მეექვსე თავი

88 12 26
                                    

ორი კვირა გავიდა რაც ბექიონი და ჩანიოლი ძალიან დაახლოვდნენ და საერთოდ არცერთი დღე არ გაუტარებიათ ერთმანეთის გარეშე.

მთელი მაიამი ერთად მოიარეს და განუყრელებიც კი გახდნენ...

CHANYEOL'S POV

"ღმერთო ოდესმე თუ მეშველა და ამათ კივილმა არ გამაღვიძა..."
გავიფიქრე და საწოლიდან გადმოვედღლიზე საწოლიდან.
მისაღებში ქაი ისევ სუჰოს ეჩხუბებოდა, დიოს დაკერვის თემაზე, მაგრამ ყველა ვხედავდით რომ არაფერი გამოსდიოდა...😆(ავტორი: საცოდავია ეს ბავშვი რას ვიზამთ...)

სააბაზანოში ნელა შევედი და კბილების გამოხეხვა დავიწყე, როცა გამახსენდა, რომ ბექიონი 12 საათზე უნდა მენახა და ახლა უკვე 1 საათი ხდებოდა.

მალე გამოვვარდი, კარადიდან ის ტანსაცმელი გამოვიღე, რომელიც ხელში პირველი მომხვდა და სწრაფად ჩავიცვი. მალე სამზარეულოში ვიყავი და ბიჭებს ვემშვიდობებოდი...

ჩანიოლი სახლიდან გამოვიდა და ახლოს მდებარე სახლისკენ გაემართა, სადაც ალბათ უკვე გამწარებული ბექიონი ელოდებოდა...

კარზე ნელა დააკაკუნა და გაბრაზებულ ბექიონს დაელოდა,რომელიც კარს გააღებდა, მაგრამ ბექიონის მაგივრად კარი შიუმინმა გაუღო.

-გამარჯობა შიუ, ბექიონი სად არის? ვიცი, ადრე უნდა მოვსულიყავი და დამაგვიანდა, მაგრამ ხომ იცი ჩემი მეგობრების ხელში...

-კი, მაგრამ ის ჯერაც არ გამზადებულა... მთელი დღეა დადის, ყველა ჯინსი და ზედა მოიზომა, მაგრამ ვერაფერი აარჩია.-შიუმ ჩაიხითხითა და ჩანიოლს სასმელი შესთავაზა, მაგრამ პასუხად უარი მიიღო.

-და ხომ არ იცი როდის აარჩევს?-ინტერესით იმითხა ჩანიოლმა.

-ვფიქრობ უკვე აარჩია, ბოლოს რაც მოიზომა ყველაზე დიდხანს ეცვა და შეიძლება არც გამოიცვალა. არ ვიცი, შეგიძლია ნახო თავის ოთახშია.-მშვიდად უთხრა შიუმ და ჯიბიდან ტელეფონი ამოიღო.

You're my summer memory (დასრულებული)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن