wormhole

explosion

  İlk hikayem olduğu için hatalarım olabilir. Yorumlarınızı ve eleştirilerinizi bekliyorum. 

''Anlayamıyorum , yıllardır bunun üzerinde çalışıyorum. Formüllerimde hiçbir hata yok, her şey olması gerektiği gibi. Ama çalışmıyor. '' dedi genç kız solucan deliğini umutsuzca incelerken.

Üstünde çalıştığı belgelerden kafasını kaldırıp genç kıza döndü oğlan. ''Daha bir sonuç elde edememen, çalışmadığı anlamına gelmez.'' dedi solucan deliğini incelemeye başlarken. ''Her şey olması gerektiği gibi gözüküyor, bütün değerler olması gerektiği gibi mükemmel. İşe yarayacak , sadece biraz daha beklemen gerekiyor. '' Genç kız bu sözlere inanmamasına rağmen oğlana karşı nazik bir şekilde gülümsedi.

''Her neyse, benim işe yaramayan solucan deliğimi bir kenara bırakalım ve senin bütün dünyayı değiştirecek projenden bahsedelim.'' dedi oğlanın mavi gözlerine bakarak. Oğlan küçük bir kahkaha atarak anlatmaya başladı. ''İlacı biraz daha geliştirmeyi başardım. Beyin hücrelerinin daha hızla çalışmasını sağlıyor ve aynı zamanda beyin hücrelerine dayanıklılık katıyor. Teoride tabii ki. Daha insanlar üzerinde deney izinlerini alamadım, hala üzerinde çalışıyorum.''

Avel'ın ilaç projesi son yılların en heyecan verici projelerinden biriydi. İnsan beynindeki hücrelere etki ederek beyin gelişimini hızlandıran bir ilaç projesiydi bu. Ölen beyin hücrelerinin yenilenmesine yardımcı oluyordu. Fakat tek sorun Bay Aqua'nın hayvanlar üzerinde deneylere bile zar zor izin vermesiydi. Maymunlar üzerinde yapılan deneyler çok güzel karşılık vermişti.

Bu proje için çok heyecanlıydı, oğlan. Bu ilaç sayesinde adını duyurabilecek ve daha da önemlisi insanların ortalama zekasını çok büyük oranda yükseltebilecekti. Gözlerinin üstüne düşen uzun kahverengi saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı ve yanında duran sarışın kıza baktı.

Gördüğü en zeki ve en güçlü insanlardan biriydi,Viviana. Annesi ve babası gibi çok zekiydi. 6 yaşında Aqua Bilim Merkezi'nde yaşamaya başlandığından beri Avel ile en yakın arkadaşlardı. Viviana, bilim dünyasının en iyi ailelerden geliyordu. Herkes Drago soyadını bilir ve saygı duyardı.

Avel ise ünlü veya tanınmış bir aileden gelmiyordu. Annesi ve babası robot tasarımcısı olmasına rağmen tanınmış robot tasarımcılarından değillerdi. Robot tasarımcılığında başalarılı oldukları da söylenemezdi aslında. Downey Robot Tasarımcılığı Enstitüsü'nde çalışıyorlardı. Avel ailesinin en başarılı çocuğu idi. Herkes Aqua Bilim Merkezi'ne kabul edilmezdi ve Avel Leroy kabul edilmişti.

Derin düşüncelerinden bir anons sayesinde kurtuldu. ''Bütün kurul üyeleri toplantı odasında gerçekleşecek toplantıya bekleniyor.''

Anons üzerine sarışın kız laboratuvar kapısına doğru yürümeye başlarken, oğlan da aynısını yaptı. Kısa bir zaman sonra toplantı odasına ulaşmışlardı. Kız parmak izi algılayan kapıya elini sürüp açtıktan sonra tamamen beyaz döşenmiş odaya girdi ve bütün gözler onun ve arkasından odaya giren genç oğlan üzerlerinde toplandı.

''Avel, Viviana. Hoşgeldiniz, burada olduğunuza göre toplantıya başlayabiliriz.''

Avel ve Viviana beyaz koltuklarına oturduklarında Profesör Bright konuşmaya başladı. ''Bildiğiniz üzere Drago Solucan Deliği yaklaşık 3 aydır açık durumda.'' dedi Bright. Viviana şimdiden bu konuşmanın nasıl sonuçlanacağını anlamıştı.

''Solucan deliği kurmak gerçekten çok zordur fakat bu solucan deliğini açık tutmak daha da zordur. Solucan deliğini 3 aydır açık tutuyoruz fakat şu ana kadar hiçbir gelişme kaydedemedik.'' dedi ve derin bir nefes aldıktan sonra konuşmasına devam etti. ''Bay Aqua'nın emirlerine göre solucan deliği için maddi destek 01.01.2288 tarihinde sona erecek.''