Nihayet sabah oldu. Bugün ilk defa huzurevine gidecektim. Ne zamandan beri aklımdaydı ama bir türlü gidememiştim. Neden bilmiyorum ama en güzel kıyafetlerimi giymek , en güzel makyajımı yapmak istedim. Evden çıkarken içimde tuhaf bir heyecan vardı. Sonunda huzurevine gelmiştim . Yetkililerle konuştuktan sonra bir odaya yönlendirildim. Odada radyo dinleyen bir amca vardı . Hemen yanına gittim ve tanışmak istedim . Rıfat amca çok tatlı bir insandı . Önce bana soğuk davrandı ama tanımaya başlayınca daha iyi davrandı. Beni yaklaşık on yıldan beri görmediği kızına benzetmişti. Kızı Ingiltere' de yaşıyormuş. Eşi Ingiltere'de yaşadığı için kızı da mecburen gitmiş oraya. Ama on yıldan beri bir haber alamamış. Rıfat amca ile vedalaşmak biraz zor oldu ama bir kişiyi daha ziyaret etmek istiyordum . Tam kapıdan çıkacakken Rıfat amca seslendi:
-Deniz arada bir gel olur mu ?
-Gelmeye çalışacağım Rıfat amcacım, deyip hafifçe gülümsedim.
Başka bir odaya girecektim . Üstüme çeki düzen verip kapıyı tıklattım. Odaya girdim.
-Merhaba ,dedim kısık bir sesle.
-Merhaba, dedi Selma teyze . Teyze diyorum ama daha genç bir insandı . Ama kendisine teyze dememi istemişti. Biraz konuştuk Selma teyze ile. Sonra birden bire:
-Sen kimsin ? Dedi Selma teyze . Şaşırmıştım evet ama sonradan öğrendim , Alzaymır hastasıymış Selma teyze. Çok yakın gelmişti bana . Böyle çok içten duyguları vardı sanki. Burdan da ayrılma vakti gelmişti. Yetkililere teşekkür edip çıktım huzurevinden. Çok güzel geçmişti günüm . Bunu hemen babama anlatmak istiyordum . Akşam olmasını beklemeden babamın çalıştığı fırına gittim . Babamın işini bitirmesini bekledim. Babam işini bitirince yanıma geldi .
-Hayırdır kızım hangi rüzgar attı seni buraya ?
-Baba bugün huzurevine gittim . Çok güzel iki insanla tanıştım . Rıfat amca ve Selma teyze , ikisi de çok iyi insanlardı. Selma teyze aynı annem gibiydi baba. Beyaz tenli masmavi gözlüydü. Ama alzaymır hastaydı. Beni unutmuştur belki ama ben onu çok sevdim . Artık fırsat buldukça gitmek istiyorum oraya .
Babam :
-Çok sevindim kızım , dedi ama yüzünde anlamsız bir burukluk oluşmuştu. Bana çaktırmamak için zorla gülümsüyordu. Babam:
-Hadi sen artık eve git akşam görüşürüz , dedi . Babam neden Selma teyzeyi duyunca böyle olmuştu ki . Belki de üzülmüştü Selma teyzeye . Aklıma takılmıştı anlamsızca.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATIN GERÇEKLERİ
General FictionTam herşey çok güzel ilerliyorken, doğru bildiği yanlışlar sarmıştı etrafını . Hayatın karşısına ne zaman ne çıkaracağını tahmin bile edemiyordu. Ama bu yolda yürümesi gerektiğini gayet iyi biliyordu.
