The chronicles of Narnia: the lion, the witch and the wardrobe

4. Één gevecht, één opoffering, twee geliefde en twee heksen.

Diezelfde avond kunnen Maggie, Susan en Lucy niet slapen. Maar zij zijn niet de enigste.

ik kan maar niet slapen. Ik lig steeds aan vanmiddag te denken. Ik zie een schim langs de tent gaan. Volgens mij is het een leeuw. Ik stap uit bed. "Wat ga je doen?" Vraagt Susan. "Denk je echt dat de witte heks zomaar haar laat voorbij gaan om de voorspelling te voor komen. Ze heeft een goede compromis gekregen tenminste ste dat denk ik. En ik ga uitzoeken wat," zeg ik. Lucy en Susan komen me achterna. En we volgen Aslan een heel eind. Hij weet denk ik al dat we hem volgen.

"Moeten jullie niet allang in bed liggen," zegt hij. "We konden niet slapen," zegt Lucy. "Mogen we alsjeblieft mee?" Vraag ik. "Gezelschap zou welkom zijn," zegt Aslan. En we lopen samen verder. Na een tijdje gelopen te hebben zegt Aslan: "Het is tijd vanaf nu moet ik alleen verder." "Maar Aslan.... " Zegt Susan. "Dit is noodzakelijk," zegt hij. "Dank je Maggie, dank je Lucy en dank je Susan en vaarwel," zegt hij. En hij loopt weg. Wij blijven achter.

Ik loop naar een plek waar ik de stenen tafel kan zien met allemaal monsters er omheen. Aslan loopt de trap op. Ik snap het. In plaats van dat Edmund dood gaat op de stenen tafel gaat Aslan dood. Ik zeg het maar niet tegen de rest. "Zie de grote leeuw," zegt Jadis. Ieder wezen begint te krijsen. Om de spot met hem te drijven. Ze beginnen hun te prikken met hun wapens en ze duwen hem om. Ze binden hem vast. Scheren zijn manen eraf en slepen hem naar de stenen tafel. Ik heb niet door dat ik aan het huilen ben. "Vannacht wordt de verboden kracht terechtgesteld," zegt ze. "Maar morgen veroveren wij Narnia voor altijd," zegt ze. Ze steekt haar toverstaf omhoog. En duwt hem met volle vaart naar beneden. En Aslan is dood. "De grote kat is dood!" Roept Jadis. En iedereen wordt enthousiast. Ze gaan de rest nu aanvallen. Als iedereen weg is gaan wij naar de stenen tafel.

"Ik ga naar de rest vertellen wat er is gebeurd en wat er gaat gebeuren," zeg ik snikkend. Voordat iemand iets kan zeggen ben ik al weggevlogen. Door mijn tranen kan ik amper zien waar ik vlieg. Het is ochtend als ik bij het tentenkamp aankom. Peter stapt net uit zijn tent als ik terug verander. Hij ziet de ik huil en loopt naar me toe. Hij geeft me een knuffel en hij troost me. "Wat is er gebeurt? Vraagt hij na een tijdje. "Om ervoor te zorgen dat de voorspelling alsnog uitkomt heeft Aslan zich opgeofferd voor Edmund en de witte heks heeft hem vannacht vermoord," zeg ik snikkend. "Maar dat kan niet," zegt hij. "Toch wel, en de troepen van Jadis komen eraan," zeg ik. Ik sta op. "Je zussen zijn nog bij de stenen tafel ik ga ze daar wel halen," zeg ik. Ik wil terug veranderen maar voor ik dat doe krijg ik eerst nog een knuffel van Peter.

Ik ben best snel terug. Ik zie dat ze op het punt staan om weg te gaan. Ik loop naar ze toe. Als we net willen weglopen horen we een knal. Ik kijk achterom en de stenen tafel is gebroken en Aslan is weg. "Waar is Aslan?" Vraagt Lucy. "Wat hebben ze gedaan," zegt Susan. Er komt iemand aangelopen. "Aslan," roep ik en ik ren naar hem toe."Maar het mes, de heks, de opoffering. Hoe kan dit?" Vraag ik. "Als de heks werkelijk wist wat een opoffering was dan had ze de verborgen kracht anders opgevat," zegt Aslan. "Als iemand zich opoffert om te sterven voor een verrader zal de stenen tafel worden gebroken en zelfs dood zal worden teruggekeerd," zegt hij. "Maar ze denken dat je dood bent ze zijn nu al bezig aan een veldslag," zeg ik. "We moeten helpen," zegt Lucy. "Dat doen we maar niet alleen," zegt Aslan. "Klim op mijn rug," zegt Aslan. Hij kijkt mij aan. "Wil jij terug gaan en de rest gaan helpen?" Vraagt Aslan. Ik knik en ik vlieg weg. Dit keer als griffioen.

Als ik er eenmaal ben land ik naast Edmund en verander ik terug. Het gaat helemaal niet goed. Jadis versteend iedereen. Ik zie dat Edmund. De toverstok van haar verbreekt wat slim. Ze heeft nog wat zwaarden die had ik niet zien aankomen. Ik ren er zo snel mogelijk heen. Ik duw hem naar achter en ik ga voor hem staan. Er gaat een ongelofelijke steek van pijn recht door mijn buik en alles wordt zwart.

Peter's POV.

Ik zie hoe Maggie neer wordt gestoken door de witte heks. Ik wordt razend. Ik ren naar haar toe en ik begin een gevecht. Maar ze is goed heel erg goed. Iets te goed eigenlijk. Ik hoor een brul en ik kijk achterom ik zie Aslan daar staan met een heel leger. Jadis haalt me onderuit. En steekt een zwaard in mijn arm. Ze is van plan het volgende zwaard in mijn hart te steken. Maar Aslan is net op tijd. En hij vermoordt haar. Het eerste wat ik doe is naar Maggie rennen. Ze is zo koud. Ze heeft een zachte hartslag en een lichte ademhaling. "Ga alsjeblieft niet weg," zeg ik. En de tranen stromen over mijn wangen. Ik zie Lucy, Susan en Ed knuffelen, ze zien mij huilen en ze rennen hier naartoe. Lucy pakt haar flesje en geeft een druppeltje aan Maggie. Het werkt niet ze blijft zo stil liggen. Haar hartslag stopt, en ze wordt ijs en ijs koud. Ik kan me niet meer groot houden en de tranen stromen over mijn wangen. Opeens haalt ze diep adem. Ze wordt warmer. Haar hart klopt weer. "Je leeft," zeg ik. En ik geef haar een knuffel de rest ook. Ik kijk haar aan in haar prachtige groene ogen en ik weet niet wat ik maar ik zoen haar vol op de mond ze zoent me terug.

Een paar dagen later

Vandaag is onze kroning. We lopen naast Aslan. De jongens lopen aan de ene kant van hem en de meiden aan de andere. Voor ons staan vijf tronen. We gaan op de tronen zitten. "Aan de glinsterende oostelijke zee geef ik je koningin Lucy de dappere," zegt Aslan. En de faun Tumnus zet een zilveren lauwerkrans op haar hoofd. "Aan het Westelijke woud geef ik je koning Edmund de rechtvaardige, zegt Aslan. En hij krijgt een zilveren kroon op zijn hoofd. "Aan de stralende zuiderzon geef ik je koningin Susan de zachtmoedige," zegt Aslan. Zij krijgt een gouden lauwerkrans. "Aan de heldere noorder hemel geef ik je koningin Maggie de wijze," zegt Aslan. Hij zet een prachtige tiara op haar hoofd. "En aan heel Narnia geef ik je koning Peter de glorieuze," zegt Aslan. En ik krijg een gouden kroon op mijn hoofd. "Eens een koning of koningin van Narnia altijd een koning of koningin, moge jullie wijsheid ons leiden zolang de sterren uit de hemel vallen," zegt Aslan. Hij draait zich om en zegt: lang leve koning Peter, lang leve koning Edmund, lang leve koningin Maggie, lang leve koningin Susan, lang leve koningin Lucy."

Ze hebben Narnia goed geleidt maar na tien jaar gaan ze terug naar huis. Maar als ze terug komen is er geen seconde voorbij van het moment dat ze de kast in gingen. En daar zijn ze gewoon weer kind.

Heeeyyyy dit boek is af ik ga beginnen aan een boek over de tweede film. Hopelijk vonden jullie het leuk. Het tweede boek heet: De kronieken van Narnia: Prins Caspian. Vote & Comment. XXX love You.