hayatımın en zor günlerini yaşıyordum.
önümde bizim okulun öğrencileri, herkes birbirlerine şüphe ile bakıyorlar.
"sınıf duruşması zamanı, ha?" petty güldü.
"sonunda."
herkes kızgınca petasha'ya baktı, petty hiç alınıyormuşa benzemiyordu, suratını ban çevirmeden göz ucuyla bana baktı.
"siz beni yargılamadan önce annemle beraber mutfak işi yaptığımı belirtmek isterim."
"ve bu kadar şok olmuş bakmayın hepiniz birinin öleceğini biliyordunuz sonuçta."
"hayır bilmiyorduk, seni ruh hastası."
atlayan rachelle'dı.
"oh öyle mi?" dedi petasha, çok zevk alıyor gibiydi. "rigel'in ölümünün astrid'in okula kaydını yaptırmasının peşinden 6 gün geçince olması garip değil mi? aynı iki yıl önce reagen'ın okula geldiği zaman gibi."
ben ve petty dışında herkes nefeslerini tutuyordu.
"güzel, sonunda sustunuz." diye tısladı petasha.
cebinden bir kağıt çıkardı,
"benim, rigel. reagen'dan kurtuldum. benimle ana sınıfta buluş."
petasha herkese göz gezdirdi, içlerini görmeye çalışırcasına.
"öldüğü yerin de ana sınıf olması garip, değil mi?"
"hey, astrid." petty'nin adımı demesiyle kalbim ağızından çıkacak gibi oldu.
"her şeyi gözünün önünden geçir, sence kim yaptı?"
dağılmış olay mahalli.
isimsiz mektup.
boğazında iz.
bıçaklanma.
dominic ve kilit açma.
düşün. düşün. düşün.rachelle
reagen
dominic
james
lukas
lia
nasty
sen
rigel
lena
ben
ŞİMDİ OKUDUĞUN
icecicle- reagen pavlikosky
Horror"6 gün," diye mırıldandı reagen. "bu 6 gün bizi lanetledi."