The Mafia is my Man

10

"Bakit nandito tayo? " gulat na tanong ko sakanya.

He shrugged and looked at me. "Trip ko. I want to loosen up." Hinawakan nya ang kamay ko at hinatak papunta sa loob ng resort. 

Gulat pa rin ako dahil 1st time ko dito!  It was so unexpected na dito nya ako dadalhin.

Nang maka pasok na kami sa hotel and resort ay hinayaan ko lang sya na kausapin ang receptionist.

Luminga linga ang tingin ko sa paligid ng lobby.  Simple lang ito at hindi naman masyadong OA.  Bagay naman sa theme ng dagat sa labas.

"C'mon baby." He intertwined our fingers at pumunta na sa room sa 2nd floor. 

Nauna syang pumasok sa loob at sumunod na lang ako.  Ipinatong nya ang baggage sa ibabaw ng kama. Damit na ba namin yang nasa baggage? Kung oo,  pano nya nakuha ang damit ko?

This is a room for two dahil nay dalawang kama ito. The thought if him na pang dalawang tao ang kinuha nyang room para sakin melts my heart. He doesn't take advantage na nandito kami sa iisang kwarto at hindi pinili ang isang kama lang. 

Simpla lang ang kwarto.  There is a sliding door that goes to the terrace of the room. Hindi ko pa makita sa labas dahil naka sarado ang bintana. 

May tv sa harap ng higaan at may couch sa gilid. Ang cr naman ay malapit lang sa may pintuan. 

I walked to the sliding door and opened it.

Napa pikit ako nang sumalubing saakin ang malamig na simoy ng hangin mula sa dagat.  Napaka sarap sa pakiramdam. 

Humawak ako sa railings at pinag masdan ang swimming pool sa baba at ang dagat naman sa may labas. 

Napaka ganda ng langit ngayon.  Puno puno ito ng mga stars. Sumasabay pa ang full moon.

Ang ganda sa paningin ang ganitong tanawin.  Napaka ganda pala rito mag star gazing.  Perfect pati ang theme ng dagat.

Natigilan ako nang may mainit na kamay na humawak sa balikat ko.  Hindi ko na iyon tiningnan dahil alam ko namang si Wendelle lang naman iyon.   

"D'you like it? " He whispered in my ear that makes my spine shiver. Tumayo ang balahibo ko sa malambing na boses nya.

I turned around to face him and crossed my arms. His hands are on the railings. It looked like I'm locked.

"May trabaho tayo bukas. " Namomroblemang ani ko. 

Nalungkot sya sa sinabi ko. He looked on the floor and chuckled.

"I thought you would appreciate it. I guess I was wrong. C'mon,  I'll take you home." Namamaos na  sabi nya. 

Nagulat ako  nang papa alis na sya sa harap ko.  Agad ko syang pinigilan by cupping his face to look at me. 

Hindi sya tumitingin saakin at mukhang guilty at malungkot. 

"Hey,  No.  I'm sorry. I appreciated it, really.  Nabigla lang ako. I'm sorry." I smiled at me. 

He's still not looking at me! Mukha syang batang nag tatampo and I really find it cute. 

He's so transparent.

"I'm sorry baby. I'll call my secretary later okay? Is that okay with you? Mhmm? " Malambing at mahinahon na sabi ko sakanya. 

Gustong gusto ko syang yakapin at hagkan ngayon pero may pumipigil sa isip ko. Natatakot ako na baka kung anong gawin nya sakin.  Pero diba dapat may tiwala ako sakanya? Bakit may pumipigil narin.