2.BÖLÜM

8 2 3
                                    

Bilinmeyen: Günaydın Lavin'im.

Lavin: -'im?

Bilinmeyen: Hâlâ anlamadın mı?

Bilinmeyen:Seni seviyorum.

Bilinmeyen: Kalbinin kırıklarını onarmak istiyorum.

Bilinmeyen:Her gece hayal ediyorum, seni beni bizi.

Bilinmeyen:Ben sana aşığım be  ay yüzlü.

Lavin kişisi yazıyor (14.55)

Görüldü✓✓

Son görülme(15.00)

Bilinmeyenin yazdıklarından sonra ağlamam dahada şiddetlenmişti.Bomboş sokakta sadece benim ağıtlarım yankı yapıyordu.

Yürüdükçe onu hatırlıyorum,hatırladıkça ağlıyordum.Ne kadar komik öyle değil mi?

Hayatını mahveden , düzenini darma duman eden ve hiçbir şey olmamış gibi çekip giden birini sevmek.

Onu hâlâ seviyorum ya da sevmiyorum. Evet sevmiyorum hatta ondan nefret ediyorum.

Öyleyse neden hâlâ buradayım, niye hâlâ onu düşündükçe ağlıyorum?

Düşüncelerimi bölen şey telefonuma gelen bildirim sesiydi;

Bilinmeyen:Ağlama.

Bilinmeyen:Sen ağladıkça içim gidiyor.

Bilinmeyenin attığı mesajlara istemsizce kaşlarımı çattım. Ağladığımı görüyorsa buralardadır,kafamı telefonun ekranından kaldırarak etrafıma baktım hemen ardından tekrardan bildirim sesi geldi;

Bilinmeyen: Boşuna etrafına şaşkın ördek gibi bakma.

Bilinmeyen: Beni bulamazsın.

Lavin: Seni ne zaman görebileceğim?

Bilinmeyen: Onu unuttuğun zaman.

Lavin: Boşuna  uğraşıyorsun.

Bilinmeyen: Olsun ben beklerim seni.

Lavin: Senin canın yanacak.

Bilinmeyen: Senden gelecek her duyguya razıyım.

Gözyaşlarım durmuştu hafif hafif yağmur çiseliyordu. Biran önce eve gitsem iyi olacaktı.

Lavin: Gitmem gerek görüşürüz.

Bilinmeyen:Görüşürüz ay yüzlüm seni seviyorum.

Bilinmeyenin son yazdıklarıyla içime bir ağırlık çökmüştü. Ona karşı herhangi bir duygu beslemiyordum ve bu beni gerçekten üzüyordu.

Eve gelmiştim kapıyı çaldım abim açmıştı Araf yani onun yüzünden etrafımdakiler birer birer yok olmuştu, abimde dahil.

Kapıyı açtıktan sonra yüzüme bile bakmadan içeriye geçmişti. Bana karşı böyle davranmasına cidden çok üzülüyordum.

Odama çıkıp ılık bir duş aldım ve pijamalarımı giyindim. Çok sık odamdan çıkan birisi değildim zaten annem ve babamı ayda bir kere görüyordum genelde işleri yüzünden yurt dışına çıkıyorlardı abim desen beni gördüğü yerde kafasını çeviriyordu. Bende odamdan çıkma gereksiniminde pek fazla bulunmuyordum zaten.

Yatağıma uzanıp biraz telefonumla uğraştım gözlerim acımaya başladığında uyku vaktimin gelmiş olduğunu anladım telefonumu şarja takıp gözlerimi kapattım hemen ardından mesaj gelmişti,bilinmeyendendi.

Bilinmeyen:İyi geceler 'ay yüzlüm'

Bilinmeyen:En güzel geceler senin olsun.(00.00)

Görüldü✓✓.(00.04)

       Cevap vermek yerine görüldü atıp kendimi uykunun kollarına attım.

___________________________________
Sellam
Tamamen can sıkıntısından dolayı yazdığım bu texting'in sonu nereye varıcak gerçekten çok merak ediyorum.
-----------------------
Sevgiyle kalın <3

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 24, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kırık Kalpler Mezarlığı |•textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin