.Çok endişelenmiştim. Ama oda çok büyük olduğu için ve gardrop bize çok yakın olduğu için hemen Ariana nın kolundan tuttup kendimi de onunla beraber gardropun içine soktum.
Gardrop dışarıdan göründüğünden çok daha büyüktü.Sanki duvarı delmişti.
Ve o an niye yatağın altına girmek yerine gardropa girdiğimi
anladım.Anne ve babamın başına gelenler yüzünden şok olmuştum.Ama ayaklarım yine beni buraya getirmişti.Yıllarca böyle bir an için eğitilmiştim.Her zaman soğuk kanlı olmam gerektiğini ve ne olursa olsun başıma ne kadar kötü bir olay gelirse gelsin yatak odasındaki bu gardropa girmem gerektiği öğretilmişti.
Kıyafetleri iterek gardropun arkasına doğru hızlıca ilerledik.Biz gardrobun içine girer girmez gardrobun kapıları kapanmıştı ve kapıların arkasına demir kapı çekilmişti.Bu da bize zaman kazandırıyordu. Kıyafetleri geçip gardrobun en arkasına geldik.
Önümüzde, gardrobun kapısı büyüklüğünde bir kapı belirdi.Kapının üzerindeki simge
bu şekildeydi.
Bu simge bana bir yerden tanıdık geliyordu ama bunu düşünecek vaktim yoktu.
Kapnın üstünde duran düğmeye dokundum ve kapı beni taramaya başladı. Benim taramam onaylanınca kapının açılmasını bekledik ama açılmadı.Bu çok garipti çünkü yıllar boyunca bana böyle yapmam gerektiği öğretilmişti.Düğmeye bir kaç kere daha bastım ama yine açılmadıO sırada dışarıdaki adamlar demir kapıyı yakmaya çalışıyorlardı.Ve 5dk içinde demir kapıyı geçmeleri mümkündü.
"Öff kahrolası kapı niye açılmıyorsun"
Ben kapyı tekmelerken Ariana benim bastığım düğmeye bastı. Ve kapı Ariana yı taramaya başladı.
Ne,nasıl yani Ariana mı o bizim ailemizden değil ki
Ve inanamıycaksınız ama kapı Ariana yı onayladı
İnanamıyorum yoksa kapı bozulmuş muydu ? Bu demek oluyor ki kapı , arkamızdan gelen adamları da mı içeri sokucaktı? Durumumuz çok karışıktı , tek bildiğim hızlı olmam gerektiğiydi.
Kapıdan hızlıca geçtik.Biz kapıdan geçer geçmez kütt diye bir ses çıktı.Demir kapıyı kırmış olmalılardı.Kapı da arkamızdan kapanınca koridor karanlığa büründü. Hızlı olmalıydık.Kapının bozuk olma ihtimali çok yüksekti.
Sağ tarafımda bir çanta olması gerekiyordu ve içinde 3tane el feneri olması gerekiyordu.Aslında biri anneme biri babama biri de banaydı.Ama bunları düşünücek vaktim yoktu.
Elimi yere çantanın olduğunu hatırladığım yere uzattım.Çantaya dokunarak hızlıca fermuarını buldum açıp içinden 3 el fenerini de aldım çünkü içlerinden birinin pill yerinde bir anahtar olması gerekiyordu.
Üç el fenerinden birinden anahtarı aldım.Diğerlerinin de ışığını açıp koşarak kapıdan uzaklaştık .
Burası mağarayı andırıyordu, boyu 4m uzunluğunda, eni ise 6m kalınlığında büyük bir tüneldi.
Ben önde Ariana arkada hızlıca ilerliyorduk.Kapıdan ne kadar uzaklaştık bilmiyordum.
"Aria ben çok korkuyorum dışarıda bizi kovalayan adamlar kim, ben evime gitmek istiyorum "
"Kim olduklarını bilmeyi ben de çok isterdim ama merak etme yakında öğreniriz, bana güven yeter"
Ariana elimi tuttu.
"Sana güvenim tam yeter ki bu adamlar kurtulalım"
Başımla onayladım ve ilerlemeye devam ettik.
Sol tarafımızdaki saksıda duran solmuş çiçeği görünce nereye vardığımızı anladım.
"Ariana burada dur ve sadece benim bastığım yerlere bas"
Başıyla onayladı.
Ariana ya orada durmasını söyledikten sonra saksıyı yavaşça kucağıma aldım.
Duvardaki izlerin bittiği yere doğru ilerlemeye başladım.Ariana ya da arkamdan gelmesini söyledim.
Duvardaki izler biter bitmez saksıyı sol tarafımdaki büyük ve düz taşın üstüne koydum.Saksı arkamızdan gelen kişiler için bubi tuzaklarını devreye sokmuştu.
Artık önümüzde 5tane yol vardı.Bu yollardan 2 si lağama biri sahile,2 tanesi de bir kaç metre sonra bitiyordu.
Lağama giden yollardan birinin içine bileğimde duran tokayı fırlattım ve Ariana nın kolundan tutup en sağdaki yola girdim.Bu yol bir kaç metre sonra bitiyordu.
" Buranın doğru yol olduğuna emin misin ?"
"Biraz bekle"
Sağ tarafımda duran 2kiloluk taşı kaldırmıştım ki paatt diye bir ses yankılandı.O kapıyı da yıkmışlardı.Hızlı olmamız gerekiyordu.
Taşı kaldırdığım anda duvarda kocaman bir oyuk oluşmuştu.Ariana ya oraya girmesini söyledikten sonra el fenerlerinden birini alıp ışığını açık olsun sana da bırakacak şekilde diğer yollardan birine attım.Koşarak Ariana nın yanına döndüm.Hızlıca oyuktan içeri girdim.
O sırada adım sesleri yaklaşıyordu.
Oyuktan içeri girdikten sonra içerideki tuşa bastım ve oyuk kapandı. Oyuk çok küçüktü bu yüzden emekleyerek ilerlemek zorunda kaldık.Bir kaç dk emekledikten sonra karşımıza küçük bir kapı çıktı.El fenerinden aldığım anahtarı Ariana ya verdim ve kapıyı açmasını söyledim.
Emekleyerek içeri girdik.Bura bir ev büyüklüğündeydi.İki yatak odası,bir deposu ve bir de çalışma odası vardı.Çalışma odası diğer odalardan 3kat daha büyüktü.Çalışma odasına girdiğimde bir oda daha olduğunu fark ettim.
O odaya girdim.Ariana o sırada depoda yiyecek bir şeyler arıyordu.Burada birbirine bağlı bir sürü bilgisayar vardı.Bilgisayarlar tüneli gösteriyordu.Anladığım kadarıyla tünele kameralar yerleştirilmişti.
Adamlar bubi tuzağı koyduğumuz yere çok yaklaşmışlardı.O anda telefonlarımızın oturma odasında çantalarımızın içinde olduğu için çok sevinmiştim.Bizi bulmaları imkansızdı.Ama onların kim olduklarını bilmemiz gerekiyordu.
Ariana elinde konservelerle yemek yiye yiye yanıma geldi.Tam o sırada adamlar bubi tuzaklarının olduğu yere geldi.
Duvarlardan içi uyku ilacı dolu bir sürü şırınga çıkıyordu.Hem sağ taraftan hem de sol taraftan aynı zamanda 2 saat uyanamıyorlardı.
Adamların hepsi şırınga ile vuruldu.Onların kim olduklarını incelemeye zamanım vardı.Hemen kapının anahtarını ve çalışma odasındaki dolapta bulunan silahlardan birini aldım.
Hızlıca vakit kaybetmeden onları bayıltığımız yere ulaştım.Adamlardan birinin ceketini ve üstünde neler bulunduğuna baktım.Ceketinin üstünde ejderha simgesi vardı.Silahını incelediğimde ise yine aynı ejderha simgesini gördüm.
Adamın üstünü incelemeye devam edicektim ki ,
bir çığlık koptu.Arkamı döner dönmez gördüğüm manzara ile şok oldum.
Adamlardan biri Ariana nın boğazına bıçak dayamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizli Gerçekler
ActionBen Aria,16 yaşındayım.Herkes gibi NORMAL bir hayatım var yani vardı.Taa ki o güne kadar??