CHAPTER 2

1 0 0
                                    

TATLONG araw na ang nakalipas at nagpapasalamat ako kay Nanay Lina dahil kung hindi sa kaniya hindi ko alam kung saan ako pupunta at kung saan ako pupulutin.

Pinayagan niya akong magtrabaho dito bilang isang katulong tutal din daw kailangan pa nila ng kadagdagang katulong sa bahay.

Ang sabi sakin ni Nanay Lina huwag ako masyado magpagod muna kahit sa mga ibang araw nalang daw ako magtrabaho ng todo sa ngayon daw magpalakas muna ako.

Mag-iisang linggo na ako dito pero hindi ko pa rin nakikita si Arthur sa bahay. Anong trabaho ba niya at halos isang linggo siyang di maka-uwi? Hindi pa ako nakakapagpasalamat ng pormal sa kaniya.

"Nakakauhaw mag-isip" buntong hininga ko at bumaba sa kama para kumuha ng maiinom sa sala.

"Hmmmm... ang lamig grrrrrrr!" pagsambit ko pagkatapos ko inumin ng tuloy-tuloy ang isang basong malamig na tubig.

"Who are you?" A manly voice came out from my behind.

Sa pagkagulat ko ay nagitla ako at nabitawan ang baso. Nagtakip ako ng tenga ng nakapikit at hinintay ang kalampag ng nabasag na baso pero wala akong narinig.

Nang maaninag ko ay hawak hawak niya ang baso habang hawak din ako sa bewang dahil muntik na akong matumba, sa pagkagulat ko kasi na-twist ko ang paa ko kaya na-out of balance ako. Bali ang posisyon namin ay sa left hand niya hawak ang bewang ko sa right hand niya ang baso at naka side ang mukha niya sa left ko.

Imagine Descendants of the Sun scene when Song Jong Ki slide the phone of Song Hye Kyo and catch it later on. That is how our position is but add his left hand on my waist.

DUB. DUB. DUB. DUB. DUB.

Damn heart why are you beating so fast. Come back to your senses Lani.

"I-I'm sorry" sambit ko ng naiilang dahil sa posisyon namin.

Binitawan niya ako at nilapag ang baso sa table.

"We have rules here. No one is allowed to go downstairs when bed time" he said in a monotone voice.

"S-Sorryy S-sir" hindi na ako mapakali because his voice is sending me thousand of volts for me to shiver. He is Arthur! The one who save me from my nightmare!

"Go back to your room"

"Y-yes Sir"

Dali dali akong tumakbo sa kwarto ko at sinara ito.

"Damn heart! Why are you being like this!"

Napaupo ako sa kama habang hawak hawak ko ang dibdib ko. Hindi ako makapaniwala. He is just so handsome and really has a well grown body built. His scent also is making me crazy. He's perfectly amazing.

•THE NEXT MORNING•

IPINATAWAG kaming lahat ni Nanay Lina para bigyan ng impormasyon sa lahat ng rules sa bahay.

"Para sa mga bago lang sa bahay ang gagawin nating briefing at sa mga hindi na concern dito pwede na kayong bumalik sa kaniya-kaniya nyong trabaho sa bahay." pag-uumpisa ni Nay Lina sa aming lahat na nagtipon dito sa labas ng bahay.

"Masusunod po Ma'am" sagot nilang lahat at nag-umpisang magsibalikan na sa kanilang pwesto. Halos umabot ng dalawampo ang katulong dito sa bahay at kasama na kami doon na mga bago.

"Una, may mga pinipili tayo dito sa bahay upang itrain sa maraming bagay. Tulad ng Martial Arts, Karate, paghawak ng Katana at paghawak ng Baril"

Natigilan ako sa huling sinabi ni Nanay Lina.

"B-baril?" pag-uulit kong sambit ng mahina sa aking sarili.

"Yes! That's a strong rule for everyone in here. So, if you are afraid to a gun. You can't survive being in here"

Mas lalo akong nagitla ng marinig ang boses na iyon. Paanong nandiyan na siya agad? He step forward to where we are and as of the moment I'm stunned and... and... amaze! He looks so damn sexy and handsome in that black suit.

"Proceed." pagbibigay alam niya kay Nanay Lina.

"Pipili kami ng lima at sa limang iyon isa ay ang magiging kasama kung kinakailangan ni Arthur"

Nakikinig lang kaming lahat sa sinasabi ni Nay Lina pero hindi ako makapag focus kasi nasa lalaking katabi ni Nay Lina ang attention ko.

"Ikalawa, lahat ng malalaman at meron sa bahay na ito ay hindi pwedeng lumabas, pumirma kayo ng confidentiality kaya't alam kong alam niyo na pwede namin kayong kasuhan kung sakali man."

Paano ako? Hindi pa ako pumipirma ng kontrata, nakalimutan ata ni Nay Lina na bigyan ako.

"Ikatlo, hindi pwedeng basta bastang may pumasok sa kwarto ni Arthur maliban na lamang kung galing sa kaniya ang utos at sa akin."

Ang VIP naman pala ni Sir Arthur.

"Ikaapat, kapag oras na ng tulog wala ng pwedeng lumabas sa kani-kanilang silid."

"Ikalima at ang pinaka-importante sa lahat, protektahan si Arthur sa kahit anong bagay at sa kahit anong paraang pupwede"

"Isang bagay pa ay huwag ninyong asahang madali ang training dahil wala pang nakalagpas para maging isang kakailanganin ng isang Arthur."

Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko.

Hindi ko alam pero kakaiba dito. Organisasyon ba ito? Bakit kailangan namin ng ganito ang alam ko lang ay magiging katulong ako sa nag ligtas ng buhay ko pero mas malala pa ata ito.

"Maliwanag ba!" ganon na lang ang gulat ko ng isigaw iyon ni Nanay Lina, lahat ay sumagot maliban sakin dahil hindi ko alam ang sasabihin.

Tumayo si Sir Arthur at unti-unting lumapit sakin.

Shit! Ano na naman? Ang tanga mo Lani, bakit hindi ka sumagot! Patay na naman tayo dito.

"Is that clear young lady?"  Nakalapit na pala siya sakin at hindi lang lapit, sobrang lapit po nakakaduling.

"Y-yes Sir!" sa bigla ko ay napa-atras ako bago sambitin iyon.

Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa at namamalik mata ba ako? Pero kasi? He just actually smile a bit. Damn! He's so handsome despite of my fear to her aura.

"Start tomorrow!"

Iyon lang at tumalikod na siya samin at umalis sakay ng Jaguar Car niya.

Lost in your EyesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon