Sierra's POV
It's already 7;30 AM and I am still here in my bed room. Well apparently nasa veranda, nagmumuni- muni. I am doing this for almost half of my lifetime, part na kasi ito sa daily routine ko. Tumingin- tingin sa paligid and wondering if when my life will totally begin its journey.
My name is Sierra Irish Laquillana, 17 years of age. Anak ng isang multi- millionare business man. My parents are hardworking people at walang oras na papalampasin basta sa trabaho. Sabi nila its for my own good daw para kahit wala na sila, kaya ko nang tumayo sa saril kong mga paa. At di ko na raw kailangang mamroblema financially. Eh, aanhin ko namanang pear kapag palagi silangwala. Not once in my life na nagkaroon kami ng famly bonding. Maraming naiingit sa mala- buhay princessa life style ko.
Duh, kung alam lang nila kung anong feeling ng palaging nag-iisa. BUhay princessa nga, Para namang si Rapunzel palaging nakakulong sa silid niya. Lumalabas lang ako kapag kakain.
" Young Lady, gising na po ba kayo? Sabi po ni Senyora bumaba na po daw kayo para kumain." sabi ng yaya ko na andyan pa mismo sa labas ng silid ko.
Speaking of Senyora, dumating na ba sila mommy at daddy galing States?
" Yaya, nakabalik na sila?!" excited kong tanong sa kanya.
"Opo kaninang--"
Hindi ko na pinatapos ang pagsasalita niya. Dali-dali kong sinuot ang monkey slippers ko at mabilis bumaba sa mala- royal naming hagdanan. Lahat ng dinadaanan kong katulong namin ay bumabati sakin pero di ko sila pinansin. Gusto kong makita si mommy at daddy.
Tumakbo ako patungo sa dining area. Nandun silang dalawa kumakain ng breakfast.
"Mommy!" bulalas ko. I really miss my mom, 3 months silang nawala dito dahil may business trip sila sa ibang bansa. I hug her tight at her back.
"Darling, namimiss ka ni mommy." she said sweetly and kisses my cheek.
"Oh bakit nakapantulog ka pa? aniya ni mommy nang napansin niyang nakasleep attire pa ko.
Oo nga pala, muntik ko nang makalimutang hindi pa pala ako formally dressed, masyado lang kasi akong excited na makita sila. ^__^
Ang dad ko naman walang kibo. Napasarap ata ang pagbabasa ng Philippine Inquiry Newspaper. Umupo ako sa tapat ng mesang kinakainan nila mommy.
" So Errah, are you ok here. Aren't you bored or something? O baka may gusto kang bilhin?" aniya ni mommy habang hinihiwa ang bacon.
"Gusto ko po sanang mag-aral, sa....Ashford University?"
Natigilan silang dalawa. This is the time para sabihin sa kanila ang dati ko pang gusto. Ang ma-expose sa labas and meet other people. Alam kong OA pero simula pa nung pagkabata ko ay hindi pa ko nakakalabas.
"You mean, mag-aaral ka sa labas this coming schoolyear?" dilat na dilat ang mata ni mommy habang tinatanong ako. Wala naman sigurong masama kung sabihin ko sa kanilang gusto ko yung gawin. Besides, malapit rin naman akong mag-18.
"Honey, alam mong mahal na mahal ka namin ng daddy mo. You are our only precious little princess and we want whats best for you. But, were sorry anak kasi..."
"Kasi ayaw niyo. Kasi baka mapahamak ako."
pagpapatuloy ko sa dapat sana'y linya ng mommy ko. Hinawakan ni mommy ang kamay ko. Worried ang ekspresyong nakaguhit sa mukha ng mommy ko.
