🍁~PROLOGUE~🍁

63 14 2
                                    

Ako si Celine Villiarde,18 taong gulang at isang taong nabuhay na puno ng kalungkutan..Isang kalungkutan na hindi ko alam ang dahilan.

When I wake up, I looked in the window and seeing the tree of cherry blossoms, forest breeze and feathers from birds flying with freedom.

Bawat tangis ng mga luha ko ay nagsasabi ng kapayapaan.

Kailan pa ba 'to matatapos?
yan lang ang lagi kong tanong sa sarili.

Wherever I go, I feel the endless pain and seeing infinite darkness in this world.
Pinikit ko ang aking mga mata and I feel the gentleness of the wind.

Embrace the only life I have felt for so many years.

Gusto kong makawala sa kalungkutan pero ang sarili ko'y hindi makawala sa kanila.




Kawawang Celine! Kawawang Celine! mga pangungutya sa'kin ng mga kaibigan ko nong bata pa ako.

Sobrang masakit pero kinaya ko..

Lumipat kami sa ibang bansa at doon ako nag patuloy ng pag-aaral ng high school.

"It does not fit ugly people like you."ang mga linya na naririnig ko mula sa bibig ng aking mga kaklase.

Oo tanggap ko na ganito ang itsura ko pero dapat ba talaga nilang ipagdul-dulan sa akin na ako'y isang nerd.
Hanggang ngayong college ganito parin ang nangyayari sa buhay ko.

Sa sobrang kalungkutan ko sa araw na iyon,hinayaan ko na lamang ang aking mga paa kung saan ako dadalhin nito.

Napadpad ako sa puno ng Cherry Blossoms roon sa Academy ------- kung saan ako nag-aaral. Umupo ako sa punong yun at isinandal ko ang aking likuran sabay iyak ng tahimik.

Hanggang may isang lalaki ang lumapit sa akin at inilahad niya ang puting panyo.
lumingon ako para alamin kung sino ito paglingon ko sa kanya...para akong nakakita ng isang anghel sa itsura nito.

He has a Bright gray eyes. Thick eyelashes. Pointed nose. Proud lips. Tanned skin and has a Brown hair. Tall with the height of six feet above.
Nakatingin siya sa'kin kasabay ang pagbagsak ng mga cherry blossoms mula sa puno nito.
Parang ayaw nang gumana ang bibig ko. Napatulala ako.:-*

"Hey,are you all right?"
sabi niya at sinabayan pa niyang ikaway ang kanyang mga kamay sa harap ko.

Napakurap ako nang biglaan na tila'y nanumbalik na ako sa aking paningin.=_=

"A-ah." pautal-utal ko na parang walang nangyari.
Napatanong nalang ako.
"b-bakit ka------"

"Don't just ask,just accept it."

Nakaramdam ako ng kakaiba ng inilahad niya ang kanyang panyo.
Tinanggap ko ito and I smeared it on my face.

"a-and t-this?" Utal kong tanong na hindi ko alam kong ibabalik ko ba o hindi.

"Sa'yo nayan,and..I apologize for what my three crazy friends did."

Nangutya kasi yung mga kaibigan niya sakin. Kaya mas nakaramdam pa ako ng sakit sa sarili.

"a-ah wala lang yun."sagot ko. At pansin ko ang pamumula ng aking pisngi.(T_T)
Bigla nalang nawala ang lungkot ko dahil dito.

"Okay, fine." sagot nito.

Gusto kong malaman kung ano ang pangalan niya. Pero bago pa man ako makapagtanong,agad na itong umalis.

Sa loob ng 12 months palagi ko siyang nakikita dito sa academy.
Nginitian lang niya ako sa tuwing magkita kami.

Syempre,ngiti-ngiti lang muna. Dahil sino naman ako sa buhay niya na kailangan niyang lapitan.:-)

gusto ko siyang lapitan para mag pasalamat nong inilahad niya ang kanyang panyo sa'kin pero kahit isa hindi ko nagawang lapitan siya dahil sa mga babaeng palaging habol na habol sa kanya at once na may lumapit nito. Siguradong magkakaroon talaga ng haters mula sa mga maseselosang girls sa campus.
At di rin ako makapag-pic man lang sa kanya gaya ng ginagawa ng iba.
Nasa mga 25% lang ang may mga mabuting ugali na estudyante, and the rest of persent yun na yung mga etchosera na mga babae na naroon.










(TT_____________TT)










Started when she met that man, her life suddenly changed.

Pero umalis si Celine sa paaralang iyon dahil sa isang malaking kadahilanan.
At bago siya makaalis hindi man lang niya nalalaman ang pangalan nito..

Limang taon hindi nagkita at ngayon muling babalik sa Akademya.

Pero ngayon,makikilala pa ba siya nito?





Either No or Yes.:-[





Sa likod ng pagdadalamhati niya sa buhay. Tingin mo ba mahahanap na niya ang kanyang P**nce cha**ing?






But,

No..,,







Celine knew she shouldn't allow her self to fall for him,dahil para sa kanya,they are completely different.


For her..
may larangan ito sa buhay samantalang siya,she is just a simple students and a person living in a insulting world..



Pero..paano kung siya na nga?
Matutumbasan pa ba ito ng mga materyal na bagay?












Well.










SILA LANG ANG NAKAKA-ALAM..

UNFORGETTABLE: Love from Cherry Blossoms(ON-GOING)Where stories live. Discover now