You're my North

Chapter 4

Khai's POV

After naming magdinner sa restaurant na pagmamay ari nila Yokio ay dumeretcho na ako sa bahay. Napagod kasi ako sa isang photo shoot na cover ng magazine ng company namin sa Canada. Buti na lang at napag desisyunan ng Board na dito na rin gawin yun at i'send na lang isang staff yung photo after nilang ma edit ito.

Hihiga na sana ako ng marinig kong ng beep yung phone ko.
From: Ai

"One game bukas."

Nagreply naman ako.
"4pm. Same spot."

Nag message na rin ako sa iba. Samantalang napagpasyahan kong tawagan na lang si Winai.

"Hello"

"Hi. Nasa bahay na kami kanina pa."

"One game bukas. 4pm. Same spot."

"Sige."

"Goodnight"

"Good night"

Then, I ended the call. At bumalik na rin sa kama ko. Sa sobrang pagod ay mahimbing akong nakatulog. Nagising ako dahil sa katok ni Manang sa pinto.

"Ma'am tanghali na po. Di pa po kayo kumakain." bungad sa akin ni manang sa labas ng pinto

"Susunod na ako Manang."

Nag stretch ako ng katawan at dumeretcho sa CR para maka hilamos at makapag toothbrush. Saglit pa ay bumaba na rin ako. Saktong alas dos na ng hapon. Agad na akong dumeretcho sa dining table at kumain para makapagpahinga na rin.

Dahil sa tamad ako umakyat para kunin ang phone ko ay dinayal ko na lang ang landline number nila Winai.

"Good afternoon" bungad nito sa akin

"Are you ready ? " wala sa mood kong tanong.

"Yes. Are you okay?" Bakas sa tono nito ang pag-aalala

"Oo naman." Masigla kong sagot para mapakalma ko siya.

"See you later."

"See you." At binaba ko na ang hawak kong telepono.

Dumeretcho na ako sa garahe para kunin ang sasakyan ko. Naka jersey na white ako na may numerong 17 at nakalagay sa itaas ang pangalan ko with black short at white shoes na naka knee sock. Sinundan naman ako ni Manang dahil dala dala niya ng bola at ang iba ako pang gamit.

"What took you so long?" bakas sa mukha ni Winai ang pag-alala

"Ok lang ako."

"You're not. Let's start this at para na rin makapagpahinga ka na."

Nagstart na kami ng game as usual panalo na namin kami kina Ai. Kasama namin siya sa team but we always play against each other para malaman na rin namin yung weaknesses and strengths ng isa't isa.

"okay ka nga." pabirong tugon ni Winai sa akin habang naglalakad kami papunta sa sasakyan ko.

"I told you. Kailangan ko lang pagpawisan kasi whole morning lang naman akong tulog."

"What? So you skip to jog?" tanong niya

"Ngayon lang at baka masundan pa."

"It's not so you. Nakakapanibago lang." mahina nitong tugon sabay bukas ng kabilang pintuan ng sasakyan ko.