1. Bölüm

16 0 0
                                    

Merhaba, ben Simru Karaylı. Yaklaşık 4 sene önce yaşadığım bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum. 4 sene önce çok istediğim kazı etkinliği için başvuru kaydımı göndermiştim. Sıradan bir kazı değildi bu. Belki de yüzyıllara damga vuracak bir keşife odaklı çalışacaktık. Charles Darwin' in Evrim Teorisi. Bu teoriye dair önemli bir alan bulunmuş fakat sadece güven duygusu besledikleri kişilerle çalışmak istiyorlardı. Benden istedikleri her türlü yazıyı ve belgeleri göndermiştim. Aradıkları bir şey vardı bizlerde ve bunu öğrenebilmek için bizim beynimizin nasıl çalıştığını test ediyorlardı. Bunun içinde bize bazı kelimeler verip bu kelimeleri nasıl kullandığımızı ölçmek için birkaç yazı yazmamızı istemişlerdi. Bunun bi değişiği olarakta birkaç eşya ismini mail olarak gönderip bu eşyaları gördüğümüzde aklımıza düşen ilk şeyi, eşyaları birleştirerek sunmamızı istiyorlardı. Benden istedikleri her şeyi göndermiştim. Kazının asıl amacı olan teoriyi her zaman merak etmiştim ben ve bu teori hakkında çok şey araştırmıştım. Aslında bizim sandığımız kazının amacı demeliyim :)

4 SENE ÖNCE

*Alarm sesi*

* Bu sesi değiştirdiğime yemin edebilirim.* Birkaç dakika alarmla bakıştıktan sonra gözüm bavula kaymıştı ve aklıma alarmı neden kurduğum geldi. Ben kazı etkinliğine kabul edilmiştim ve bugün o büyük gündü. Hemen yerimden fırlayıp alarmı sürekli ertelediğimi ve geç kaldığımı gördüm. Hızla alarmı kapattım ve hazırlanıp otobüse yetişmeye çalıştım. Son anda başarmıştım. Yolculuğun nereye olduğunu bilmiyordum çünkü bu hala özeldi. Yolculuk öncesi birkaç hatırlatmayı şoför tarafından dinledikten sonra kulaklığımı taktım ve dışarıyı seyrettim. Merak ediyordum. Sonuçta bu benim işimdi ve ben birden fazla ortamda kazı amirliği yapmıştım. Şimdi ki çalışacağım ortamı, insanları ve özellikle patronlarımı çok merak ediyordum.

Bir süre yol gittikten sonra stadyum gibi kocaman bir deponun önünde durmuştuk. Burası tabi ki çalışma alanım değildi. Fakat burada kimlik kontrolü vs. yapılacaktı. Sırt çantamla birlikte otobüsten indim. Sıraya girmek için bir süre otobüse yaslanarak kalabalığın azalmasını bekledim. Sadece bizim geldiğimiz otobüs yoktu çünkü. Çok fazlalardı. Bayağı

O sırada yanıma 1 kız ve 1 erkek olarak çok yakın iki arkadaş geldi. Bir müddet sohbet ettikten sonra isimlerinin Cem ve Işık olduğunu, onlarında benim gibi kazı amirliği yaptığını ve bunun gibi bir etkinlikte tanıştıklarını öğrendim. Çok mutlu olmuştum yeni insancıklarla tanıştığım için çünkü buraya gelmeden önce çok korkuyordum tek kalacağım diye

Sonunda birazda olsa kalabalık açılmıştı. Cem ve Işık ile birlikte sıraya girdik. Yaptığımız eşyaları ve yazdığımız yazıları son kez sunucaktık. Ben zaten hazırdım. İstenilen yazının kopyasını ve hazırladığım tasarımın formunu dosyamdan çıkarıp okuyarak hazır olduğuma emin oldum. Bir süre sonra Işık ve Cem'in sırasını savdığını ve kabul edildiklerini öğrendim. Sıra bendeydi. Deponun içine hızlı ve kendimden emin bir şekilde bol özgüvenle girdim...

Okuduğun için çok teşekkür ederim okuyucu. Bu benim ilk çalışmam ve çok fazla kurgu var elimde bu çalışmayla alakalı. 2. Bölümde efsane bi bomba bekliyor sizleri.

İyi Okumalaaaar...<3

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 26, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BİR TAKIM TUHAFLIKLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin