we loved each other

CHAPTER 6

CZARINA'S POV:

ngayong araw ay mag-diriwang kami ng isang magandang pangyayare sa company namin dahil sa nangyare kahapon. isang magandang achievement ang nangyare nang pumayag at pirmahan ang contract sa isa sa pinakasikat na company sa buong pilipinas.

masayang nagsalo salo ang lahat dahil bukod sa matagumpay ang nangyareng presentation ay nagpahanda si kuya ng ganto kabunggang handaan sa kompanya at lahat yan ay libre ni kuya. minsan lang kase yan manlibre.

"nakakapagod!" Sambit ni emma.

"Napagod ka?" Tanong ko rito.

"Ikaw ba naman ang mag-asikaso ng lahat ng ito." Prangkang usal niya. Natawa nalang ako.

Halos lahat ay masayang nagdiwang sa tagumpay na nakamit ng buong company. At syempre di mawawala yung pag-congrat nila sakin dahil ako daw ang dahilan ng nangyayare ngayon sa company.

At dahil ngayong araw ay celebration ng isang malaking achievement sa company ay lahat nagkasiya dahil wala silang ibang aasikasohin kundi ang mag-enjoy. Kung baga ba pahingi nila.

Naupo ako sa isang tabi upang magpahinga muna, puro ikot kase ang pinaggagagawa ko sa buong araw na ito. Dahil sa dami rin ng pa event nila naubos na yata ang energy ko para sa araw na ito.

Sa diko namalayan dahilan nagulat nalang ako kay kuya dahil pinitik niya ang noo ko.

Sakit...

Masama akong nakatingin sa kaniya habang siya ay nakangiti ng nakakaloko sakin. "Ba't moko pinitik?!" Inis kong usal sa kaniya. Tumawa lang ang evil brother ko.

"Tulala ka kase" natatawang paliwanag niya.

Inismiran ko lang siya. Nangiti naman siya.

"Thank you." Sa unang pagkakataon ay narinig ko sa kaniya yun.

"Huh? P-para san?" Tanong ko.

Nginitian niya lang ako at hinawakan ang ulo ko sabay gulo sa buhok ko.

"Kuya naman e." Inis na saway ko sa kaniya. Tumawa pa talaga siya. Nababaliw na yata si kuya.

"Magaling yung ginawa mo." Si kuya, malayo ang tingin habang binabanggit niya iyon. "Now, im proud of you."

"Parang yun lang?"

"Im a little nervous kase..." lumingon sakin si kuya at ngumiti, yung ngiting kakaiba. "Akala ko kase hindi mo magagawa ng maayos..." huminga muna siya bago ipagpatuloy ang sasabihin. "P-pano ko ba sasabihin" bulong niya pero rinig ko. "Baguhan ka palang sa gantong gawain kaya...natatakot ako na baka hindi makapasa sa SVLM yung presentation mo, pero nagawa mo, kaya nagpapasalamat ako." Sinsirong sambit niya.

"Kala ko rin di ko kaya e." Natatawang tugon ko. Natawa nalang si kuya.

Lumipas ang oras hanggang sa matapos na ang celebration at nagkaniya kaniya na ng uwe. Nauna na sila kuya at ang iba pang employee maliban sakin at sa isang dumating na bisita.