50% off [COMPLETED]

Chapter 33 - Counted Days

Lucas Pov

Pagkatapos na pagkatapos ng klase ay dumiretso ako sa bahay sa pag mamadali kong umuwi ay hindi ko napansin na nakasunod pala saakin si Cheska

"Lucas, Lucas sorry hindi ko naman talaga sinasadyang mabasag yung vase mo"Cheska

Ayoko siyang harapin, ayoko siyang lapitan o lumapit siya saakin dahil alam ko, alam kong kapag ipinagpatuloy niya pa ito, baka siya ang mapag balingan ng galit ko

Ayokong ulitin ang mga pag kakamali ko na paulit ulit ko siyang sinasaktan gamit ang mga masasakit na salitang ipinupukol ko sakaniya

She doesn't deserve this, kaya kung hindi siya iiwas ako ang iiwas sakaniya

"Lucas please harapin mo naman ako pag usapan natin ito"Cheska

"Just go Cheska, umuwi ka na, before you regret what will happen"Me

"Pero Lucas hindi tayo magkaka ayos ng ganto lang"Cheska

"I said leave! "

Hinarap ko siya at tinignan sa mga mata kong nanlilisik sa galit

Please Cheska umalis ka na, ayokong masabihan pa kita ng masasakit na salita

Habang tinitignan ko siya sa mga mata niya ay napansin kong nag sisimula ng mamuo ang mga luha niya, fuck I hurt him again

Bago pa ako hindi makapag pigil ay tinalikuran ko na siya at pumunta sa kwarto ko at isang malaking pag kakamali

Sumunod siya saakin at patuloy pa rin ang pag hingi ng tawad kahit alam niyang hindi ko naman siya pinakikinggan

"Lucas please pansinin mo na ako, hindi ako sanay ng ganto ko, dati paiiyakin mo lang ako sa mga masasakit na salita mo pero bakit ngayon, napagalitan mo na ako hindi mo pa rin ako kinakausap at halatang galit ka pa rin saakin"Cheska

Sa pag sasalita niyang yun ay unti unti kong narinig ang mga hikbi niya na alam kong kanina pa niya pinipigilan

Gusto kong kumalma at lumapit sakaniya upang patahimikin ang pag iyak niya pero tuwing naalala ko ang vase na yun.......... Kung gaano yun kahalaga saakin ay parang nawawalan ng silbi ang pagpipigil ko sa galit ko

Hinarap ko siya, hinarap ko siya habang may galit saaking mga mukha, tinignan ko siya sa mga mata habang siya naman ay nag pupunas ng mga luha niyang pilit niya pa ring pinipigilan

"I already told you na umalis ka na, hindi mo ba naintindihan yun o sadyang tanga ka lang talaga"Me

"Hindi ito mga magkakaroon ng solusyon kung iiwas lang tayo, kaya Please Lucas patawarin—"Cheska

Hindi niya pa natatapos ang sasabihin niya ay pinutol ko na ito at agad na sinagot

"The only solution is you to leave, Cheska leave me alone, kase hindi ko alam kong anong mga salita nanaman ang masasabi ko sayo kung hindi ka pa rin umalis"Me

"Kasalanan ko naman kaya—"Cheska

"Oo! Oo kasalan mo! It's your fault kase youre stupid,  youre a stupid and it will never change, kaya mabuti pa at umalis ka na, go leave! "

Napalakas naman ang mga sumunod na salita ko at halata sakaniya ang pag kagulat at pagkatakot ngunit imbes na pakalmahin siya ay ipinagkatulakan ko pa siya

Itinulak ko siya palabas sa kwarto ko hanggang sa madapa na siya at tuluyan mahulog sa sahig

"Lucas sorry na please.. "Cheska

"That word again! Sorry! Sorry? Do you think if you always tell me that yoir sorry for what happened it will fix our problem...... No! Kaya umalis ka na! "Me