YUSUF YÜZLÜ YÜREKLER

Sen... Ey Herkes!..

Yürekler o kadar rutin atıyor ki artık, insan güzelliğe dair düşünülesi ne varsa uzaklaşıyor ondan... Herkes öyle düşünmüyor çünkü... Herkes birbirine benzeme yarışında. Herkes, herkes gibi.

Beyninin en dip köşelerine gizlenen -gizlediğin- o zor düşüncelerin seni kendinle buluşturacağını, kendinle barıştıracağını bilmeyerek, aykırı olmayı, aykırı düşünmeyi "tehlikeli" olarak yorumlayıp, aslında bunun biraz da kendini kendin gibi ortaya koymak olduğunu görmemezliğe vererek yaşadın hep...

İçindeki şeytanın hıçkırıklarını duydun mu sen hiç, sağ ve sol omzundaki meleklere selâm verirken?..

Yalnızım derken iki omzunda birer melek taşıdığını hiç düşündün mü?

Meleğin senin adına dua kıpırtılarını işitebildin mi?

"Herkes böyle düşünüyor." demek yerine "Ben böyle düşünüyorum." demeye, kendimizi ayrıcalıklı kılabilme çabası gibi bakıyoruz. Hiç değil! Bu, kendini bulabilme, kendin olabilme yarışıdır aslında...

Ve omuz başlarında taşıdığı meleklerle iyi geçinenler, aykırı yaşayanlardır.

Herkesin maske taktığı şu evrende gerçek yüzünü göstermeyi bir erdem bilenlerdir, hayatı yaşanılası renklere boyayanlar... 

Herkesin güldüğü şeylere ağlayan ve herkesin ağladığı şeylere gülen insanlara yadırgayıcı bir çehreyle bakarız daima... Doğru değil!

Kendi güzelini kendisi ortaya koyabilmeli değil mi insan?..

Başkalarının istediği gibi olmak yerine, kendi istediği olma yolunu seçen bir insan, artık diğerlerinden farklı bir çizgide yol almaya başlar. Başkalarıyla dolu olan yaşam ona acıdan başka bir şey getirmese de o, ruhundaki güzelliklerle yaşamasını öğrendiğin için her zaman mutludur.

Yüreğindeki en gizli, en ulaşılmaz duygularının varlığını bir kenara fırlatıp, kendini bulabilmek adına kendinle giriştiğin savaşlarda yenik düşüp, isimsiz bir fıtratla giremezsin herkesin içine...

İçindeki senle bir barışma töreni düzenleyip, haydi korkup kaçtığın duygularına, seni sen yapan hislerine yürü.

Onların varlığını kabullendikten sonra asla yalnız kalmayacağını anlayacaksın o zaman...

İçine dön.

Kendine dön.

Yüreğindeki evinin sıcaklığında ısın!

Ellerini gökyüzüne kaldırdığında meleklerin "âmin" seslerini duyacaksın maveradan...

Yüreğin bozkırlarda koşturacak; inan bana... Bunu hissedeceksin!

Herkes gibi olmak, yadırganmamak adına içindeki kendisini, herkesin ellerine teslim edenlerin inadına, sen kendini bulup Bir Tek Şey'e teslim edeceksin.

O an...

Başın yere değdiğinde...

"Kendimi buldum, ben buyum ve al seninim!" diyebileceksin.

Baş ucundaki iki melek, müjdeyle gökyüzüne çıkacak.

Melekler tebessüm edecek.

Ve şeytan ağlayacak.

İnan bana...