Tatlı Rüyalar|11.Bölüm
Kerem iyi bir koşucu olduğu için bende onun gibi bir koşucu olmak istedim.İlk defa onu bu konuda kıskandım.Keşke ben de koşucu olsaydım.Onun gibi hızlı olurdum.Ama ben de büyüyünce voleybol oynamak istiyorum.Voleybolcu olacağım.Daha Kerem'in haberi yok.
Halı sahaya gelince koşu yarışı yapmak istedi.Ben kabul etmedim.Çünkü o kazanacaktı.Kerem'e benim voleybolcu olmak istediğimi söyleyince, önce çok şaşırdı.Sonra o zaman seni daha iyi bir voleybolcu yapacağım dedi.Bende çok şaşırdım çünkü o da o dalda çok iyiymiş.Önce biraz utandım çünkü o her spor dalını yapabiliyordu.Ben sadece voleybolu biliyordum biraz mahçup oldum.
Kerem gerçekten çok başarılı birisiydi.
Ben başarılı olmama rağmen o sporda daha iyiydi.
Kerem beni çalıştırmaya başlayınca, önce ısındık.Sonra bilek güçlendirdik falan.Topu nasıl atacağımı nasıl kolay tutabileceğimi gösterdi ve anlattı.Bana resmen ders veriyordu.Her sabah orada buluşup, çalışıyorduk. Kerem sanki benim spor öğretmenimdi.
O bana ilk defa bu konuda artistlik tasladı.Sanki ben hiç spor bilmiyordum.Bir güzel de spor yapardım dedim ve önüne geçip top sektirerek potaya basket attım çok şaşırdı.Ben de ona artistlik tasladım ohhh canıma deysin der gibi hareket yaptım.Benim neye kızdığımı biliyordu.
Hava kiraz kararmıştı.Annem erken gelmemi söylemişti.Hemen onu hatırlayıp, eve dönmem gerekiyor ama ben öyle yapmadım ve annemi arayıp Kerem'le olduğumu söyledim.Annem hemen kabul etti. Neden etmesin ki...
Kerem ve ben biraz sokakta dolaşıp, kapının önüne geldik.
"Bu gün gerçekten çok iyiydin Rüya."
"Teşekkürler Kerem."
Tam sarılırken kapı açıldı.
