İzuku'nun dilinden:
Elimdeki kağıtlara boş boş bakıyordum. Sanki beş yaşımdaymış gibi ayaklarımı ileri geri sallıyor, oturduğum yerde rahat durmuyordum. Şu müdürdeki adam bi işini bitiremedi yaa..
Annemin (zoraki) onayını aldıktan sonra, gerekli evrakları alıp okula gelmiştim. Tabiki İzumi'ye bir şey dememiştim yoksa kesin benide annemi de öldürürdü.
Daha çok gencim...
Bu aradada İzumi, benim yanımda bi nebze daha yumuşak davranmaya başlamıştı. Sabahtan beri Kaccan'a yada Valac denen kıza bağırmamıştı bi kere, ve ayrıcada evde gülümsemişti.
Bu büyük bi başarı sayılırdı.
Onun bu (bize göre) aşırı pozitif halini bozan kişi olmak istemediğim için, ondan gitmek istediğimi gizlemiştim.
Öğle saati, o lavaboya gittiğinde hızlıca sıvışıp müdürün odasına gitmiştim. İçerisi meşgul olduğundan, benimde müdür işini bitirene kadar dışarıda beklemem gerekmişti.
İşte şimdi bu yüzden, şu anda müdürün odasının önünde, bi ileri bi geri sallanarak, bu aldığım kararı tekrar düşünüyordum.
Ben ona ancak yük olurum..
Orada ne ile karşılaşacağımızı bilmiyoruz, ya ayrı düşersek?
Ayrı düşersek kesin ölürüm...
Elimde herhangi bi yetenek yoktu.. hangi beyinle oraya gidiyordum ki?!
Ama yinede gidicektim. Onsuz kalamazdım.
Hem ayrıca.......
O kadarda yeteneksiz değildim...
O konuyu daha önce çok düşünmüştüm, ama....
Bunu ona söylemeli miyim? Beni anlar mı? İzumi o kişiyi pek sevmiyor....
Ailesel sorunlar...
Beynimde tek mantıklı cümle bile bulunmazken, arkamda bir ses duydum. Bu.....
Valac'ın sesiydi!
-Katuski-chan! Geldiğine çoooook sevindim!!
Pekte insanlara kin güden yada onlardan nefret eden bi yapım yoktu ama, bu kızın sesi çok şımarık ve yalaka....
-Ne istiyorsan çabuk söyle! Burada seninle oyalanacak vaktim yok.
Ka-kaccan?
Onunla ne arıyo?
Sesleri süpürge dolabının oradan geliyordu. Kaccan'ı tanımayan birisi, bunu kesinlikle çok fesat algılayabilir!
-Ahh şeyyy Katuski-chan.. senden küçücük bi istekte buluncam!
Sessizlik oldu.
Hııııh! Kaccan ve insanların 'küçük' isteklerini kabul etmek... avucunu yalamak zorunda kalıcak..
-Sen şu PÖK kampına gidiceksin değil mi?
-Hıı?
-Ve de İzumi yaratığı da öyle..?
-Eeee?
-Eğer şans yüzüne gülerse onun iş-
-Eğer onu öldürmemi isteyeceksen?
-Yiaaaaa! Çok akıllı ve zekisin Kat-chan!
-Öyleyse cevabım, cehennemin dibine defol git.
Başka bir sessizlik oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yapay Seçilim
Fanfiction" -Anne, abim ne zaman gelecek? Masaru-neenchan çoktan geldi! Annesi kıza bakmadı. Küçük bir erkek çocukta camda annesinin cevabını bekliyordu. Anneleri ağzını açtı. Ama tek söyleyebildiği şey, bir hıçkırıktı. Herşeyi anlatan bir hıçkırık" İzumi M...