Dream Come True

17

"Mom please, I can't move at his condo"

Nang malaman ko na lilipat pala ako sa condo ni Spade tinawagan ko agad si Mommy.

[No, Shakiara. You agreed with it.]

I scratched my nose because I'm so frustrated.

"Mom, I'm just s-"

[Then, that's not my problem. Basta lilipat ka sa condo ni Spade this Saturday.]

What? Saturday?

"What?"

[Anong what? Wag mo ko wawhat-whatin diyan]

Minsan talaga may sapi si Mommy ugh.

"I mean Mom, bakit ang bilis naman ata?"

[Mabilis?]

I know her, kapag ganyan yan ayaw niya ng kinukwestyon ko siya.

"No, I mean bakit ang tagal Mom? Pwede bang ngayon na lang? As in now na." sakkastiko kong sabi.

[I'll talk my son-in-law t-]

"Mom! I'm just kidding!" nagppanic kong sabi, baka totohanin niya, crap!

[Oh kaya wag ka ng maarte, just go for it. Take care] and she ended the call.

Mababaliw ako, mababaliw ako!

Parang gusto ko na lang itanan yung sarili ko, fuck!

Binagsak ko yung sarili ko sa kama, hindi ko alam kung anong gagawin ko.

Kailangan kong gumawa ng paraan para di ko siya makasama dito! I hate him!

"Bakit ba kasi galit na galit ka ha? You'd agreed with it" Kara said

It's Wednesday at palapit ng palapit ang Saturday hindi ko na alam kung ano bang dapat kong gawin.

"Kara" I called her when I'm finally know what should I do.

"I will stay at your house" I said and smiled.

"What? Sira ka ba? I'm gorgeously pretty sure na hahanapin ka doon ni Tita kapag nalaman na wala ka sa condo mo" she said and she has a point.

Siya lang yung nagiisa kong kaibigan na nandito at siya ang unang paghahanapan sakin ni Mommy kung sakaling mawala ako.

"Tara outing!" pagyayaya ko, kailangan kong gumawa ng paraan fuck!

"What? School days ngayon gaga!"

Bakit ba hindi na lang ako nito suportahan? I need to escape!

"But Ka-"

"Don't escape from the reality gurl" sabi niya at sinampal sampal ng mahina yung pisnge ko at umalis na.

I went to the library, kailangan ko ng tahimik na lugar at mapagiisipan ng ayos.

Hindi pwedeng pumayag ako ng hindi ako lumalaban, no way!

"Ugh!" inis kong hinampas ng malakas yung table.

"Quiet!" the library shouted.

All students here in library is staring at me.

"What?" mataray kong tanong.

"Suplada naman" narinig kong sabi ng isang familiar na boses sa likuran ko.

"Andrei?"

"Hi!" he waved his hand.

"ANDREI!!!" sigaw ko at niyakap siya ng mahigpit.

"I said quiet! If both of you can't shut your mouth, leave this room now!"