Çilekli Süt bxb -Tex-

-.:-.:-14-.:-.:-

Merhaba! Ben biricik gül yoncanız İPEK. Arkadaşlar ölmedim. Wattpad de daha sadece okuyucu olduğum zamanlar yazarların bu "evet arkadaşlar ölmedim" notlarına gülüp geçerdim şimdi bu notu düşmek çok ironik. Okurmusunuz bilmem ama neden olmadığım hakkında biraz konuşayım. Telefonum bozuldu -,- evet. Telefonum. Babam da iyi oldu sana diyip telefon almadı doğum günümde alıcakmış (1 haziraz kutlarsınız artık ;)) şimdi de İPadımdan yazıyorum. Ama tabletimin sürümü wattpedi desteklemediğinden indiremedim :( şimdi de safariden girip bildirimlere/ mesajlara falan bakıyodum. Sizin yeni bölüm istediğinizi görünce kıramadım :( yazayım dedim

Bu ara da Corona virüs hemen biter amin. Okullar kapandığından beri dışarı hiç çıkmadım (böyle ayıp oluyo ama terasta oturdum sürekli)

Bu ara da 2: mesajlara cevap veremiyorum çünkü gönder tuşunun üzerinde bir şey var bana ulaşmak için -> Jenlisalalam instagram hesabıma yazabilirsiniz 💚

Yb :) bu ara da 400 kişilik kocaman bir aile olmuşuz 🎉🎉🎊🎊

👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

Allahım ne olur olay çıkmasın

"Atış konuşalım mı biraz?"

Hemen masadan kalkıp Armağanla dışarı çıktım

"O şeyle ne konuşuyordun sen Atış?"

Gel anlat şimdi

"Ya bu çocuk sana takık değil miydi?"

Al işte

"Sen nerden biliyorsun?"

"Ben bilirim hesap ver şimdi"

Hadi gel çimenlerde Bilalin at gibi sikiyle koşturalım Armağan

"Sana hesap vermek zorundamıyım ben?"

Dedim ve sınıfa doğru gitmeye başladı.

Bir saniye

BENİ EŞEKLER SİKSİN NE DEDİM BEN

dediğim şeye salisesinde pişman olurken geri dönmek istedim ama Armağan gitmişti. Hemen sınıfa çıktım. Telefonum titremişti.

Armağan: Doğru bana hesap vermek zorunda değilsin seni sıkıştırdığım içim özür dilerim

Beni sikin. Ne yaptım ben of

Akşam;

Ablam ile salonda oturuyorduk. Ablamın kesik kesik nefes alışları beni sinir etmeye başlamıştı

"Abla ne oldu?"

"Atış...diyelim, MESELA YANİ, tabi hiç hiç hiç AAAASLAAA OLMAYACAK bir şey ama kardeşim yaşında birinden hoşlansam bana kızar mısın?"

Tam cevap verecekken kapı çaldı.

"Ben bakarım"

Diyip kapıya ilerledim. Açtığımda Bora (aşkım benim 💞) abi gülümseyerek bana bakıyordu

"Ablan hazır mı Atış"

Ablam yanımıza geldi

"Hazırım hadi çıkalım"

Ablam ayakkabılarını giyip çıktı

"Abla bir saniye nereye?"

"Arkadaşlarla bara gidicez sen de gel istersen?"

Dedi Bora Abi

"Yok saol abi ben yorgunum"

Diyip kapıyı kapattım. Yarım saat sonra kapı tekrar çaldı. -okuduğum Horror Story sonucu tabi biraz tırstım- ayağa kalkıp kapıyı açtım. Tabi görmek istediğim yüz kesinlikle Kamer değildi...

"Kamer?"

"Atış?"

Yutkundum...o malum gece geldi aklıma.

"Girebilir miyim?"

"Ne istiyorsun benden Kamer? Yaptıkların yetmedi mi?"

"Sana göstericeğim şeyden sonra...belki omzumda bile ağlamak istersin ha?"

Beni omzumdan hafif itip içeri girdi ve koltuğa oturdu.

"Ne göstereceksin bana?"

"Armağan ile ilgili"

Yutkundum, yutkundum, yutkundum.

"Bak"

Telefonu açıp Armağanın bir kızla el ele fotoğraflarını gösterdi (biliyorum çok cring -inş doğru yazdım- ama hiç bir şey göründüğü gibi değildir) HEMEN İNANMA ATIŞ BAŞKA BİR AÇIKLAMASI VARDIR?

"Bu-bu ne Kamer?"

Kamer bilmiş bilmiş güldü

"Armağan ve bir kız. El eleler. Sevgili olduğunuzu ve senden uzak durmamı istedi. Ama başka kızlarla kırıştırıyormuş"

Sakın ağlama. Sakın.

Kız gibisin

Sende kimsin

İç ses desem? Erkeksin oğlum sen ERKEK. Biraz delikanlı olsana fazla yumuşaksın. Tamam Gaysin anladık ama bu kadar da olmaz.

Sana ne be SANA NE

Telefonumu alıp odama gittim yatağıma yattım. 2 tane uyku ilacı? Tamam. İçtim ve bir süre sonra uykuya daldım. Hayal meyal hatırladığım yatağımın yanında ki çöküntü. (Uyku ilacının etkisi nasıl oluyor inanın bilmiyorum :()

Bir sonraki gün akşam:

Gözlerimi açtığım da kızarmış yeşil gözler bana bakıyordu. Bir süre algılayamadım. Saat akşam 6?

"Neden?"

Armağan....sesi kısılmıştı. Yatakta bağdaş kurup alnımı sıvazladım. Armağan yataktan kalktı. Tabi ya gözleri kızarmış sesi kısılmıştı....ağlamıştı...

"Armağanım...neden ağladın?"

Armağan tekrar ağlamaya başladığın da yatakta dizlerimin üzerine çıkıp göz yaşlarını sildim. Elimi sertçe yüzünden çekti.

"Nasıl yaparsın? NASIL YAPARSIN LAN?! BEN SANA HAYATIM DEDİM. YAŞAMA SEBEBİM DEDİM. NEFESİM DEDİM. HER ZORLUKTA YANINDA OLMAYA, SENİ ÜZENLERE KARŞI OLMAYA YEMİN ETTİM"

Ağzından hıçkırık kaçırdı. Ağlama lütfen...

"Ama...ama....sabah sevgilimin evine menekşelerle geliyorum. Beklediğim boynuma atlayan bir Atış. Ama bulduğum. Başka birinin koynunda yatan SEVGİLİM(!) oğlum hadi başka birisi olsa...Kamer lan Kamer hani aşık değildin ona? AĞZINA SIÇMADI MI BU ÇOCUK SENİN?!"

Boynuna sarıldım ama o beni geri itti.

"Bak yanlış anladın Armağan bir dinle"

Göz yaşlarını sildi.

"Arama beni. Okulda da yanıma gelme sakın. Sinirlerime hakim olamam Atış"

Dedi ve odadan çıktı...hemen peşinden çıktım ama çoktan evden çıkmıştı. Ablam yanıma geldi ve bana sarıldı...

"Senin şansın neden böyle kötü be kardeşim"

Gözlerim doldu ağlamaya başladım...beni dinlememişti bile...neden herkes beni terk ediyor?

~^~^~^~^~^~^~^~

Merhaba! 💞 bölümü beğendiniz mi? İpek demek kaos demek o yüzden kaos yaptım :) olayı tam anlamayanlar diğer bölümde o sahneyi Armağanımızın gözünden görüceğiz :)

MİNİK BİR DUYURUM VAR!: Çilekli sütte ki karakterlere soru sormanızı istiyorum :)

(örn: armağan atışı nasıl tanıdı) bu tarz karakterlerin merak ettiğiniz şeyler varsa kendilerine sorun cevaplasınlar :) eskiden bunu çok yapıyolardı ben de hep özenirdim :d 'karakterlere sorularınız' adlı bir bölüm yapıcam.

Sorularınızı buraya alabilirim 👉🏻

Soru: en sevdiğiniz emoji? Benim ki: 🎧

Gökkuşağının altında beraber serinlermiyiz?

-İpeğiniz ✨