A BEAUTIFUL DISASTER (On-going)

PROLOGUE

"Where are you honey?" My mom asked, on the phone.

"I'm at the mall mom, dumaan lang ako dito to buy some gifts and a cake" I answered.

"850 pesos ma'am" the cashier said.

"Wait mom."

Inipit ko ang phone between my ear saka sa shoulder ko bago kinuha ang wallet at nag labas ng 1000 pesos.

"Here. Keep the change please." Sabi ko sa cashier while giving my 1000 pesos and smiled.

I hold my phone, pati na din ang box ng cake saka nag punta sa empty table bago inilapag doon ang mga gamit bago ibinalik sa tenga ang cellphone.

"Mom, I'll hang up the call now. Nabili ko na lahat, uuwi na ako dyan."

"Okay okay sweetheart. Dinner is ready, hinihintay ko na lang kayo ng kuya mo, and your Dad is already on his way home" she said.

"Take care okay? This is a celebration, plus we are complete again because your brother is going home after a month of being in abroad" she said excitingly.

I smiled, I imagined my mom's happy face by thinking na kumpleto na ulit kami. She really love our family. I'm blessed.

"Yes mom, thank you. I'll be there before 30 minutes." I assured her.

"Sige anak. Iloveyou."

"Iloveyou mom." Sagot ko bago pinatay ang tawag.

I put my wallet in my jeans pocket and my phone in my bag bago ito isinukbit sa balikat saka binitbit ang box ng cake bago umalis at pumunta sa parking ng mall.

I put the cake at the back seat and my bag in the shotgun seat. I start the engine of my car saka tuluyang umalis sa mall.

I glanced in my side mirror and saw these two black van, following my car. Hindi ko na sana papansinin pero nakakadalawang liko na ako sa mga kanto pero they are still there following me.

Binilisan ko ang pag mamaneho just to find out na sinusundan talaga nila ako.

"Seriously why they are following me?!" Galit na sigaw ko.

I sighed nervously.

"Calm Jeane, think some route na pwede ko silang mailigaw." I talked to myself.

I breathe so deep bago mas binilisan ang pag mamaneho.

I changed my way, hindi ako dumaan sa daan papuntang bahay. As much as possible kailangang lumayo ako papuntang bahay.

After how many turns, nailigaw ko sila, but to make it sure ipinasok ko muna ang sasakyan ko sa isang kanto saka ipinarada ang kotse sa isang mas maliit na daanan. Thank God at kasya ang sasakyan ko, enough na din para makadaan pa ako sa gilid kung sakali mang lalabas ako. Madilim din dito at hindi maaaninag kaagad ang mga pupunta, buti na lang at itim din ang sasakyan ko. May dalawang labasan dito, pwede kong mailabas ang kotse ko ng paabante o paatras, at nasa gitna ako just to make sure na hindi talaga ako makikita.

I turned off the car bago inilabas ang cellphone.

I called them for how many times pero ni isa walang sumasagot. "Please Mom answer my call, mallowbatt na ang phone ko."

Nanginginig na nag compose ako ng message para isend na lang kay Mom.

Sa kalagitnaan ng pag ttype, may narinig akong humintong sasakyan malapit lang sa pwesto ko. I off my phone and put it inside my bra, buti na lang at knitted long sleeves ang suot kong damit. Kinuha ko na din ang wallet ko sa bulsa at iniipit sa gilid ng sapatos at tinakpan ng pantalon.