Fatal Attraction

Part 6

Το επόμενο πρωί ξύπνησα μισή ώρα νωρίτερα. Έτσι πήγα στο δωμάτιο το οποίο είχα εξοπλίσει με κάθε είδους εξαρτήματα και μηχανήματα γυμναστικής και προπονήθηκα.

Αφού τελείωσα, επέστρεψα στο δωμάτιο μου για να κάνω ένα ντους και να αλλάξω. Όμως πριν μπω στο μπάνιο θυμήθηκα αυτά που έγιναν χθες βράδυ. Είχα ξεχάσει ότι η Nicole κοιμήθηκε σπίτι μου. Πήγα σιγά σιγά μέχρι το δωμάτιο που την είχα ξαπλώσει και άνοιξα λίγο την πόρτα. Κοιμόταν ακόμα. Λογικό μετά από μεθύσι. Αν και η ποσότητα αλκοόλ που είχε καταναλώσει δεν ήταν σημαντική, μάλλον την πείραζε εύκολα.

Βγήκα από τις σκέψεις μου και την πλησίασα. Κοιμόταν τόσο ήρεμα που λυπόμουν να την ξυπνήσω, όμως έπρεπε γιατί σήμερα ήταν η πρώτη της μέρα στην δουλειά. Πλησίασα λίγο ακόμα και της μίλησα χαμηλά προφέροντας το όνομα της. Δεν ξύπνησε. Προσπάθησα πάλι μιλώντας τώρα πιο δυνατά.

- Μμμμ, είπε καθώς γύρισε πλευρό.

- Nicole, ξυπνά γιατί πρέπει να πάμε στην επιχείρηση, της είπα.

Γύρισε σιγά σιγά προς εμένα και άνοιξε τα μάτια της. Όταν κατάλαβε ποιος ήμουν και ότι δεν κοιμόταν στο κρεβάτι της, ανασηκώθηκε απότομα σαν ελατήριο. Κοίταξε γύρω γύρω, καθώς περιεργαζόταν τον χώρο και προσπαθούσε να θυμηθεί τι είχε γίνει χθες βράδυ. Σήκωσε ελάχιστα το πάπλωμα και κοίταξε από κάτω. Αφού είδε ότι φορούσε εσώρουχα ξεφύσηξε με ανακούφιση. Μετά κοίταξε προσεκτικά εμένα. Παρατηρώντας την ενδυμασία μου πήρε ένα ύφος που δήλωνε ότι και πάλι είχε μπερδευτεί.

- Με συγχωρείς για την εμφάνιση μου, αλλά έκανα γυμναστική πριν έρθω στο δωμάτιο σου και ναι...καταλαβαίνεις, της είπα χαμογελόντας στραβά από την αμηχανία της στιγμής. Καλημέρα κιόλας.

- Καλημέρα, είπε νυσταγμένα. Πώς...πώς βρέθηκα εδώ; Και γιατί δεν είμαι σπίτι μου; ρώτησε τελικά.

- Είναι λίγο μπερδεμένη ιστορία, είπα γελώντας. Μπορώ να σου την διηγηθώ πηγαίνοντας σε σπίτι σου. Πρώτα όμως πρέπει να ετοιμαστώ. Εσύ αν θες κάνε ένα μπάνιο, κατέβα για πρωινό στην κουζίνα ή απλώς περίμενε με χωρίς να κάνεις κάτι. Πάω εγώ τώρα. Στις 8:00 θα φύγουμε. Να είσαι έτοιμη. Εντάξει;

- Ναι ναι, ευχαριστώ.

Nicole's POV

Αφού άκουσα τα βήματα του να απομακρύνονται σηκώθηκα από το κρεβάτι. Το κεφάλι μου πόναγε λίγο. Ανάθεμα το αλκοόλ που με πειράζει από το πρώτο ποτήρι. Μα τι στο καλό είχε συμβεί χθες. Θυμάμαι μόνο ότι επέμενε να με πάει σπίτι. Μετά τίποτα.