Bendy ve Mürekkep Makinası

4. Bölüm: Siyah Figür

"Ah, kafam, neler oldu burda?" etrafa bakındıktan sonra tahminen en yakın arkadaşı olacak baltayı tabuta yaslanmış olarak gördü. "Bu durumda yapılacak tek bir şey var. Devam etmek" baltasını eline alıp kapıyı kapayan tahtaları bir bir kırdı. Merdivenleri inerken bir kalas kırılıp tam ayakucuna düştü. Karşısına sunak benzeri bir yapı çıkmıştı. Asil garip olan, sunakta Bendy'nin resminin olmasıydı. "Burası ne zaman bu kadar büyüdü?" diye sordu kendine. Çizimlerle uğraştıkları ana binanın altında en az onun kadar büyük bir yer daha mı vardı yani? İnanması zordu. Kenarda, iki tabut daha duvara yaslanmıştı. Onların yanında, bir kaset ve yine sunakta olan türden mumlar vardı. Köşeyi dönünce baldırlarını ıslatan mürekkeple karşılaştı. "Etrafta vana göremiyorum, buna katlanacağız demek sanırım." dedi. Karşıdakı açık kapıdan siyah bir figürün yürüyerek geçtiğini gördü. "Sheep sheep sheep, it's time for sleep, rest your head, it's time for bed*" diyordu. "Afedersiniz, bayım! Bakar mısınız!" Dedi fakat sesini duyuramadığını düşündü. Kapıya ulaşır ulaşmaz adamın yürüdüğü yöne gitti. "Ah!" Suratını dibindeki duvara vurmuştu. Adam ortalıkta yoktu. Buhar olup uçmuştu sanki. Yanda bir kitaplık vardı. Raflarında 10-20 tane konserve çorba vardı. "Sonunda, yemek." dedi Henry. Son 10 saattir yemek yemediğini fark etti. Yanına da bir tane konserve alarak yola devam etti. Ne kadar zaman burada kalacağı belli değildi. Uyumak istedi fakat her gözünü kapattığında aklına o "şey" geliyordu. Ama devam etmesi gerekiyordu, ailesini yalnız bırakamazdı. Aslında hala güçten düşmemişti. Karnı toktu, yarası yoktu. Göreceli olarak iyi durumdaydı. "Devam etme zamanı". Henry biraz yürüdükten sonra karşısına bir kepenk çıktı. Yandaki kontrol panelinden anladığı kadarıyla bu şey elekrik ile çalışıyordu. "Bu kapıya bi şekilde güç vermem gerek" diye düşündü. Çorba rafındaki düğme aklına geldi. Düğmeye basınca panelde bir ışığın yandığını fark etti. "Demek böyle çalışıyorsun" dedi Henry. Etraftaki iki düğmeye daha basınca,panelde sönük ışık kalmamıştı. Kolu indirdi. Kapı gıcırdayarak açıldı...

*:Burası oyundaki karakter olan sammy lawrence'nin sözü. Kafiyeyi bozmak istemedigimden ve aklıma güzel bir çeviri gelmediğinden böyle bırakmak istedim. İngilizcesi iyi olan arkadaşlar fikirlerini yorumlarda beyan edebilir.
Arkadaşlar okuduğunuz için sağolun, bu hikayeyi 15-20 bölüm arası yapmak istiyorum. Geribildirimlere bakarak bi iki seyi degiştirebiliriz. Sağlıcakla kalın