SESSİZ GÖZYAŞLARI ✓ [TAMAMLANDI]

∆ ¶ ~2~ ¶ ∆

2.bölüm ile hepinize merhaba arkadaşlar :)

Nasılsınız? Keyifler yerinde mi?

Destek olan herkese teşekkür ediyorum :)

İyi okumalar :)

•••••••••••••••••••••••••••

Bade'nin hayelleri vardı ama babası üniversite okutmamıştı. Veteriner olmak istiyordu.

Dersleri gayet iyiydi. Hayvanları da çok seviyordu ama gel gör ki hiç bir zaman gerçek olmayacak hayaller kurmuştu.

Buruk bir şekilde güldü, yattığı rahatsız yatakta. Onun hayellerinin katili babasıydı.

Derin'i özel üniversitede okutmak için okutmamıştı Bade'yi.

Bade sevgi görmeden büyümüş bir kızdı. Sevgi neydi bilmiyordu?

Ona sevgi çok uzaktı, hak etmiyordu da o yüzden mi sevgi göremiyordu?

Her gece olduğu gibi bir gün sevildiğini, değer gördüğünü hayal ederek uyumuştu.

Her zaman belki bir gün diyordu. Deniz'in onu sevdiğini biliyordu ama ona şans veremezdi ablası asla izin vermezdi.

GEÇMİŞ

Bade, Deniz çağırdığı için bahçeye çıkmıştı. Her zaman olduğu gibi karizmatik bir şekilde Bade'ye bakıyordu.

Bade de gülerek yanına gitmişti. Sevgiyi ailesinden göremiyorken Deniz ona fazlası ile veriyordu.

Ona aşık değildi arkadaşı olarak görüyordu. Ablası için durum farklıydı o aşık olmuştu.

Deniz o gün Bade'ye biraz daha yakın davranmıştı. Derin onları kıskançlık ile izlemişti.

'Bu konuşamayan kızda ne buluyor.' diye düşündü. 'Ben ondan daha üstünüm, okul okudum, o cahil, ben konuşuyorum, o konuşamıyor dilsiz kızın teki.' diye düşündü.

Bade gülümseyerek eve doğru yürümüştü. Derin onu kapının önünde durdurarak girmesine izin vermedi.

"Bana bak sürtüğün kızı! Eğer Deniz ile yakın olduğunu görürsem ikinizi de öldürürüm." diyerek önünden çekilmişti.

Bade şaşkınlık içinde ablasına bakmıştı. O an konuşmayı o kadar istemişti ki ama yapmamıştı çoktan unutmuştu konuşmayı.

GEÇMİŞ SON

Deniz'in canı için ona şans veremezdi. Eğer ablası olmasa, aşık olmak için çabalardı ama şimdi çevresin de bile gezemiyordu.

Derin yapardı eğer Bade onu dinlemeseydi, acımadan öldürürdü ikisininde ama Bade akılı çıkmıştı ve şu an o Denizle nişanlıydı.

Bade her zaman olduğu gibi ruh gibi uyanmıştı yeni güne, artık gülmek için bir sebebi bile yoktu.

Peki neden yaşıyordu? O, bir mum ışığı kadar olan umudu sayesinde yaşıyordu. Belki bir gün benim de mutlu bir ailem olur diye düşünerek yaşıyordu.

Sevilmeyi hak etmiyor muydu o? Annesi kötü biri diye o da mı kötü olmak zorundaydı?

O hiç kimsenin kötülüğünü istemezdi. Kendine kötülük yapanın bile iyiliğini isterdi.

Neden mi? İyilik yaparsa mutlu olacağına inanıyordu.

Bu gün dışarıya çıkacaktı. Çarşıya gitmesi gerekiyordu, sabah evden çıkarak çarşıya doğru yürümüştü.