❛Nakamoto Yuta dersleri düşük olan Minatozaki Sana'ya yardım eder.❜
@thelivarina| 2020
Nakamoto Yuta
✓ mini hikaye.
✗ angst bir kitap değildir.
✓ Tamamlandı.
Not: angst bir kitap değil,başlangıcı üzgün gibi gözüküyor ama değil. ❤️ diğer bölümler full eğlence 😻
"Bırakır mısın onu,lütfen?" Titrek sesi ile günlüğüne uzanmaya çalıştığında okulun popüler kızı Joy onu omuzlarından itip kendisinden uzaklaşmasını sağladı. "Uzak dur çirkin."
"Lütfen..." Neredeyse ağlayacak olduğunu belli eden dolu gözlerine acımadan baktı. "Eğleniyoruz Sana,rahatla."
"Eğlenmek istemiyorum,ver." Joy günlüğün herhangi bir sayfasını açıp tarihe baktı. "Herkes dinlese iyi olur,eğlenceli gibi gözüküyor."
"V-ver..." Mırıldandı,ancak mırıldanmadınız sadece kendisi duydu. Sarı saçlı kız pes etmesiyle omuzları düştü ve utançla başını eğdi.
"13 Haziran 2018,annem ve babam gözümün önünde öldürüldü..." Joy yazdıklarının sadece klasik ergen muhabbetleri olmasını bekliyordu,okurken sonlara doğru sesi kısıldı ve kaşları pişmanlıkla çatıldı. Günlüğü saniyesinde yere attı. "Amacım bu kadar ileri gitmek değildi,kusura bakma."
Ancak olan olmuş herkesin kulağına gerçekler gitmiş,şaşkınlık dolu nidalar artmıştı.
Sana duyduğu ezikle gözünden bir damla yaş çenesinden aşağı süzüldü,yere atılan günlüğünü fark ettiğinde saniyesinde yere çöküp onu almak için uzandı. "İyi misin?" Günlüğünün diğer ucundan tutan kırmızı saçlara sahip Nakamoto Yuta merakla ona baktı,Sana ona bakmaya cesaret edemedi.
Günlüğü sertçe kendisine çekip göğsüne bastırdı. Göz yaşlarını yumruk yaptığı eliyle sildiğinde yere dağıtılan eşyalarına baktı. Siyah çantasına uzanıp defter ve kitaplarını titreyen elleri ile yerleştirmeye çalışırken Yuta geriye kalan defterleri toplayıp ona uzattı.
Sana göz ucuyla ona baktığında ona uzatılan defterleri almak için elini uzattı. Ancak Nakamoto Yuta,kızın bileklerindeki izleri gördüğünde anında çatılan kaşlarına engel olamayı elleriyle kızın bileğini sertçe tuttu. "Kendine bir daha zarar verirsen,rehberliğe bunu bildiririm."
Sana histerik bir şekilde güldü,artık o kadar depresif bir ruh haline bürünmüştü ki şu iki yıl içerisinde hiçbir şeyi umursayamıyordu. "Umrumda değil." Bileğini kendine çektiğinde arkasını dönüp gidecekken Yuta elini ceplerine koyarak çekingence ona sordu.
"Panoda notları gördüm. Birlikte ders çalışmak ister misin?" Sana şüpheyle ona baktıktan sonra kaşlarını çattı. "Bana zarar mı vereceksin?"
"Bize gelebilirsin,yurtta kaldığın için sorun çıkabilir. Tabii,istersen?" Utançla ensesini kaşıdığında Sana hafifçe başını salladı.
Hayatta kalması için notlara ihtiyacı vardı. "Hayatların sınav kağıtlarına bağlı olması epey üzücü."
Sessizce mırıldandığında Yuta duyamadığı için hafifçe ona yaklaşınca Sana panikleyip geri adım attı. "Efendim?"
Sana gözlerini ondan kaçırıp yutkundu,güvenemiyordu işte. Yuta onun çekingen haline baktıktan sonra ondan uzaklaştı. "Korkuttuysam özür dilerim. Sana zarar vermem." Cevap vermediğinde Yuta ortamın garipliği ile yutkundu.
"Bir şeyler yemek ister misin?" Teklifi ile Sana hiç düşünmeden kafasını salladı. "H-hayır."
"Çikolata?" Yuta kaşlarını kaldırıp ona baktığında Sana'nın defterleri burnuna kadar çekip gözlerini kırpıştırmasana baktı.
"Tatlısın." Sana'nın beyaz teni kızarırken Yuta gülümsedi. "Sana çikolata alayım o zaman?"
Sana sadece kafasını salladığında Yuta hafifçe tebbesüm etti. "Bu arada ben Yuta,sen?"
"Sana."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
