးရိပ္ကို.ရစ္စရာမရွိ..။ႀကံဖန္ရစ္ၿပီး.ငိုေနျပန္သည္။
""ဟာ..ႏြေခ်ိဳကလဲ..မငိုရဘူးေလ..​မင္းငို​လို႔ရွိရင္..ဗိုက္ထဲက..ကေလးေလး..႐ုပ္ဆိုးတတ္တယ္တဲ့..""
""ဟင္..ဟုတ္လို႔လား..""
"ဟုတ္တယ္..မယုံရင္..ေမေမကိုေမးၾကည့္..မငိုပါနဲ႕ေတာ့.ကိုယ့္ရဲ႕ခ်စ္တုံး
ေလးကလဲ.."
မိုးရိပ္ေျပာရင္းနဲ႕.ႏြေခ်ိဳႏုတ္ခမ္းေလးကို.အသာခပ္ဖြဖြ..နမ္းရွိုက္လိုက္ေတာ့မွာ..ၿပဳံးေတာ္မူေလသည္။
   ႏြေခ်ိဳကိုယ္ေလးကို.ဖက္ထားေပးၿပီး..ေက်ာေလးကို.ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေတာ့..ကေလးငယ္ေလးတစ္ဦးလို.အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္။
❤❤❤
ကဲဇာတ္သိမ္းပိုင္းေလးပါ.တစ္ခါတည္း.တင္ေပးထားပါတယ္ေနာ္.😚။
               🍉ညွို႔စက္ကြင္း🍉