Hatid

H: Chapter 5

— 05 —

"Andiyan na si Ma'am?" Kapapasok ko lang ng classroom.

Tumango si Yasmin. "Lumabas lang ng saglit, may kukuhanin daw."

As I sat on my seat, I saw Viv passing by our classroom. Saan siya pupunta? Susundan ko na sana siya pero bigla na siyang pumasok sa classroom.

"'San ka galing?" Tanong ko nang umupo na siya sa tabi ko.

"Huh? W-Wala." Sagot niya at kinuha ang cellphone niya. She's acting weird.

"Are you okay?" Nag-aalalang tanong ko at napabaling siya sa akin.

"Oo naman maam." She let out a chuckle then return her attention to her phone.

Ang strange na nga ni Viv. These past few days, may inaabalahan na siya na related sa Dad niya or sa ibang bagay na hindi na kami gaanong nag-uusap. I wish I can make her open up for me para I can comfort her but it's her choice anyway. So, maybe she needs to freshen out by herself before having the courage to open up.

"Lunch tayo nina Max." Yaya ko sa kanya nang lunch break na.

"Hindi, kayo na lang. May pupuntahan pa ako." That's the same reason why she always excuses herself. May sasabihin pa sana ako nang tumunog ang kanyang cellphone. Bakit halos araw-araw may tumatawag sa kanya? She immediately gathers her things and stood up but before leaving, she smiled at me.

"Ano ang inaabalahan ng babaeng 'yon?" Napatanong ako sa sarili habang nakaupo pa rin sa upuan ko.

Max and I are now currently eating in a fastfood chain. Para daw maiba dahil palaging kayna Aling Ema kami pero wala naman akon problema doon. Hindi naman ako mapili sa pagkain kaya pumayag na lang ako.

"Anong sa'yo?" Tanong niya habang ako ay nakatingin sa menu. It's a bit pricey here but it is tasty according to Max.

"Chicken fillet with white sauce." It's one of their cheapest in the menu. I'm saving money kasi that's why I need to be wise in spending my allowance.

"Hahanap lang ako ng mauupuan." Ani ko at tumango naman siya.

I sat down with a lot of thoughts in my mind about Viv. Bakit lagi na lang siya ganon? Bakit palaging may tawag? Bakit palaging may pinupuntahan? Bakit lagging may emergency? Bakit parang... iniiwasan niya ako?

Naglaho ang lahat ng mga tanong ko nang tinawag ako ni Max. "Tina."

I saw him handling me the utensils and my order is in my front na pala. I didn't even notice na dumating na siya at nakaupo na sa harap ko.

"Ang lalim ng iniisip mo kanina ah." He commented while sipping in his soda.

"Ah. Wala 'yun." I said and started to wrech my rice.

"Weh?" Pangungulit niya.

"Wala." Tipid kong sagot.

"'Di nga?" He raised a brow and grinned. Bakit ang kulit nito? Buti na lang guwapo siya. Wews Tina.

I sighed. "Si Viv kasi." Napahinto ako sa pagkain habang siya ay natahimik. "Like ang weird na ng actions niya and hindi na talaga kami nag-uusap tulad ng dati."

Napabaling ako sa kanya at tahimik itong iniinom ang kanyang soda. "Oh? Ba't ka tahimik?"

"Wala" Aniya. "Baka busy lang 'yon."