You're my North

Chapter 1:

"woooohhhhh!!!! Go Winai!!!"
"wooohhhh!!!! I'll be your no.1 supporter Khai"

---- Winai's POV----
Feeling ko tuloy sobra sobra akong bless kasi nandito kami ngayon sa championship game. Akalain mo nga naman na may magandang maidudulot 'yung pagka boyish ko. But, I don't want you guys to think na I'm into girls sadyang panlarong lalaki lang ang nakahiligan ko. Babae pa rin naman ang puso ko. Maingay. Magulo. Pero, ito yung moment na masaya kaming lahat. Puno na naman ang gym. Marami na naman ang nandito para panoorin ang final game namin.

"Winai? okay ka lang?"

"I'm okay. Hinahanap ko lang po 'yung bff mo na hanggang ngayon wala pa rin."

"What?? He told me to come early."

"Is he going to miss this match? I'm sorry Khai. I wake him early pero, ewan ko sa kapatid kong loko at hanggang ngayon ay di pa siya mahagilap ng mga mata ko."

"May dinaramdam pa ang bestfriend ko?"

"Mr. Green, sa susunod po na malate ka ay di na kita kakausapin talaga."

"Ms. Nagatsuma, I'll defend myself tomorrow. Cheer up!!! Nandito na ako. Goodluck sa inyo.'

"Thank you Big Bro.'

I just wave to my brother. Hinatid siya ng tingin ng mga mata ko. At tama na naman ang hinala ko. Dinala na naman niya ang mga tropa niya. Tskkk!!! Palagi niya na lang iniinis itong si Khai. Pero, ano ba 'yung tungkol sa dalawang to. Sobra pa sa magjowa kung maglambingan at magbangayan. Kaya kapwa hindi makahanap ng kanya kanyang partner in life.

"Gather.!'

Narinig ko na ang tawag ni Coach. Natauhan ako nung siniko ako ni Khai. Lumapit na kami kay Coach at nagsimula na siyang mag final words sa amin. As usual, nag echo na naman ang paulit ulit niyang sinasabi sa team.

"Okay girls, play with your heart. Manalo man o matalo ay okay lang. Just do your best. Huwag kalimutan lahat ng sinabi ko. Ikaw Khai, alam mo lahat ng posisyon but, play with you team pa rin. Huwag magmayabang sa court tulad ng parati mong ginagawa. Help each other. Winai, assist always si Khai. Maganda team up niyong dalawa. Let's pray." ani ni Coach sa amin

Napangiti na lang kaming lahat. Yes, we have a lot of pressure pero, palaging sa huli napapatawa kami sa sinabi ni Coach na "Let's pray." Hindi namin alam but those words put as in the most comfortable state.

"one, two, three...."
"T.E.A.M TEAM!"

1st Quarter pa lang ay lamang na ng 20 puntos ang kalaban. Pero ang mukha ng mga babaeng to nakukuha pang ngumiti at magbitawan ng jokes. Sa di niyo malamang dahilan ganito kami ka kampante kahit matalo kami ngayon. Di namin iniinda ang lamang ng kalaban kahit pa na championship game ito at pangalan ng paaralan namin ang tinataya. Kasi naman Yung Dean at Coach namin ay parehong mababait. They never put any pressure on our shoulder. They are always proud of us sa kahit anong achievement na makamit ng Basketball Team na 'to.

'Girls..."

Nagtawanan na lang kaming lima at sumalang na ulit sa court. Our defense is okay pero, ganun pa rin. Ngunit, kahit sa court ay sobrang gaan ng pakiramdam naming lima. Yes!!! nasa hot scene kami but we ignore those words. Ang alam lang namin ay nag-eenjoy kaming lahat. Kalmado pa rin tulad ng dati.

"Girls..."
"Yes, Coach." Sabay sabay naming sagot.
"Tila bang kailangan na natin kunin ang atensyon ng shooter nila or everyone's attention."

Sa pagkakataong ito we have the signal. Pumagitna na kami. Si Khai ang taga-dala ng bola. She is good at every positioning. At yun nga naging mainit ang labanan dahil naka abanse kami sa 3rd Quarter.