Sen, Tanrım. Ölümü öldüren sen yaşamamı sağladın. Şeytanın kollarının arasında sıkışmışken beni kurtardın. Ruhunu bedenime ilme ilme işledin, merhametinin sıcaklığı altında ısıttın ve mavi gök yüzünde sonsuzluğa doğru yücelttin. Sana zerre kadar ina...
Gerçek sevgini asırlardır karşı cinste aradık, hep tamamlanmaya çalıştık.
Ama gerçek sevgi hep içimizdeydi. Gökyüzünde. Yıldızlarda. Evrende. Kosmosda.
Belki de daha yakındaydı, sadece başka bir boyutta.
Bizim en büyük günahımız insani duygularımız değildi. Sevgisizliğimizdi. Biz sevgi olan Tanrı'yı korkularımızla beyinlerimize kazıdık. Sevginin kutsallığını yitirmesine sebep olduk, amma biz hep seviliyorduk. Görmesek bile, beyinlerimiz hissedemeyecek kadar körelse bile, O hep oradaydı. Tanrı her zaman yanımızdaydı.
İsterseniz biraz da bilimden bahs edelim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Korku (fear) ve sevgi (love) hislerimizin etrafa yaydığı dalgalara bir bakın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sadece bir insnaın yaydığı sevgi dalgalarının nasıl da tüm dünyanı, hatta tüm galaksiyi sarabileceğine bakın. İyice bakın. Çünki siz, Gözleriniz varken göremediniz. Kulaklarınız varken işitemediniz.
