"Olamaz senn !!!"
Allahìm karşımda duran... İnanamıyorum.
"Tamam sakin ol sana birşey yapmayacağım.Ben yukarı çıkıyorum sen sakinleş sonra konuşuruz."
Konuştuğu hiçbir şeyi anlamıyorum cevap veremiyorum.
Bana şaşkın şaşkın baktı ve hiç sesini çıkarmadan yukarı kata çıktı.
Kafayımı yemiştim acaba ben..Bu olamaz karşìmda gördüğùm ... Hayır hayır olamaz ya böyle birşey.Gördùğüm... Karşımda kanlı canlı duran..AKIN...Ama Akın olamaz ki o...Öyle biri yokki. Olamaz. Akın benim hayalim.Hayalimdeki sevgilim.Ama şimdi hayalimdeki insan kanlı canlı karşımda duruyor. Siyah bot..Siyah ceket...Siyah kazak...Siyah saç... Baştan aşağıya siyah aynı Akın.Hayır o Akın olamaz bu saçma düşünceleri kafamdan atmam gerek O AKIN DEĞİL!!!!
Ben bu düşüncelerle uğraşırken ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama yukardan ayak sesleri gelmeye başladı.Ve kapıda gördüğüm adam merdivenlerden inerek yanıma geldi.
Ben ağzımı açtım onu izliyordum.Üstünü değiştirmişti.Yine siyah bot ve pantolonu vardı ama bu sefer üstüne kırmızı bir oduncu gömleği giymişti.Saçları rampa şeklindeydi.Ve kaslı vücudu ile kendinden emin ve güçlü adımlar atarak yanıma geldi ve karşımdaki koltuğa oturdu.
"Dinlenebildin mi ??" sesi sakin ve sevecen çıkmıştı şaşırtacak derecede.
"Bana ne yapacaksın? Bırak gideyim lütfen arkadaşlarında seni bırakıp gitti lütfen bırak beni.."
Sesimi yavaş ve yumuşak tonda çıkmasına dikkat etmiştim. Çünkü o bana güzel bir tonda konuşmuştu.Yavaşça güldü ve:
"Haklısın kendimi sana tanıtmadım kusura bakma."
Dedi ve hızlı adımlarla yukarı çıktı.
O bana ' kusura bakma ' mı dedi? Ne demek oluyor şimdi bu ? Tamam beni kaçıran adam bu değildi ama onlardan olduğuna eminim.Ben bunları düşünürken elinde kağıtlarla geldi.
"Ben Ateş Ankara da yaşıyorum polisim."
Ateş mi ? Adamların bahsettiği Ateş bu olmasın ? Polis mi dedi o yoksa banamı öyle geldi.
" Sana inanmamı beklemiyorsun heralde."
"Tahmin etmiştim ." dedi gülerek ve elindeki kağıdı bana uzattı.
"Al bak polis olduğuma inanacaksın ve arkasındaki kağıtta da ismimin gerçekten Ateş olduğuna inanmış olacaksın."
Kağıdı bana uzattı ama almadım.
"Lütfen alır mısın ? Bana inanman lazım al bak telefonum yanındaki masada ordanda istediğin numarayı ara. Ama önce bana güven sonra detaylı konuşalım."
Kağıdı birkez daha bana uzattığında aldım ve okumaya başladım.
Ateş Soydan adı gerçekten Ateş miş .Daha fazla incelemeden arkadaki kağıda baktım ve gerçekten polisti. Kağıtları bıraktım ve yüzüne baktım.
" Madem polissin ben neden burdayım evime gitmek istiyorum lütfen evime gitmeliyim."
" Ayak bileğin çatlamış. Doktor geldi dün gece ayağına baktı ve bir hafta kımıldaman çok tehlikeliymiş bu yüzden burdasın."
Evet haklıydı ayak bileğimin çatladığını biliyordum ve evet yine haklıydı bir hafta kımıldamamam gerekiyordu.
"Peki onlara ne oldu ? "
Acaba yanlış birşey mi söylemiştim ? Gülen yüzü bir anda karardı ve anlamadığım bir ifadeye büründü.Soğuk ve ifadesiz bir sesle:
"Yok. Onları polise vermedim yan evde kendi evinde bekletiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEKLER ASLA SAKLANMAZ
Misteri / ThrillerRüyalar her zaman tersine mi çıkar gerçekten... Hira hiç de öyle demiyor ama... Bir gece rüyanızda gördünüz herşey gerceklesse ne yapardınız ?? Bakın bu yetenegi yüzünden Hira ' nın basına neler geliyor....
