Mijn hoofd voelt jaren lichter.
Als een klein meisje huppel ik rond door de kamer. De zonnestralen volgen me als een haarlint.
En ik straal.
Ik zal vallen. Ik zal zakken. Ik zal huilen. Ik zal klagen. Ik zal opgeven.
Maar ik zal mezelf weer bij elkaar oprapen. Ik zal de berg weer beklimmen. Ik zal opstijgen. Hoger dan ik ooit kwam. En dan rust ik.
Want boven op de berg is het uitzicht het mooiste.
JE LEEST
Ik val
Cerita PendekLaat alsjeblieft geen reacties achter tijdens het lezen. Laat je meevoeren op de stilte tijdens het lezen! Stemmen is natuurlijk niet verboden.
