CHAPTER 1

2 0 0
                                    

It was a hard decision to make for Lani to apply as one of the employee of RID Agency even if they have discuss things that their work will be in a good company and everything else is taken care of by the Agency.

Meanwhile, a van came and drove them to an unknown place for Lani's vision. She was never been in here.

"I want the girl in a red dress. Room 401" -a baritone voice called out to the Manager of the RID Agency.

She's in shock for she already have an idea of the settings she is in.

"You told me I'm gonna work to a company. What is this!" she shouted to Ali the Manager of the RID Agency.

"Listen Lani, I know this is your first time but I also know for sure, that you are a smart girl to draw this things in your mind. Your family needs you. Think of it carefully." Manager Ali

THE man caught the attention of all the people inside the CLUB.

"Please help me"

He cross his fist damn hard as he sees how hopeless and how the woman in front of his legs beg for help and cry, feeling weak as of the moment.

"Stop this Hendrix!" he said in a cold monotone voice

"What? You're now on meddling to my business?"

"Don't make me repeat myself" he said as he lean on to the girl who is now lying unconsciously

"Don't make a fuss and give her to me and this ends as it is Arthur"

In an instant he grab the neck of the named Hendrix and everyone was alarmed to this move. Arthur's men point out there gun to all the men of Hendrix. Same as to the men of Hendrix they point their gun as well to those.

We can't deny the fact that Arthur's men are greater than Hendrix men because all over the place was covered by his men which eventually point out their gun as well to Hendrix directly.

"Choose between dying or begging Hendrix"

He push him to the ground and turn his back.

"Don't ever cross my sight again!"

He took steps forward closer to the lady lying down and held her, leading to his Jaguar Car and drove fast as he can.

Lani's Side

MINULAT ko ang aking mga mata at gumalaw sa kamang aking kinahihigaan. Sobrang sakit ng buo kong katawan at hindi ko alam kung ano ang nangyari pagkatapos kong himatayin ng gabing iyon.

"Ok ka na ba iha?"

Napalingon ako sa nagsalita sa gilid ng kama at isang matanda ang bumungad sakin.

"T-tubig p-po" una kong nabanggit dahil sobrang pagka-uhaw ang nararamdaman ko mula ng pagkagising ko.

Agad akong inabutan ni Manang ng isang basong tubig.

"Salamat po"

"Anong nangyari sayo iha at andami mong gasgas at pasa"

Doon ako natauhan kung anong pait ang sinapit ko sa lalaking pinagbentahan sakin ni Manager Ali.

"Tahan na iha, ligtas ka dito"

Umiiyak na pala ako at yakap yakap na ako ni Manang, mas lalo akong humagulgol ng iyak dahil naalala ko ang aking pamilya sa probinsya, paano na kaya sila. Ang akala nila ay mayroon na akong matinong trabaho at makakapagpadala na buwan buwan sa kanila.

Kinwento ko lahat kay Nanay Lina, yun ang sabi niya sakin na  itawag ko sa kaniya.

"Marami talaga ang mapagsamantala sa panahon ngayon iha, buti nalang at andun pala si Arthur kung hindi ay mas masama pa ang inabot mo kay Hendrix"

"Nanay Lina, Arthur pala ang pangalan niya, hindi pa ako pormal na nagpapasalamat sa kaniya Nay."

"Hindi masyadong naglalagi dito si Arthur nagulat nalang ako ng gabing iyon na umuwi siya ay bitbit ka niya na walang kamalay-malay iha."

"Mabuti nalang po tinulungan niya ako kasi po lahat ng hiningan ko ng tulong doon hindi ako tinulungan Nanay Lina."

"Kilala si Hendrix doon bilang isang mapanakit at masamang kaaway kaya't walang basta basta maglalakas loob na kalabanin siya ngunit iba si Arthur."

"Ilang araw na po pala akong nakahiga dito Nanay Lina?"

"Dalwang araw na din iha, balak na nga naming dalhin ka sa Hospital kapag hindi ka pa nagising"

"Ganon po ba"

"Oo ganon na nga iha, halika na muna at kumain sa baba, mamaya muna ituloy ang pagtatanong"

Inakay ako ni Nanay Lina pababa, ng nakalabas kami ng kwarto namangha ako sa bahay.

"Ang ganda" nakangangang sambit ko habang tinitignan ang kabuuan ng bahay.  Kahit iika-ika akong maglakad at nahihirapan pa ay hindi ko maiwasang libutin ng paningin ko ang kabuuan ng bahay.

Ang yaman pala ni Arthur, si Nanay Lina ang namamahala sa bahay dahil sabi nga niya hindi naglalagi ng madalas si Arthur sa kaniyang bahay.

"I promise na gagawin ko lahat para masuklian ang pagtulong niya sakin"

Arthur's Side

•THAT NIGHT•

HE walk straight to the door of his house while carrying the lady she accidentally met in the CLUB.

"Nanay Lina, can you take care of her"

"Ay jusko po! Anong nangyari Arthur? Bakit ganyan ang itsura niya?"

"I don't know as well but for now take her to the guest room and take care of all her bruises in her body"

"Sige iho, ikaw ba ayos ka lang ba?"

"I'm good Nanay, Thank you"

Damn Hendrix he never change! This poor lady is unlucky to be his target.

"I'm off Nanay I'll be back after a week"

You have to pay for your careless action Hendrix!

Lost in your EyesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon