Tatlı Rüyalar|9.Bölüm
Sabah olunca, hala onu düşünüyordum.Nedense onun için çok endişeli oluyorum.Yüzümü yıkayıp,aşağı indim.Anneme Kerem'de gelebilir mi?diye sordum.Gelsin dedi.Hemen montumu giyip, koşarak evine gittim.Kapıyı çaldım ve;
"Günaydın...."
"Öfff ne var bu saatte?"
"Rüya sen misin?"
"Evet benim Rüya."
"Özür dilerim başka biri zannettim."
"Önemli değil de hadi hazırlan seni bize kahvaltıya davet ediyorum."
"İyi geliyorum.Bir dakika."
Yukarı çıktı ve kaç dakika gelmedi.Bende;
"Hadi....."
"Tamam geliyorum."
"Çabuk olll..."
"Yaaa öffff insanı rahat bırakın bi abiii..."
"Özür dileriz bey efendi."
"Kabul edildi."
Aşağı indi konuşa konuşa ne dediğini açıkçası hiç anlamadım.Anlamadım tabi ki o kadar sessiz konuştu ki onun sesini hiç kimse duyamazdı.Onun böyle konuşmasıda beni çok endişelendiriyor.Ya önemli bir şey söylediyse.Kerem biraz acele hadiiii...Peki geldim.
Sonunda aşağı inmişti.Kerem hayatımda gördüğüm en yavaş kişi.Arabasına binince sanki oda biraz endişeliydi.Onun için her zaman içimde bir kuşku olur.Eve vardığımızda annem her zamanki gibi kolumuzdan tuttuğu gibi sofraya oturturdu.Anneciğim, hadi ne olur yapma.desemde annem dinlememiş.Girer girmez hemen kahvaltıya başlamıştı.Kerem bu durumdan hiç şikayetçi gibi görünmüyordu.Çok rahattı.Kerem ne beklersin.
Biraz sonra kahvaltı bitmiş.Oturmuş, sohbet ediyorduk.Kerem hala sesini bile çıkartmamıştı.Bizim anne kız konuşmamızı dinliyordu.Nasi dayanabiliyor bilemiyorum.Allah ona sabır vermiş.
Sohbete takılmıştık.Öğle olmuştu bile.Kerem, ben kaçar dedi.Bende nereye diye Kerem'e seslendim.Biraz hava alıcam dedi.Hayır seni bırakmam.Sen artık benim hizmetimdesin.Offf dedi.Kerem... ama....Beni susturdu.Peki sende gel o zaman .Dur bir izin alayım.
Annem izin verdi montumu alıp evden çıktım.Kerem önce en çok gittiğimiz ormanlık yere gitmemizi istedi.Ben de peki bey efendi dedim.Orman yeri gerçekten çok harikaydı.......
